در اینکه شکست پاس برابر سیاه‌جامگان مشهد کار نماینده همدان در ادامه رقابت‌های لیگ دسته یک را دشوار کرد جای تردید نيست، اما برای تیمی که خیلی‌ها می‌گویند بوی لیگ برتر می‌دهد رنگ باختن امیدها آن‌هم از امروز پسندیده نیست.
کار پاس خیلی زودتر از 90 دقیقه مصاف فوتبالی با سیاه‌جامگان در مستطیل سبز تمام شده بود! تصور برتری برابر تیم مشهدی همان چند روز پیش از رویارویی با این تیم کار را یکسره کرد و غرور کاذب بازیکنان، اعضای کادر فنی و سایر دست‌اندرکاران باشگاه سبب شد تا نسخه نماینده همدان در خانه پیچیده شود.
دست‌اندرکاران تیم پاس تصور كردند که در بازی مقابل سیاه‌جامگان از پیش برنده هستند و همین غرور کاذب آنها را به شکستی تلخ رساند! اعضای این تیم به خیال اینکه در جایگاه دوم جدول تکیه زده و این رتبه برای آنها اطمینان خاطر است، مقابل سیاه‌جامگان طوری بازی را آغاز کردند که انگار قرار بود سند پیروزی به نام آنها زده شود!
همین دیدگاه حبابی سبب شد تا پاسی‌ها شکست تلخی را به ارمغان آورند تا نه تنها از صدر دور شوند، بلکه رتبه دوم خود را هم از دست داده و به رده چهارم سقوط کنند.
پاس مثل بسیاری از زمان‌های حضور چندساله خود در همدان باخت، اما این باخت متفاوت بود. متفاوت از آن جهت که تصور برتری برابر سیاه‌جامگان حکم به صعود پاسی‌ها به لیگ برتر خواهد داد! تصوری پوشالی که به سبب دامن زدن بیش از حد به این بازی 6 امتیازی در اذهان مردم و هواداران پرورش یافت.
در همدان مثل شهرهایی چون تبریز و بندرانزلی که تیم‌ها نمادی از عشق و ارادت هستند، مردم به سبب حضور چندساله تیم ریشه‌دار پاس با این تیم خو گرفته‌اند و اگر پای روزهای سخت در میان باشد، در خط مقدم “حمایت” از تیم قرار خواهند گرفت.
در سال‌های حضور پاس در همدان همواره شاهد بوده‌ایم که حمایت‌ها خوب بوده است اما زمانی که بیش از حد به یک بازی پرداخته شود حکایت، حکایت مثنوی هفتاد من می‌شود كه بازی با سیاه‌جامگان مصداق بارز این قضیه بود.
پرداختن بیش از حد به این بازی سبب شد تا هم بازیکنان دچار غرور و خودفریفتگی شوند و هم مردم به خیال صعودی‌نشدنی دامن بزنند!
شاید اگر بازیکنان، مردم و اهالی رسانه به بازی با سیاه‌جامگان مثل سایر رقابت‌ها نگاه می‌کردند حساسیت‌ها به این بازی کمتر می‌شد و نفراتی چون “مجتبی زارع” با آن همه تجربه بازی همیشگی خود را به منصه ظهور می‌گذاشتند نه اینکه مثل یک بازیکن کم تجربه گام به مستطیل سبز بگذارند.
حالا “داوود مهابادی” باید تیم خود را از لحاظ روحی و روانی جمع و جور و مهیای رقابتی دشوار با شهرداری تبریز کند. کاربلد بودن مهابادی قطع به یقین سبب خواهد شد تا بیش از هر زمان ممکنی روی مسائل روانی بازیکنان کار شود و صد البته خود بازیکنان نیز تا به امروز به این نتیجه رسیده‌اند که هر شکست مقدمه یک پیروزی است!
البته امتیاز تیم‌های دوم تا چهارم خیلی نزدیک است و با یک برد و باخت بازهم شاهد تغییرات در جدول خواهیم بود، اما مهم این است که بازیکنان پاس از این شکست درس گرفته و اجازه ندهند این نتیجه در بازی‌های آینده تکرار شود.
شاید در این برهه شکست مقابل سیاه‌جامگان درس عبرتی باشد تا پاسی‌ها با احتیاط بیشتر در سایر مسابقات به میدان بروند. هر چند سیاه‌جامگان مقابل پاس یک تنه دفاع کرد اما نشان داد که برای کسب پیروزی فرقی بین بازی خانگی و خارج از خانه نیست.
پاسی‌ها اگر می‌خواهند در ادامه بازی‌ها سربلند باشند باید با برنامه‌تر عمل کنند و مراقب حریفان زهردار باشند. به طور قطع هیچ حریفی آسان امتیاز نمی‌دهد بلکه همه می‌کوشند با پیروزی از زمین خارج شوند.
باید پذیرفت که در بازی مقابل سیاه‌جامگان بیشتر بازیکنان پاس بازی‌های قبلی خود را ارائه ندادند. بازیکنانی از جمله اسحاق سبحانی، محسن حمیدی، مهرداد بشاگردی، محمود محمدی و... آن‌طور که انتظار می‌رفت ظاهر نشدند تا نتیجه‌ای تلخ در بازی خانگی و مقابل تماشاگران رقم بخورد.
امیدواریم پاسی‌ها در ادامه مسابقات بهتر ظاهر شوند و اجازه ندهند امیدهای صعود به همین راحتی از دست برود. صعودی که آرزوی همدانی‌ها به شمار می‌رود و نیاز است تا به همت بیشتر به آن رسید.
قطع به یقین امسال اگر پاس نتواند از گروه خود صعود کند سال بعد با توجه به تغییرات برگزاری لیگ دسته یک با رقابت تیم‌ها در یک گروه 20 تیمی، شرایط صعود سخت‌تر از همیشه خواهد شد.
