روند انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری به سمتی رفت که در نهایت رأی دهندگان باید یکی از 2روش حکمرانی را بر‌‌می‌گزیدند تا نظام حکمرانی کشور بر اساس انتخاب مردم در ادامه مسیر حرکت کند.
یک نظام حکمرانی همانی است که تا کنون بوده و کشور را به نتایجی رسانده که ناترازی حرف اول و آخر بسیاری از حوزه‌ها است و ادامه آن به بحران و رسیدن به راه‌های سخت و پرهزینه برون رفت از آن منجر می‌شود.
و نظام حکمرانی دیگر حرکت بر اساس قانون، برنامه توسعه با توجه به چشم‌انداز بلند مدت، برنامه‌های کلان و سیاست‌های منطقی نظام است.
تأکید بر قانون و برنامه در این نظام حکمرانی به این دلیل اهمیت دارد که در قانون اساسی بخشی از حقوق مردم تاکنون مغفول مانده یا با تفسیر نادرست علیه مردم تفسیر و به کار گرفته شده است.
بازگشت به حقوق مردم و در اولویت قرار دادن مردم در عالم واقع و نه با نمایش و... حرکت برای افزایش رضایتمندی مردم و افزایش اعتماد بین مردم با هم و مردم با نظام حکمرانی همان حلقه مفقوده‌ای است که نظام حکمرانی انتخاب شده توسط مردم به دنبال آن است تا این حلقه مفقوده کشف و به جایگاه واقعی خود برگردد.
در واقع انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری انتخاب فرد برای ریاست جمهوری نبود بلکه انتخاب یک نظام حکمرانی برای ادامه مسیر اجرایی در چارچوب نظام جمهوری اسلامی است.
حالا مردم با رای خود مشخص کرده‌اند که نظام حکمرانی نیاز به اصلاح و تغییر دارد و پزشکیان باید بر اساس آنچه در انتخابات با مردم سخن گفته و پیمان بسته است این نظام حکمرانی را دنبال و آن را در کشور تثبیت کند تا بحران‌ها چه در سطح سیاسی و چه در حوزه‌های دیگر به ویژه در حوزه اقتصادی از کشور فاصله بگیرد و با مشارکت مردم کشور به آنچه در قوانین بالادستی پیش‌بینی شده دست یابد.
به همین دلیل منتخب مردم برای ریاست جمهوری نیاز به مدیرانی دارد که به این نظام حکمرانی مورد انتخاب مردم باور داشته باشند و بتوانند برای ایران در راه تغییر و اصلاح نظام حکمرانی و پرداختن به مطالبات مردم ایستادگی کنند.
انتخاب وزرا نخستین گام در این مسیر است که نشان خواهد داد که آیا دولت چهاردهم مطالبه اصلی مردم بر تغییر نظام حکمرانی را پیگیری می‌کند یا می‌خواهد بی‌توجه به این مطالبه در قالب نظام حکمرانی بحران‌‌زا به سختی فعالیت کند.
