اسفندماه که میرسد و ماه خانهتکانیها آغاز میشود خیلی از وسایل کهنه نو و قدیمیها عوض میشود، یکی از این کالاها قابلمههای تفلونی است که از بین رفته و کنار گذاشته شده برای بازیابی و تعمیر!
همه ما در خانههایمان یکی از همین ظرف و ظروف را داریم، قابلمهای که تهش میچسبد و ته دیگش میسوزد، ماهیتابهای که دیگر سیبزمینی سرخ کردن در آن برابر با جنگ با روغن چسبیده کَفَش است.
برای همین در شهر همدان مغازههایی هستند که ظروف تفلون را بازسازی میکنند، در محوطه سر یخچال و انتهای شهرک الوند یا شاید هم سمت کوچه قصابان برخی از این مغازه و نیمچه کارگاهها را میتوان دید.
بر اساس گزارش میدانی ما هزینه بازسازی یک ماهیتابه متوسط و قابلمه هم اندازهاش چیزی حدود 500 هزار تومان میشود که در مقایسه با خرید نو همین ابعاد قابلمه و ماهیتابه که هر کدام حدود 400 هزار تومان در سطح بازار عرضه میشود نزدیک به 300 هزار تومان کمتر تمام میشود.
مریم یکی از شهروندان همدانی است که میگوید: قابلمههای قدیمی مادرش را که تفلون و چدنش از بین رفته و با همین روش برای سال نو بازسازی کردهاند و حالا یکدست سرویس نو قابلمه شده و مغازهدار پشت ظروف را با اینکه جداگانه حساب کرده است، اما روی هم رفته به صرفهتر برایشان از خرید یک دست قابلمه نو تمام شده است.
مرتضی هم یکی دیگر از شهروندان است که با آدرسی که همسرش به او داده بالأخره مغازهای را محوطه سریخچال پیدا کرده و میگوید: ما که نمیدانیم کارگاهشان کجاست؟ هرچقدر هم به فروشنده میگویم کارگاه کجاست که خودم بروم و از نزدیک ببینم، از ترس اینکه خودم قابلمهها را ببرم و ارزانتر دربیاید آدرس نمیدهد.
دست رد کارشناس بر بازسازی
اگرچه در حالحاضر به دلیل قیمتهای بالا تمایل به تعمیر وسایل دست دوم افزایش یافته و عدهای ترجیح میدهند یا وسایل دست دوم بخرند یا وسایل قدیمیشان را تعمیر و ترمیم کنند، اما بازسازی ظروف تفلون را کارشناسان تأیید نمیکنند.
در همینباره یک کارشناس بهداشت علومپزشکی استان به همدان پیام، گفت: تفلون مادهای است به نام «پلی تترا فلوئورواتیلن» اما گرانیت با این ماده فرق میکند و بستگی به مشتری دارد که میخواهد ظروفش را چگونه بازسازی کند و بداند چه میخواهد. معمولاً فروشندهای که این کار را انجام میدهد از شما میپرسد تفلون میخواهید یا گرانیت؟ اگر درخواست کنند برای این کار گرانیت استفاده شود و نه تفلون مشکلی ندارد، اما مسأله اصلی اینجاست که اکنون هیچ نظارتی روی واحدهای صنفی این کار وجود ندارد و افرادی که کار بازسازی را انجام میدهند از هر2 ماده استفاده میکنند.
مهدی خدابخشی افزود: چیزی که در حالحاضر در بازسازی ظروف تفلون مردم را نگران میکند این است که نمیدانند از چه مادهای برای بازسازی استفاده میشود.
وی تأکید کرد: مردم باید خطرات این کار را جدی بگیرند چون مادهای که برای بازسازی ظروف استفاده میشود هم سرطانزاست و هم برای محیطزیست مضر است و موجب مرگ گیاهان و موجودات زنده میشود.
خدابخشی با بیان اینکه خیلی از این واحدها میگویند از وزارت بهداشت و درمان مجوز گرفتهاند، ادامه داد: این در حالی است که به هیچ وجه وزارت بهداشت مجوزی برای بازسازی تفلون و گرانیت صادر نکرده و اگر کسی چنین ادعایی میکند، شهروندان بدانند این ادعا درست نیست و هیچ نظارتی بر این کار وجود ندارد و حتی خود شهروندان هم حین کار نظارتی ندارند چراکه کارگاهها خارج از شهر هستند.
وی گفت: ما به همه توصیه میکنیم، ظروف تفلون و گرانیتی که میخرند دارای مارک و برچسب کارخانه سازنده باشد و آگاه باشند که برخی از این کارخانهها وقتی جنس را میفروشند یک تا 2 سال گارانتی تعویض دارند.
وی با اشاره به اینکه اگر نیازی به بازسازی ظروف باشد، عاملان فروش کارخانه باید آن را تحویل بگیرند تا در کارخانه بازسازی کنند، گفت: این موضوع با اینکه در هر کوچه و خیابانی مغازهای باشد و کار بازسازی انجام بدهد، متفاوت است چرا که خیلی از موادی که بهعنوان سرامیک، تفلون و گرانیت استفاده میشود، مواد اصلی نیست و سرطانزا هستند و حتی موجب کمخونی میشوند.
این در حالی است که یکی از فروشندگان لوازم خانگی در همدان میگوید: قبل از این مردم ظرف تفلونشان را میفروختند و به جایش ظرف نو میخریدند، اما در حالحاضر خیلیها بهخاطر گرانی آن را بازسازی میکنند.
امیر رسولی با بیان اینکه هیچ کارخانه معروفی هم بازسازی نمیکند، اما تعدادی کارخانه و کارگاه که کوره دارند این روزها به این کار روی آوردهاند، افزود: این روزها مسائلی مثل گرانی و ناآگاهی از مضرات بازسازی تفلون و به بهانه حفاظت از محیطزیست موجب شده است که مردم ظروف کهنه خود را تعمیر کنند، اما بهتر است قبل از انجام آن با اینکه یک کار پسندیده است و مقابله با اسراف، اما از معایب و محاسن آن اطلاعاتی جمعآوری کنند تا بهتر تصمیم بگیرند.