بر اساس آمارهای منتشر شده در فاصله سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۴۰۰ تعداد بانوان سرپرست خانوار در کشور از یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر به 3میلیون و ۴۰۰ هزار نفر افزایش یافته است.
بانوان سرپرست خانوار از جمله اقشاری هستند که به واسطه جبر روزگار باید مسئولیت خود وخانواده را به دوش بکشند.
برمبنای تعریف سازمان بهزیستی، بانوان سرپرست خانوار به بانوانی گفته میشود که عهدهدار تأمین معاش مادی و معنوی خود و اعضای خانوار هستند. مطالعات نشان میدهد این گروه از بانوان به طور عمده شامل بانوان بیوه و مطلقه، همسران مردان معتاد، همسران مردان زندانی، همسران مردان مهاجر، بانوان خودسرپرست و همسران مردان از کار افتاده و معلول میباشند و به همین دلیل توجه مضاعف به این قشر از جامعه ضروری است.
بر اساس گزارش همدان پیام و آمار جمعآوری شده از 3نهاد حمایتی بهزیستی، کمیته امداد امام خمینی( ره) و تأمین اجتماعی در شهرستان اسدآباد در مجموع ۱۶۰۵ زن سرپرست خانوار به تفکیک ۱۸۰نفر تحت پوشش بهزيستي، ۲۲۵ نفر تحت پوشش تأمین اجتماعی و ۱۲۰۰ نفر تحت حمایت کمیته امداد وجود دارند که بر مبنای شرایط و نیازهایی که دارند مورد حمایت این نهادهای حمایتی قرار میگیرند.
یکی ازاین بانوان سرپرست خانوار در گفتوگو با همدانپیام گفت: وقتی سرپرست خانوار میشوی مانند این است که باید وظیفه چندین نفر را برعهده بگیری و گویی به جبهه جنگ میروی،از همینرو مسئولیت بسیار سنگینی را بر دوش میکشی که شاید در باور کسی نگنجد.
این بانو در ادامه افزود: از سوی دیگر نیز، فشار زندگی سبب میشود روح و روان آدم از بین رود و تبدیل به انسانی سخت و حتی سنگدلی شودو به نوعی تنهایی سبب میشود من به لحاظ عاطفی بسیار آسیب ببینم، همچنین مشکلالت دیگری مانند بیپولی واینکه حامی برای اداره زندگی نداشته باشد و بار مسئولیت تمام مشکلات بر دوش یک نفر باشد، میتواند بسیار سخت و آزاردهنده باشد که برای هرکسی قابل درک نیست.
او در ادامه گفت: بسیاری از بانوان دیگر هستند که به دلیل فقرمالی زیاد، کمرشان زیر بار فشار مالی خم شده است و شرایط زندگی آنها روز به روز بدتر میشود و حتی ممکن است به سمت اعتیاد نیز کشیده شوند.
عضو هیأت علمی دانشگاه جمالالدین اسدآباد نیز از مشکلات و چالشهای روحی و روانی بانوان سرپرست خانوار گفت: ۶میلیون زن سرپرست خانوار در کشور داریم که نزدیک به 4میلیون نفر از آنها نیاز به حمایت دارند.
ابراهیم فهلی در این باره نیز به همدانپیام گفت: پژوهشهایی که براساس تجارب زیسته بانوان سرپرست خانوار به خصوص بانوان مطلقه انجام گرفته است که نشان میدهد این بانوان مشکلاتی را در تمامی ابعاد زندگی فردی خود تجربه میکنند، به طوری که احساسات، افکار، اعمال، باورها و حتی جسم آنها را تحت تأثیر قرار میدهد.
او خاطرنشان کرد: این بانوان به دلیل زخمهای ناشی از طلاق و یا فوت همسر خود، همواره نسبت به زندگی سابق خود درگیری فکری و اشتغال ذهنی دارند و با احساس افسردگی و خسران در زندگی دست وپنجه نرم میکنند و یا نگران آینده هستند که با تجربه استرس زیاد و ناامیدی همراه میشود.
فهلی با بیان اینکه احساس تنهایی، بی حوصلگی، زودرنجی، عصبی بودن و انزواطلبی از دیگر مشکلات این بانوان است، افزود: این بانوان به تبع گاهی مجبور میشوند که برای فرار از این مسائل به مصرف قرصهای آرامبخش روی آورند، این درحالی است که پژوهشها نشان داده است که به طور تقریبی همه این بانوان احساس میکنند از نظر روانشناختی نیاز به مشاوره دارند.
او ادامه داد: لازم است متولیان امر برنامههایی برای حمایت از این بانوان در زمینههای مختلف داشته باشند، به طور مشخص حمایت مالی با رویکرد توانمندسازی این بانوان را میتوان نام برد، به گونهای که برای امرار معاش خود و فرزندانشان مجبور به انجام مشاغلی خاص شوند و یا در مناطقی سکونت نمایند که برای آنها آسیبزا است.
این عضو هیأت علمی بیان کرد: فراهم کردن زمینه مشاوره تخصصی و اصلاح نگرش این بانوان نسبت به برداشتی که از وضعیت خود دارند و آماده کردن آنها برای پذیرش شرایط خود و گذر از بحرانی که با آن دست و پنجه نرم میکنند از وظایف نهادهای حمایتی است.