انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم در حالی با پیروزی قاطع حسن روحانی پایان یافت که تحلیل های متفاوتی از آن در سطوح مختلف. صورت گرفته و این تحلیل ها در محافل رسانه‌ای همچنان ادامه دارد.
تفاوت رأی معناداری که در نقاط مختلف استان به ویژه شهرستان‌ها و روستاها مشاهده گردید، بسیاری را بر آن داشت تا ضمن تأمل در رفتار انتخاباتی مردم، به دنبال عوامل و ریشه های این گونه رفتار باشند.
در چرایی این تعدد و تفاوت رأی، آنچه بیش از هر چیز ذهن ها را به خود مشغول می دارد، عملکرد برخی از مدیران اجرایی دولت یازدهم در سطح شهرستان ها و به ویژه پیگیری امور اقتصادی و برنامه های دولت در این زمینه است که به طور قطع در نوع انتخاب مردم تأثیرگذار بوده است.
در سال های گذشته بارها از زبان شخص استاندار و البته فعالان سیاسی و رسانه ی شنیده ایم که «برخی از مدیران همراهی چندان خوبی با مجموعه مدیریت استان ندارند، تعدادی از مدیران شهرستانی در تبیین برنامه های دولت ناموفق بوده اند، برخی از مدیران دستاوردهای دولت به ویژه در بخش اقتصاد را خوب تشریح نمی کنند، برخی از مدیران از عملکرد دولت به خوبی دفاع نمی کنند، ریشه بسیاری از مشکلات استان ضعف مدیریتی است، عملکرد برخی از فرمانداران در زمینه مباحث روستایی و مسائل استفاده از اعتبارات و تسهیلات روستایی خوب نبود و ...»
اینها تنها بخشی از مواردی است که یا در گلایه های استاندار و یا توسط دیگران در محافل مختلف در سال های گذشته مطرح شده و خلاصه تمام آنها ضعف در عملکرد برخی از مدیران به ویژه درسطح شهرستان ها بوده است.
بدون تردید این موضوع در خصوص مباحث اقتصادی و پیشبرد اهداف دولت یازدهم دراین زمینه بیشتر خودنمایی کرده و بعضا باعث دغدغه ها ونگرانی هایی در میان مردم مسئولین گردید.
باید اذعان کرد که به رغم تمام این انتقادها و گلایه ها که اتفاقا بیشتر آنها از ناحیه مدیریت ارشد استان بود، مدیران مزبور اقدام قابل توجهی در این زمینه نداشتند ونسبت به پاسخگویی به موقع و رفع نگرانی ها وقعی ننهادند .
نمی توان به راحتی از کنار این موضوع گذشت که مردم درطول این چند سال همواره در انتظار حرکت ها واقداماتی ازسوی برخی از مدیران بودند که این انتظارات تا پایان دولت همچنان باقی ماند تا اینکه درانتخابات خود را نشان داد.
با تمام این احوال امروز مردم بار دیگر به روحانی اعتدالگرا و دولت تدبیر وامید او اعتماد کرده و به رغم مسائل ومشکلات فراوانی که بخش عمده آنها به ضعف برخی از مدیران برمی گردد، باز هم بهترین راه و مسیر را، راه اعتدال و عقلانیت برگزیده و تشخیص داده اند تا هم مشکلات موجود مرتفع گردد و هم اهداف نظام و کشور محقق گردد.
نکته ای که در این شرایط باید مورد توجه جدی قرارگیرد، اصلاح برخی رویه ها و یا کنار گذاشتن شیوه هایی است که باعث دلسرد شدن مردم می شود. از این رو همراهی و همگامی مدیران شهرستانی با دولت و دقت نظر آنها در ارائه گزارش ها و تبیین عملکردها ومهمترازهمه اقدام به موقع در جهت تحقق اهداف دولت از جمله ضرورت هایی است که در دولت دوازدهم باید مورد توجه جدی قرار گیرد.
