مردی با کلاه سبز بافته‌شده با ظاهری که نشان از درد و رنج صحرا دارد، ناامید نسخه‌اش را از صندوق تحویل می‌گیرد و با لهجه شیرین ترکی چیزی زیر لب زمزمه می‌کند و می‌گوید: دارویی که تا همین چند وقت پیش 40 هزار تومان خریداری می‌کردیم حالا انقدر به جانمان وابسته است که حاضریم بیشتر از 100 هزار تومان هم بخریم، بدون انسولین زندگی برای ما یعنی مرگ!
همواره همین شکل است، شنیدن برخی حرف‌ها از زبان آدم‌های خیلی معمولی، که می‌شود سوژه گزارشاتی برای روزنامه‌ها تا مطالبات مردمی را به گوش مسئولان برسانند.
حالا هم در همدان آنگونه که به‌نظر می‌رسد و در یک بررسی میدانی خبرنگار ما از داروخانه‌های مختلف سطح شهر، چنین برمی‌آید که انسولین مانند تمام داروهای سهمیه‌ای که دست‌خوش تحریم‌ها شده‌اند، کمیاب شده است و بروز مشکلاتی را برای بیماران دیابتی با خود به‌دنبال داشته است.
رضا، یکی از همین بیماران دیابتی است که از وقتی پزشک معالجش به او گفته اگر نتواند انسولین موردنیاز بدنش را دریافت کند دیابت او وارد فاز جدید و سختی از بیماری می‌شود، نگرانی و هراس از اینکه نتواند بیماری‌اش را کنترل کند به جانش افتاده است.
او به خبرنگار ما می‌گوید: از شدت دوندگی و بی‌جواب ماندن تلاش‌هایش برای دریافت انسولین قلمی حتی با رقم بالاتر از عرف توزیع آن در داروخانه، خسته شده است ولی با این‌حال مجبور است برای اینکه شدت بیماری کنترل شود به هر دری بزند تا انسولین مورد نیازش را پیدا کند.
او ادامه می‌دهد: شما را به خدا در روزنامه‌تان بنویسید که انسولین نیست و اینکه مسئولان در برخی خبرها اعلام می‌کنند مشکلی در انسولین نیست، شعاری است! که اگر واقعا مشکلی برای دریافت انسولین در همدان وجود نداشت اکنون وضعیت بیماران دیابتی مانند من، اینچنین نبود.
آزیتا زنی 47 ساله است و حالا چیزی حدود 2 سال است که دیابت به جانش افتاده و با تجویز پزشک معالج خود باید روزانه 2 مرحله در 2 وعده ناهار و شام انسولین دریافت به خبرنگار ما می‌گوید: تا همین چند ماه گذشته انسولین فقط 4 هزار تومان بود اما امروز باید به‌سختی در بازار آزاد آن را تا حدود 40 هزار تومان بخریم با این‌حال حاضریم این مبالغ را پرداخت کنیم اما انسولین پیدا نمی‌شود، نه اینکه وضعیت مالی خیلی خوبی داشته باشیم و برایمان مهم نباشد اما واقعا زندگی ما به انسولین پیوند خورده است.
جالب آنکه داروخانه‌های شهر هم هم‌صدا با بیماران دیابتی از شرایط موجود گلایه‌مند هستند، م. شهروز یکی از پزشکان داروساز فعال در یکی از داروخانه‌های پرتردد شهر است که به همدان‌‌پیام درباره وضعیت توزیع انسولین می‌گوید: اگرچه در طرحی که وزارت بهداشت از آن با عنوان سهمیه‌بندی داروهای تحریم‌شده یاد کرد به داروخانه‌های منتخب مقداری از هر دارو داده شد تا به‌صورت سهمیه‌بندی در هر استانی توزیع شود اما موضوع اصلی این است که مقدار دارویی که وارد می‌شود با انسولینی که مورد نیاز و مصرف بیماران است، تفاوت دارد.
وی افزود: بیشتر بیماران دیابتی در مراحل اولیه بیماری با مصرف قرص تجویزشده پزشک، سعی دارند تا از شدت بیماری دیابت جلوگیری کنند اما پس از اینکه بیماری وارد فاز شدید‌تری می‌شود، جز تزریق انسولین روش درمان دیگری برایشان باقی نمی‌ماند که متأسفانه درحال‌حاضر تحریم‌های دارویی به‌شدت روند درمان این بیماران را مختل کرده است.
وی معتقد است در این ماجرا مقصری وجود ندارد چون نه داروخانه دارویی برای توزیع دارد و نه مسئولان می‌توانند با شرایط موجود میزان انسولین مورد نیاز را وارد کنند اما با این‌حال قرار نیست مردم قربانی کمبود این دارو شوند؛ بر این اساس پیشنهاد می‌شود گروهی از متخصصان امر با همکاری مسئولان درصدد راهی برای باز شدن مسیر ورود دارو باشند.
این پزشک داروساز می‌افزاید: قاچاق دارو انسولین به کشورهای همسایه مثل عراق و پاکستان که قیمت هر مورد قلمی آن تا مرز 300 هزار تومان هم می‌رود یکی از مؤثرترین اتفاقاتی است که سبب شده انسولین با مشکل کمبود مواجه شود، اما جالب است مسئولان سعی دارند این مسأله را کتمان کنند.
یکی از پرسنل داروخانه لقمان که به‌صورت شبانه‌روزی در همدان فعالیت دارد، به خبرنگار ما در این‌باره می‌گوید: برای پدر و مادری که فرزندش به دیابت مبتلا است به‌خودی خود سخت است که او را مجاب به تزریق دارو کنند، حالا در این ماجرا تصور کنید چقدر برایشان سخت است که با کمبود دارویی که زندگی کودکشان به آن وابسته است مواجه شوند.
وی می‌گوید: نه اینکه انسولین به‌طور کامل در بازار نباشد اما نوع قلمی آن که به‌دلیل سهولت در تزریق، مورد استفاده بیماران دیابتی است، در همدان بسیار کم شده و اگر داروخانه‌ای بیشتر از سهمیه خود آن را توزیع کند متخلف شناخته می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: انسولین‌های قدیمی سر سوزنی ضخیمی دارد که تزریق آن برای بیمار به نسبت نوع قلمی آن سخت‌تر است، به‌طوری‌که باید ترکیب دارو را همیشه در سرنگ آماده در یخچال نگهداری کرد و همین سبب شده تا بیماران دیابتی نسبت به انسولین قلمی تمایل بیشتری داشته باشند و حالا که کمبود آن در داروخانه‌ها به وجود آمده است با مشکل مواجه می‌شوند.
یکی از پرسنل داروخانه قانون نیز به خبرنگار ما می‌گوید: باتوجه به محدودیتی که در توزیع انسولین در همدان به‌وجود آمده است، داروخانه‌ها به هر نسخه که تعداد انسولین آن باتوجه به دستور پزشک متفاوت است، اجازه دارند تنها یک انسولین قلمی به بیمار بدهند، به‌عبارتی اگر بیمار بخواهد انسولین قلمی بیشتر از یکی دریافت کند باید نسخه دیگری را تحویل داروخانه دهد.
او می‌افزاید: متأسفانه روند موجود سبب شده خیلی از بیماران دیابتی در همدان برای گرفتن انسولین موردنیاز خود به داروهای قاچاق پناه ببرند که بیشتر از عراق وارد می‌شود اما جالب است بدانید این انسولین‌ها دقیقا همان داروهایی هستند که با مبالغ بالاتر به‌صورت قاچاق به کشورهای همسایه فرستاده می‌شود و مجدد بازهم به شکل قاچاق تا چندین برابر قیمت اصلی به بیماران فروخته می‌شود.
