دولت از ابتدای شیوع ویروس کرونا موضوع را جدی نگرفت و پیشنهادهای مقطعی که ارائه می‌دهد و طرح‌هایی هم که میانه راه اجرا کرده است پاسخگوی مشکلات و نیازهای مردم نخواهد بود.
بسته‌های اینترنتی رایگان، کارت‌های کمک‌هزینه‌ای خرید و... مردم را در خانه نگه نخواهد داشت، مردم شاید به نان نداشته سر کنند اما هزینه‌های جانبی دیگری هم دارند که با کارت خرید وامی دولت، جبران و تامین نمی‌شود.
حقوق کارگر روزمزد تنها برای خوراک نیست، حقوق مغازه‌دار و بخش خصوصی تنها برای خوراک و خرید نیست!
هزینه‌های اجاره سنگین مسکن که دولت نتوانست مهار کند و روزبه‌روز هم افزایش یافت حالا گریبان‌گیر مردمی شده است که کارمند دولت نیستند و حقوق ثابتی هم ندارند.
گریبان‌گیر راننده و کارگر روزمزدی شده است که مدام به او می‌گویند در خانه بمانید تا سلامت بمانید!
اما از جیب خالی او و پیامک‌های صاحبخانه نمی‌پرسد و احوالی جویا نمی‌شود.
از قبض آب، برق، گاز تلفن و اقساط وام‌های بانکی که دولت تنها واریزش را به تعویق انداخته است اما از آن نمی‌گذرد حرفی نمی‌زند!
به‌نظر می‌رسد مردم از ۱۶ فروردین بی‌خیال آمارهای مبتلایان و حتی مرگ و مبتلای خودشان شوند، وضعیت اقتصادی موجود به مردم فشار آورده و دیگر شرایط موجود برای مردم و خانه‌نشینی قابل‌تحمل نیست.
اقدامات و بسته‌های پیشنهادی که دولت آن هم برای پساکرونایی که معلوم نیست چه زمانی رخ نمایان کند! تصور می‌کند، شرایط واقعی مردم و مشکلاتی که با آن روبه‌رو هستند را نادیده گرفته است، گویا دولت موقعیت واقعی همه گروه‌های جامعه را که به تعطیلی و پلمب واحدهای آنها اقدام کرد نادیده گرفته و درک نکرده است.
با این شرایط در دوران پیش‌از پساکرونا باید منتظر رخدادهایی بود که مردم ابتلا به کرونا را به بالا آمدن و حجیم‌تر شدن بدهی‌هایشان ترجیح خواهند داد.
آقایان دولت مردم هزینه‌های جانبی بسیاری دارند که خرید و خوراک بخش کوچکی از این هزینه‌ها است.
تا تسهیلات کرونایی برسد کارگران بسیاری از کار بیکار شده‌اند آن‌هم بابت ناتوانی در تامین حقوق آنها توسط کارفرمایان.
