اعتراض جمعی از پزشکان متخصص و فوق تخصص بیمارستان قلب فرشچیان به دریافت نکردن کارانه، بیش از هر چیز فعال شدن گسل پرداخت‌های مربوط به نظام سلامت را هشدار می‌دهد. بسیاری از منتقدان نظام سلامت از همان ابتدا به بن‌بست رسیدن آن را به دلیل پایدار نبودن منابع اعتباری این طرح بزرگ پیش‌بینی کرده بودند. ساختار نظام سلامت به گونه‌ای طراحی شده است که عمده تمرکز آن بر تحت پوشش قرار دادن هزینه‌های بیمارستانی است. این طرح بیش از آنکه روی برنامه‌های پیشگیری متمرکز باشد درمان‌های تهاجمی را تحت پوشش قرار داده و به دلیل ساختار اشتباه نظام ارجاع، عمده خدمات، صرف درمان‌های تخصصی شده است.
طرح سلامت به جای اینکه عمده مسئولیت‌های اجرای آن در سطح صف را به کارشناسان حوزه بهداشت و پزشکان خانواده محول کند، پزشکان متخصص و فوق تخصص را در تیررس خود قرار داده است. نتیجه این رویکرد اشتباه موجب بالا رفتن یکباره حجم عملیات بیمارستان‌های بزرگ شده است. حجم بسیار بالای اقدامات جراحی در این بیمارستان‌ها علاوه بر اینکه کیفیت خدمات را با ابهام مواجه کرده به تورم بدهی دانشگاه‌های علوم پزشکی دامن زده است. بیمارستان‌های دولتی از طرفی با حجم بسیار بالای مطالبات از سازمان تامین اجتماعی و بیمه سلامت مواجهند و از سویی توان پرداخت تعهدات خود از جمله دستمزد پزشکان متخصص را از دست داده‌اند.
در چنین شرایطی مدیریت درست تعهدات و پرداخت به موقع بدهی توسط بیمارستان‌ها از جمله الزامات ضروری برای نجات این طرح بزرگ است. چه مدیران بیمارستانی و چه رؤسای دانشگاه‌های علوم پزشکی نمی‌توانند به بهانه تعلل بیمه‌ها، در پرداخت کارانه پزشکان کوتاهی کنند. این کوتاهی غیر از آنکه اعتبار نظام سلامت را زیر سوال برده پایداری آن را نیز با تردید جدی مواجه کرده است. کنترل اعتبارات و تناسب همزمان هزینه‌ها با درآمدها از بدیهی‌ترین وظایف مدیران دانشگاه علوم پزشکی است. آنها باید بتوانند یا درآمدها را به موقع وصول کنند و یا شجاعانه فتیله هزینه‌ها را پایین بکشند. نامه پزشکان بیمارستان فرشچیان اعلام خطری است که باید جدی گرفته و برای حل آن تدبیری در نظر گرفته شود در غیر این صورت باید فاتحه نظام سلامت را خواند.
