اقتصاد پویا و مولد در کشورهای توسعهیافته و درحال رشد بسترساز توسعه عمومی در تمام حوزههای اجتماعی نیز هست.
در این معنی اقتصاد مولد که با سرمایهگذاریهای عمده ایجاد میشود به مفهوم ثروتاندوزی توسط صاحبان سرمایه نیست و وقتی در جامعهای سرمایهگذاری به ایجاد اشتغالهای پایدار و درآمد نسبی و تأمینکننده برای نیروهای کار بینجامد، آنوقت است که رفاه اجتماعی بهطور خزنده برای مردم فراهم میشود و درآمدها بهخودی خود در خدمت چرخه اقتصادی قرار میگیرد.
حال بهواسطه برنامهریزیهای راهبردی و هدفمند است که سرمایهگذاریها به بار خواهد نشست و چنانچه به هر دلیل موانعی خارج از توان و مدیریت صحیح در یک شهر و کشور سر راه ایدههای سرمایهگذاریها قرار بگیرد، مانند جویبار روانی است که به سنگ سخت و یا هر مانع بازدارندهای برخواهد خورد و لاجرم راه خود را تغییر خواهد داد و چهبسا به مرداب هم بینجامد.
اکنون یا منصفانهتر بگوییم تاکنون داستان سرمایهگذاریهای بیش و کم در استان همدان مصداق همان جویبار روان و سنگ سخت بوده است. البته چندان درست هم نیست اگر تمام تقصیرها در این بیسرانجامی را به گردن مدیریتهای محلی بیندازیم چون عوامل گوناگونی در این رهگذر سنگلاخی مانع به ثمر رسیدن بسیاری از سرمایهگذاریهای خرد و کلان در استان بوده است که به ناتمام ماندن طرحهای اقتصادی بهویژه در حوزه صنعت استان، منجر شده و بسیاری شهرکهای صنعتی راکد یا نیمهفعال در نزدیک تمام شهرستانهای استان باقی گذاشته است یا طرحهای زنگزده و پوسیدهای که در نواحی صنعتی و حریم آن درحال تخریب کامل هستند و چشمانداز آن هر صاحب طرح و علاقهمندی را دلزده و مردد میسازد.
نبود سرمایهگذاریهای بزرگ و موانع اشارهواری که از آن گذشتیم، تاکنون ضربههای سنگین و جبرانناپذیری بر ساختار اجتماعی در همدان وارد کرده است و خیلی از آمارهای منفی و مایه سرافکندگیها معلول عقبماندگیهای اقتصادی و فقر صنعت در استان همدان بوده و البته است.
یکی از علتهای اصلی گرانیها در حوزه اجاره مسکن و اجاره مغازه و حتی قیمت نامتعارف بسیاری کالا در استان همدان نتیجه بیکاریها و واسطهگریها و نبود اشتغال پایدار و تراکم بالای مغازهداریها است.
وقتی استخدام و اشتغال نباشد خیل جوانهای بیکار و تحصیلکردهها و جویندگان کار با مختصر سرمایه خانواده و اجبار به پرداخت اجارههای سنگین، لاجرم به سمت مغازهداری میروند و چون هیچ تبحر و تجربهای در کارآفرینی ندارند و هزینههای سنگین هم به عهده میگیرند، با کم و بیش مقاومتی سرانجام زمین میخورند و مشکلاتی به مشکل بیکاری خود میافزایند و هزار دلیل دیگر که الا و بلا، استان همدان و مردم بیگناه این دیار بسیار چوب بیسروسامانی اقتصاد جامعه شهری و منطقهای خود را خوردهاند و میخورند.
در چند سال اخیر بهویژه در این سال روبه پایان که سال جهش تولیدی نام گرفته است، شاهد هستیم که گامهای خوبی برای رفع موانع رشد صنعت و ایجاد انگیزه در سمتوسوی سرمایهگذاریها در استان تحقق یافته و درحال انجام است.
در این ارتباط مسئولان استان و کارشناسان اقتصادی اذعان دارند، موانعی از گذشته بر سر راه توسعه صنعت و سرمایهگذاری در استان وجود داشته و دارد، و الا بسیاری زیرساختهای لازم در استان ازجمله فرودگاه، راهآهن فعال و جادههای ارتباطی امن در کنار منابع عظیم خدادادی نظیر معادن غنی و دشتهای کشاورزی و رودخانههای دایمی مثل گاماسیاب در استان وجود دارد و در بخشهای کشاورزی و آبیاریهای مدرن نیز قدمهای مثبتی برداشته شده است که میتواند بسترساز ایجاد صنایع تبدیلی فراوانی هم باشد.
با این وضع و حال باید بپذیریم که آینده و رشد عمومی استان حتی در حوزه فرهنگ و رفاه اجتماعی در گرو توسعه صنعت و جذب سرمایهگذاران بزرگ است و تنها این محور است که در استان قابلیتهای بیشتر و عینیتر برای تمرکز برنامه و سرمایه دارد. تمام