خانواده، ستون فقرات جامعه، نهاد اصلی شکل‌گیری شخصیت، هویت، خلق‌وخو، روابط و آینده انسان، تکیه‌گاهی امن و مشاور و مشوقی خیرخواه برای ترسیم زندگی سالم و رشد هر فرد در جامعه است و طبیعی است که در کانون گرم خانواده سالم، احترام و حفظ منزلت بزرگان و بازنشستگان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و برکت و رحمت الهی شامل حال خانواده‌هایی است که به این مهم توجه ویژه دارند.
آموزش و یادگیری اصول اخلاقی و انسانی، آشنایی با مذهب و مناسک مذهبی، ارزش‌های زندگی، نحوه معاشرت و روابط انسانی، مدیریت احساسات و تکامل و رشد فردی بخشی از آموزه‌هایی است که افراد در نهاد خانواده آنها را فرا می‌گیرند و بخش زیادی از مهارت، توانمندی‌های فردی و اجتماعی و موفقیت آینده افراد وابسته به میزان عشق، محبت و حمایتی است که فرزندان در کانون خانواده از آن سیراب می‌شوند. پیشرفت در جوامع صنعتی امروز که گستره وسیعی از فعالیت‌ها و مناسبات انسانی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را شامل می‌شود، مرهون توجه و اهتمام جدی به نهاد خانواده به‌عنوان تأثیرگذارترین نهاد جامعه است که رسالت پرورش و بالندگی سرمایه‌های انسانی آن را بر عهده دارد. در این میان نقش پدران و مادران دوچندان است که بخش زیادی از عمر خود را با کار و کوشش در راه خدمت به جامعه می‌گذرانند و درنهایت به‌افتخار بازنشستگی نائل می‌شوند. بازنشستگی رویداد مهمی در دوران کاری و آغازگر دورانی جدید از زندگی کسانی است که عمر خود را فعالانه و دلسوزانه درراه خدمت به جامعه صرف کرده‌اند و هم‌اکنون به منبعی از تجارب، دانش و مدیریت تبدیل‌شده‌اند.
در چنین شرایطی، به‌جاست که در درجه نخست، در کانون خانواده موردتکریم و تعظیم واقع شوند و در درجه دوم، جامعه شغلی و تخصصی از سرمایه عظیم فکری و تجربی و میراث غنی آنان بهره‌برداری کند.
تأمین کامل و بدون دغدغه امکانات زندگی و رفاه مورد نیاز بازنشستگان و توجه به نیازهای معنوی و انسانی آنان، فراهم‌سازی زمینه حضور پرفایده ایشان در فعالیت‌های اجرایی با توجه به تجارب، تخصص‌ها و توانایی‌ها، ایجاد تشکل‌ها، انجمن‌ها و گردهمایی‌های مرتبط در قالب برنامه‌های فرهنگی و آموزشی، ایجاد تسهیلات سفر و تفریح در طول سال، استفاده از تسهیلات بانکی متناسب با نیاز ایشان و... ازجمله نیازهای مهمی است که رفع آنها در قالب خدمات گوناگون، بدون تردید تأثیر بسیاری در سلامت روانی و جسمانی عزیزان بازنشسته دارد.
بازنشستگان معمولاً 80 درصد دوران زندگی خود را با کار و تلاش و فعالیت سپری می‌کنند و پس از سال‌ها کار و تلاش به مقطعی از عمرشان می‌رسند که دیگر توان و انرژی سال‌های قبل را ندارند و به همین دلیل دوران کاری آنها پایان می‌یابد.
در ایران افراد پس از 30 کار در یک حرفه بازنشسته می‌شوند. آنان عمرشان را در تشکیلاتی سازمانی مثل ادارات، شرکت‌ها یا در برخی مشاغل به کار و فعالیت مشغول بوده‌اند، آن در این سال‌ها حق بیمه پرداخت کرده و اکنون با دریافت مبلغی به عنوان حقوق بازنشستگی، زندگی را سپری می‌کنند. سن بازنشستگی در کشورهای مختلف متفاوت و از 60 تا 70 سالگی است با این حال در کشور ما نه یک سن خاص بلکه انجام 30سال خدمت، آغاز بازنشستگی را مشخص می‌کند.
به گزارش اقتصادران، آمار بازنشستگان پیش از موعد از ۱۴درصد در سال ۹۱ به ۵۲ درصد در پایان سال ۱۴۰۱ رسیده است که آماری تکان‌دهنده محسوب می‌شود.
مدیرکل مستمری‌های سازمان تأمین اجتماعی افزود: مجموع تعداد بازنشستگان کل کشور در پایان سال ۱۴۰۱ معادل ۲میلیون ۶۲۳هزار و ۲۸۷ نفر بود که از این تعداد ۵۵۰ هزار و ۴۵۰ نفر بازنشسته پیش از موعد در مشاغل سخت و زیان‌آور بودند و در مجموع حدود ۲۱ درصد از مجموع بازنشستگان را تشکیل می‌دهند.
همچنین مدیرکل تأمین اجتماعی استان همدان از افزایش افراد تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی خبر داد.
جواد جمور گفت: ۵۱ هزار و ۸۰۲ نفر بازنشسته، 3هزار و ۶۸۷ نفر از کارافتاده، ۲۲ هزار و ۲۴۸ فوتی در دولت سیزدهم به افراد زیر پوشش بیمه تأمین اجتماعی افزوده شدند.
همۀ ما در یک خانواده به دنیا آمده‌ایم با این حال، همۀ افراد خانواده‌ای سالم ندارند. اما چرا خانواده مهم است؟ نقش خانواده در زندگی فرزندان در دوران کودکی و زمان بزرگسالی چیست؟ آیا این موضوع برای جامعه اهمیت دارد؟
خانواده‌ها زمینه روابط آینده افراد را فراهم می‌کنند. نخستین روابطی کودک در زندگی خود تجربه می‌کند با پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده است. این فرایند بسیار مهم هستند زیرا الگویی برای شکل‌گیری روابط آینده افراد ارائه می‌دهند. نکته دیگر آن‌که افراد در دوره‌های پرچالش زندگی، نیاز دارند به خانواده خود متکی باشند. فردی که روزگار دشواری را پشت سر می‌گذارد، اگر مطمئن باشد که از خانواده‌اش عشق و دلگرمی دریافت خواهد کرد، به آنان رو خواهد آورد.
خانواده‌ها همچنین می‌توانند منبع اصلی محبت و دلگرمی باشند. اگر فردی خانواده‌ای مستحکم داشته باشد، همیشه می‌تواند عشق و حمایتی را که نیاز دارد، نزد آنان بیابد. از سوی دیگر، اگر کسی این عشق و حمایت را از ساختار خانواده دریافت نکند، همواره احساس تنهایی، افسرگی و بی‌پناهی خواهد کرد.
یکی از کارکردهای مهم خانواده این است که آنها احساس تعلق داشتن به چیزی بزرگ‌تر از خود را در افراد پرورش می‌دهند. خانواده‌ها کانون سنت‌ها هستند. بسیاری از آنها با به اشتراک‌گذاشتن خاطراتی از گذشته، این سنت‌ها را سال‌ها با خود حمل می‌کنند. چنین کاری میان آن گروه از اعضای که دیگر با خانوادۀ خود زندگی نمی‌کنند، ارتباط ایجاد می‌کند.
خانواده، درس‌های مهمی به افراد می‌آموزد، کودکان در خانواده یاد می‌گیرند احساسات خود را چگونه مدیریت کنند و بروز دهند، کودکان همچنین ارزش‌های زندگی اجتماعی را براساس رویکردی که خانواده به این مقوله دارد، یاد می‌گیرند.
در نهایت باید بر این نکته تأکید کرد که خانواده ستون فقرات اجتماع است، سلامت روح و جسم کودکان در آینده به مسیری دارد که خانواده برای خود انتخاب می‌کند و موفقیت آینده افراد نیز وابسته به میزان عشق و حمایتی است که خانواده به فرزندان می‌دهد.
گفتنی است دوازدهم تیرماه روز تکریم خانواده و بازنشستگان، فرصتی مغتنم برای گرامیداشت نهاد خانواده و قدردانی از کسانی است که عمر خود را در راه حفظ منزلت و رفاه و آسایش خانواده و رشد و پیشرفت میهن صرف کرده‌اند.
