عضو هیأت‌علمی دانشکده مدیریت گردشگری دانشگاه علامه طباطبایی تهران به ضرورت ارتقای مسئولیت‌های اجتماعی در صنعت جدید گردشگری تأکید کرد و آموزش زبان مادری هر قوم را بنیادی‌ترین و اساسی‌ترین آموزه ذی‌نفعان و مدیران گردشگری برای آموختن فرهنگ‌های هر قوم و ملیتی دانست.
حمید ضرغام‌بروجنی در نشست تخصصی گردشگری که با حضور ذی‌نفعان و اساتید دانشگاهی، در سخنانی با بیان اینکه نباید اقدامات انجام شده در حوزه گردشگری به اصالت و تفکر یزدی‌ها لطمه بزند، اظهار کرد: یزد به جز زیبایی‌های معماری، از زیبایی‌های رفتاری و انسانی ارزشمندی برخوردار است که به تمدن ویژه‌ای در یزد تبدیل شده است.
وی با بیان اینکه گردشگری از گذشته تاکنون دچار تحولاتی در نحوه ارائه شده است، گفت: تغییرات گردشگری ناشی از تغییرات ذی‌نفعان این صنعت است بنابراین ابهامات این حوزه باید بررسی شود.
ضرغام‌بروجنی با تأکید بر اینکه اگر نیازهای آموزشی حتی در عالی‌ترین نوع برنامه‌ها بدون پرورش نیروی انسانی آگاه و کارآمد رفع نشود، موفق نخواهیم بود، گفت: پرورش نیروی انسانی اندیشمند نیاز به آموزش هدفمند دارد.
وی با اشاره به اینکه تفکر اولیه گردشگری با عنوان گردشگری انبوه مباحثی مانند مسائل زیست محیطی را در نظر نداشته است، گفت: این نوع تفکر که درواقع درآمد ناشی از خدمات در طول زمان است، صرفاً به رضایت گردشگر منتج می‌شد اما با توسعه دستاوردهای گردشگری نوع دیگر گردشگری در دوران کنونی ایجاد شد که علاوه‌بر رضایت گردشگر، مردم و جوامع محلی، مسائل زیست‌محیطی و پس از آن رضایت گردشگر را مطرح کرده که از طریق آن می‌‌‌توان توسعه همه‌جانبه گردشگری را شاهد باشیم.
عضو هیأت‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به تفکر شغل‌آور و تغییردهنده اقتصاد صاحبان و تصمیم‌گیران سیاست‌های کلی گردشگری، اظهار کرد: ثابت شده است که این نگاه صحیح نیست زیرا اساس گردشگری بر فرهنگ استوار است و به‌گونه‌ای فعالیت فرهنگی به‌شمار می‌رود و در ازای خدمات ارائه شده درآمدی نیز کسب می‌شود.
وی افزود: چنین نگاهی با وجود تصمیم گیری‌ها موفقیت‌آمیز نخواهد بود زیرا امروزه تنوع گردشگری و ادغام آن با ورزش و مسائل زیست‌محیطی مانند گردشگری دوچرخه، گردشگری کوه و کویر و تغییرات آن همسو با تنوع سریع تکنولوژی، تغییرات برنامه‌های آموزشی را می‌طلبد.
ضرغام بروجنی با تأکید بر اینکه برنامه‌های گردشگری منطبق بر جریانات امروزه جامعه نیست، گفت: گردشگری درحال‌حاضر نیازمند به‌روز شدن، به‌ویژه در مهارت‌های لازم برای ارتقای نیروی انسانی در بازار کار کنونی است.
وی گردشگری در جامعه امروز را صنعتی نهادینه برای مردم خواند و گفت: این صنعت در حال رشد و پویا باید کشف و به اجرا گذاشته شده و زوایای مختلف آن دیده شود اما در تمام این موارد، توسعه گردشگری بدون حمایت ذی‌نفعان ممکن نیست بنابراین باید منافع آنها در این صنعت ارزیابی شود.
وی با اشاره به موارد نظریه‌ای مربوط به ذی‌نفعان، به نظریه مبتنی بر مسئولیت‌های اجتماعی به‌عنوان راهکاری از سوی حقوق بشر به‌منظور پاسخگویی به نیازهای ذی‌نفعان در صنعت گردشگری اشاره و تصریح کرد: در ادبیات مدیریت گردشگری، پایین‌ترین پایه مربوط به مسئولیت‌های اقتصادی است؛ هرچند که امروز برای ما به عمده‌ترین مسئولیت تبدیل شده است.
این عضو هیأت‌علمی دانشگاه افزود: درعین‌حال که سودآوری و اقتصادی بودن گردشگری اهمیت دارد اما مسئولیت‌های ارتقا‌یافته‌تری در این صنعت وجود دارد که شامل مسئولیت قانونی، مسئولیت اخلاقی و مسئولیت مصلحتی است که هدف ایجاد آنها ارتقای جوامع، شرکت‌ها و جامعه‌ساز بودن گردشگری است.
وی در ادامه به ضرورت شناسایی ذی‌نفعان در صنعت گردشگری اشاره کرد و افزود: ذی‌نفعان شامل سهام‌داران، مشتریان، کارکنان، تأمین‌کنندگان و جامعه محلی است که البته سازمان جهانی جهانگردی با نگاهی گسترده‌تر رقبا و رسانه‌ها را نیز به‌عنوان ذی‌نفعان در نظر گرفته است.
وی با بیان اهمیت تئوری ذی‌نفعان، گفت: توجه به این مسأله، به کسب و تولید ارزش ذی‌نفعان و افزایش ثروت اجتماعی مرتبط است؛ به‌طوری‌که حتی سود سرمایه‌گذار نیز پایدار و در کوتاه‌مدت ضریب بازگشت آن افزایش یافته و کیفیت فعالیت‌ها را ارتقا می‌دهد و این مسأله به حفظ عناصر مختلف در کنار هم منتج می‌شود.
