عطش تبدیل خانههای عریض حیاطدار قدیمی در رینگ نخست و دوم شهر همدان به آپارتمانهای عمودی ، چند وقتی است به جان مالکان افتاده است تا آنها با سرمایههای ملکی هم خود و هم خانوادههای خود را به سودی که شاید حقشان هم باشد برسانند.
اما آنچه دست و پای ساخت و سازهای بلندمرتبه را بسته است ضوابط و قوانین تعریف شده در طرحهای تفضیلی، جامع و توافقات بین تصمیمگیران شهری است.
پر واضح است که تصمیمات امروز شهری، تاریخ و معماری فردا را رقم میزند. جغرافیای مدور شهر همدان زائیده اتفاقاتی بود که ناشی از تصمیمگیریهای دولتمردان گذشته بوده است. خوب یا بد این تصمیمات آن روزها روند توسعه شهری و ساخت و سازها در همدان را تا دهههای متعدد تحت تأثیر قرار داد.
صدور پروانههای صادره در بافت تاریخی
در روزهای گذشته علی مالمیر، مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی همدان با اشاره به مفادی از قانون تأکید کرد که متولیان صدور پروانههای صادره در بافت تاریخی موظف به رعایت ضوابط قانونی هستند.
این مخالفت در ارتفاع ساخت و ساز سبب شد تا شماری از مالکان در نامهای به شورای اسلامی شهر همدان خواستار رسیدگی به این حوزه شوند.
آنان معتقدند جلوگیری از افزایش ارتفاع در ساخت و ساز در رینگهای نخست و دوم شهر همدان سبب شده تا آنها برای ساخت مجتمع مسکونی جدید در ملک خود با محدودیت ارتفاع مواجه شوند.
شهرهای همدان، نهاوند و تویسرکان براساس مصوبه سال ۱۳۸۸ بهعنوان شهرهای واجد ارزش تاریخی معرفی شدهاند.
بهدلیل عمل به قوانین صادره در ساخت و سازهای شهری و اظهارنظر گذشته مدیرکل میراثفرهنگی مدیران شهری در برخی مصاحبهها میراث را متهم کردند به اینکه تا حالا کجا بودید و خواب بودید؟
اما در این زمینه علی مالمیر میگوید: اگر میراثفرهنگی دیر بیدار شده است در عوض شهرداری برای تخریب شهر ( اشاره به تخریب خانههای قدیمی محوطه کبابیان ) زود بیدار شده است.
چه کسی مقصر است؟
علی مالمیر در نشست اخیر در همدانپیام گفت: حتی در چند سال پیش اگر بافت آسیب دیده است چه کسی عامل آن است؟ چه کسی سبب ساخت و ساز در بافت است؟ چه کسی میتواند بگوید که محله کبابیان واجد ارزش تاریخی نیست؟ چه کسی این محله را تخریب کرد؟
اعتقاد داریم که خط آسمان اطراف آرامگاه بوعلی واجد ارزش است و همینطور اعتقاد داریم که خیابان بوعلی و 6 تا خیابان آن خط آسمانش ثابت مانده است. چه کسی پارکینگ 8 طبقه سینا را درست کرده است؟ چه کسی پارکینگ آقاجانی را میسازد؟ چه کسی به بافت احترام نمیگذارد؟
فرض بر این است که شهردار نمیداند که در سال 1394 بر اساس ابلاغیه شورای عالی معماری و شهرسازی استانداران محدوده 168 شهر را مشخص کرده و رینگ 2 را در بافت دیده است، اما سال 88 که رینگ یک در بافت بوده چرا به آن احترام گذاشته نشده است.
طرح تفصیلی ملاک قرار گیرد
اما ابراهیم مولوی، عضو شورای اسلامی شهر همدان در آخرین اظهار نظر خود گفت: ملاک عمل در برابر این درخواست مبنی بر ارتفاع در ساخت و ساز براساس طرح تفصیلی انجام شود.
در این ضوابط باید حفاظت از ارزش افزوده املاک مردم مورد توجه قرار بگیرد و شورا و شهرداری در راستای کمک به مردم پیگیر است.
وی بیان کرد: ملاک عمل در این طرح اجرای ضوابط طرح تفصیلی است و میراث فرهنگی نیز جزو امضاکنندگان این طرح بهشمار میرود، اما انتظار داریم به مردم نیز کمک شود. به هر حال میزان ارزش ملک مردم در رینگ نخست و دوم شهر باید مورد توجه قرار بگیرد.
استعلام در ساخت و ساز بافت تاریخی الزامی است
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان همدان گفت: استعلام در ساخت و ساز بافت تاریخی الزامی است و باید طبق ضوابط پیش رفت.
علی مالمیر با تأکید بر اینکه ساخت و ساز طبق ضوابط میراث فرهنگی در بافت تاریخی قانون است و نمیتوان خارج از قانون عمل کرد، اظهار کرد: در سال ۸۸ ضوابط بافت تاریخی ابلاغ شد که در آن زمان تنها رینگ نخست شهر مطرح بود.
وی ادامه داد: در سال ۹۴ شورایعالی شهرسازی بافتها را تطبیق کرده و رینگ دو نیز وارد بافت شد که بر این اساس باید طبق ضوابط بافت تاریخی و استعلام میراث فرهنگی ساخت و ساز شود.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان همدان با تأکید بر اینکه قانون چیزی نیست که با سلیقه تغییر کند و سلیقهبردار نیست، افزود: در برخی مواقع اختلافنظری بین مالکان وجود دارد که میگویند در کنار ساختمان ما چند طبقه ساخته شده که دلیل آن این است که در گذشته استعلام از میراث فرهنگی صورت نگرفته و شهرداری بهتنهایی مجوز داده است.
وی با تأکید بر اینکه درحالحاضر مالکان بر اساس قانون موظف به استعلام از میراث بوده و پاسخ ما نیز بر اساس قانون خواهد بود، گفت: محدودیت ارتفاع در بافت تاریخی نیز آنقدر که گفته میشود، نیست، بلکه اگر طرح تفصیلی را در بافت رعایت کنیم تا ۸۰ درصد ضوابط در بافت تأمین میشود.
مالمیر محدوده بافت تاریخی را ۵۰۰ هکتار دانست و گفت: محدوده طرح تفصیلی شهر همدان ۵ هزار و ۷۰۰ هکتار است که بافت تاریخی یکیازدهم محدوده طرح تفصیلی و ۹ درصد آن را شامل میشود.
وی بیان کرد: از ۹ درصد بافت تاریخی نیز اگر تپه مصلی، هگمتانه و بازار را خارج کنیم، تنها 5 درصد محدوده ساخت و ساز است که باید طبق ضوابط باشد.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان همدان در پایان با تأکید بر اینکه ضوابط بافت محدودیت چندانی در ساخت و ساز ندارد، گفت: تأثیر بافت در ایجاد محدودیت ساخت و ساز زیر یک درصد است.
تأکید بر اجرای قانون داریم
رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای اسلامی شهر همدان نیز از سوی دیگر بر این باور است که در پرونده ارتفاع در ساخت و ساز رینگ نخست و دوم شهر همدان اجرای قانون را خواستاریم.
اکبر کاووسی امید میگوید: ملاک اجرای این خواسته ضوابط طرح تفصیلی است و میراث باید پاسخگوی این موضوع باشد. اساس ضوابط میراثفرهنگی باید مورد توجه قرار بگیرد و به صورت شفاف مفاد ضوابط ارائه شود تا طبق آن تصمیمگیری شود. کاووسی خاطرنشان کرد: باید مشخص شود که ضوابط ارتفاع ساخت و ساز در بافت تاریخی به چه شکل است و استعلام لازم صورت بگیرد.
این گفت و شنودها و بحث و جدلها در حالی پیش میرود که بهنظر میرسد حال تصمیمگیریهای مدیران شهری در زمینه ساخت و سازها و اعطای مجوزها از سالها پیش در دهههای اخیر رو به راه نبوده است، زیرا تصمیمگیریها سلیقهای و اعمال برنامهها مقطعی بوده و امروز شاهد ساخت و سازهای ناهمگون و پلهای در رینگ نخست و دوم هستیم.
میراث تصمیمگیران گذشته برای همدان مدور
در سالهای نخست، از چهاردهمین سده خورشیدی که نظام سنتی قجرها سقوط کرد، دولتی توانست قدرت را به دست بگیرد که ادعای تبدیل کردن ایران سنتی، به ایران مدرن را داشت؛ بر همین اساس شهر همدان که یکی از پایگاههای مهم دوران مشروطه در غرب بود و پهلوی اول پیش از به قدرت رسیدن در این شهر حضور داشت، مورد توجه قرار گرفت و دستور به تغییرات شهرنشینی در این کهن شهر مادها را داد.
«کارل فریش» معمار شهرساز آلمانی را فراخواند تا نخستین طراحی شهری جدید در کشور را برای همدان آماده کند؛ وی نقشه جدید شهر را در سال ۱۳۰۷ طراحی و تا سال ۱۳۱۲ آن را به اجرا درآورد. نقشه شهر مدرن همدان، با الهام گرفتن از سبکشناسی شهرسازی سنتی ساسانیان یعنی مدور بود و طراح در جزئیات فنی و فلسفی از سبک باروک سدههای ۱۹ و ۲۰ اروپا بهره برد.
اما همدان قرن بیستم را میتوان نخستین نمود از پیروزی و اجرای تفکرات کاپیتالیسم (سرمایهداری) در معماری و شهرسازی ایران دانست که با کمک معماران آن روزها؛ فروغی، تقیزاده، قوام و ... ، و همراه با اصلاحات فرهنگی و اجتماعی آغاز به اجرای آن کرده بود. فریش با حکم دولتی، همانند حکمی که «ناپلئون سوم» به «بارون هاوسمن» در سالهای ۱۸۴۰ به بعد برای بازسازی پاریس داده بود، آغاز به کار کرد تا همدان را مطابق برنامهریزی معین شده، در راستای مدرنیزاسیون شهری بسازد.
وی نخست، بخش هایی از بافت کهن شهر را تخریب و سپس بازسازی کرد و تلاش کرد تا کهن شهر هگمتانه را از شهری با شکل و لعاب قرون وسطایی به شهری مدرن در قرن بیستم، با حفظ سنتهای شهرسازی ایرانی تبدیل کند، کاری که اگر اکنون انجام میشد، بیشک همدان، همانند بسیاری از شهرهای بینظم پیرامون خود بدون هویت و تنها با ساختمانهای سر به فلک کشیده شناخته میشد.
شهر مدور و همبستگی اجتماعی
با وجود آنکه اصطلاحات جدید توسعه و مدرنیته در این دوره هنوز در ایران باب نشده بود، از نظر کالبدی طراح شهر همدان توانست تغییراتی در توسعه پایدار شهری به وجود بیاورد که در کاربری زمین و سطوح و تراکم جمعیت، جهت رفع نیازهای ساکنان شهر در زمینه مسکن و نظم در حمل و نقل، و فرهنگسازی در اصول شهرنشینی کارآمد باشد؛ آن هم در برههای از تاریخ ایران که خیل عظیم مهاجرت روستایی به شهر آغاز شده بود؛ از این نظر نیز شهرسازی مدرن همدان، هم توانست ثبات و تمرکزی جغرافیایی از نظر اقتصاد به وجود بیاورد و آن را منسجم کند، البته در کنار بهرهبرداری از سیستم سنتی و کاروانسراها، همبستگی اجتماعی را با بهره بردن از سنت و ادغام آن با نشانههای شهرنشینی مدرن به وجود آورد.
این تغییرات در حالی در ایران و شهر همدان رخ میداد که ظهور مکتب مدرنیسم یا کارکردگرایی در نیمه نخست قرن بیستم، اروپا را در نوردیده بود و با گذار از جنگ جهانی دوم، رشد عمودی در شهرها را تشویق میکرد، با روی کار آمدن دومین شاه پهلوی و از سالهای ۱۳۲۰ به بعد، هرچند ایران هنوز درگیریهای اقتصادی و سیاسی فراوان داشت و تا سقوط مصدق در سال ۱۳۳۲، بیست دولت متفاوت روی کار آمد، اما روند رشد شهرنشینی در این دوره ادامه داشت و آمار ۲۸ درصدی جمعیت شهرنشین در سال ۱۳۰۰، به حدود ۳۵ درصد در سال ۱۳۴۰ رسیده بود؛ در این زمان، در ایران قرن بیستم همدان نخستین و تنها شهری بود که دارای شهرسازی مدرن بود و شهرهایی چون اصفهان، شیراز، تبریز و حتی تهران هیچگونه نقشه از پیش طراحی شده نداشتند و گسترش بافت فیزیکی آنها در حقیقت ادامه وصلهکاریهای دوره صفوی بود و رشد خود را متناسب با افزایش جمعیت و به شکلی بینظم تجربه میکردند، همین موضوع نکتهای مهم بود که توانست عامل تمایز شهر امروز همدان با دیگر ابرشهرها شود.
سیمای شهری بر هم خورد
با انجام اصلاحات شهرسازی توسط پهلوی اول، سیمای شهر بر هم خورد و طراح شهر با بهره بردن از سبک معماری باروک، فلسفه و هویتی جدید به شهر بخشید که تا به امروز نیز قابل درک است. وی شهر را به سبک شهرهای باستانی ایران، چون «دارابگرد» و «فیروزآباد» مدور ساخت، درحالیکه در مرکز آن میدان اصلی شهر قرار گرفت و 6 خیابان اصلی در شعاع آن به وجود آورد تا نقش شریانهای اصلی را در سیستم شهری ایفا کند. ساخت این خیابانها، سبب تخریب بخشی از بافت سنتی و فرتوت شهر شد که برای قدم نهادن در دنیای مدرن این کمترین بهایی بود که میشد پرداخت.
تعبیه فضایی کلی در مرکز همانند میدان شهر و منظم کردن سایر فضاها به سمت آن که همراه با طراحی فراخ و در مقیاس بزرگ و شکوهمند و ابهتانگیز است و از ویژگیهای معماری ایران دوره ساسانی نیز هست، از شاخصههای سبک باروک است که کارل فریش با اجرای آن توانست، نظر روشنفکران جامعه را که تلاش میکردند ایران در تمامی وجهههای زندگی مردمش، از دوران سنتی به مدرن پوست بیاندازد را جلب کند؛ تفکراتی که نشانگر بسط نوعی جهان بینی مخصوص است که در معماری، خود را قدرتی نو نشان میدهد، قدرتی که فضاهای مختلف را با هم در میآمیزد و وحدتی شگفتانگیز از ترکیب اجزایی متفاوت به وجود میآورد و هنجارهای کهن را با مدرن در میآمیزد.
معمار شهر همدان با مایه گرفتن از انسانگرایی، بساط شیوهگری منیویسم(تکلفگرایی) را برچید و در رویارویی با ضوابط کلاسیک، حق اولویت را از عقل گرفت و در این تلاش از تاریخ معماری ایران و هنر مدرن کمک گرفت تا شهر همدان را بر اساس احساسات بنا کند؛ احساساتی که حتی امروزه نیز با قدم نهادن در میدان مرکزی آن میتوان آن را درک کرد.
همدان جدید پلی بین سنت و مدرنیته
شهرسازی جدید همدان توانست پلی باشد بین سنت و مدرنیسم که در ایران از دوره مشروطه آغاز شده بود. به وجود آمدن این فضا توانست تفکراتی نو را در قرن جدید به وجود آورد و روند شکلگیری شهرنشینی را در این کهن پایتخت ایران تسریع بخشد. اما رشد بیرویه شهر، بهویژه در حاشیه، فلسفه شهرنشینی را در نیم قرن گذشته دستخوش تغییر کرده است.
درحالیکه در دهههای آخر قرن بیستم، با به وجود آمدن مکتب پست مدرنیسم و مطرح کردن دیدگاههای توسعه پایدار، نوع مدنیت و شهرنشینی دستخوش تغییر قرار گرفت. اما شوربختانه همدان، همانند دیگر کلانشهرهای ایران، هنوز در پس تفکرات ناشی از مدرنیسم باقی مانده است!