اين راز سر به مهر بر همه عالميان پوشيده است و خدا ميداند و علي(ع) و حسنين(ع) كه دخت مكرم پيامبر اسلام حضرت محمد مصطفي(ص) در كدامين تربت پاك آرام گرفت و چه بر سر آن خاندان مظلوم و بحق آمد. تاريخ اسلام و بشريت اينجا گنگ و نارسا مانده است؛ چون به روايتي يكي از شبهاي خاموش و سياه سيزدهم جماديالاول يا سوم جماديالثاني از سال يازدهم هجرت بود كه پيكر مطهر و پهلو شكسته حضرت فاطمهالزهرا(س) در قبرستان بقيع به خاك سپرده شد. از آن پس شيعه و آن دسته از پيروان راستين و بيرياي خاندان نبوت از سيزدهم جماديالاول تا سوم جماديالثاني (20 روز) را در سوگ بانوي بزرگ اسلام به عنوان ايام فاطميه به عزا و ماتم مينشينند.
حضرت فاطمه(س) بانوي اول مسلمين جهان و سرآمد تمام زنان پاك و شريف عالم است. او شايسته بهترين و باشكوهترين آيينهاي شادماني و عزاست. دختر گرامي رسول اكرم(ص) الگوي عزيزترين و دلسوزترين دختران آگاه و منور تمام خانههاي پدري است چه لذت و چه قوّت قلب شيريني براي يك پدر كه دختر دلبندش چراغ خانه باشد و فانوس راه خانواده. فاطمه براي پدر اينچنين است. محمد رسولا...(ص) تا فاطمه را در خانه دارد، يار و ياور دارد و كانون خانهاش هميشه گرم و پربركت، فاطمه(س) نقطه روشن پدر در زندگاني و رسالت عظيم پيامبري است. وجود نازنين و زلال فاطمه است كه مسير نبوت را پرفروغ و آينده دين خدا را در عوالم بشريت جاري و ساري ميسازد.
فاطمه براي رسول خدا بايد باشد و آن دختر بايد با تمام وجود در سايهسار ستارهها پردهدار زمزمه محمد و پيامآور خدا با خالق خويش باشد تا اسلام پاي بگيرد و رونق يابد. پس از پدر و پس از حريم مقدس پدر، فاطمه بايد ستون زندگي و شريك زندگاني علي(ع) باشد. فاطمه در خانه شوهر كليددار صندوق اسرار الهي است.
فاطمه در خانه علي و در كنار علي پنجره امامت را به سوي جهان بشريت ميگشايد و ملائكه را به گواهي ايمان و صداقت و همپايي خويش با پيشواي اول مسلمين جهان فرا ميخواند.
فاطمه در خانه علي لذت چشمههاي زلال انسانيت زن و شريك زندگي را به علي ميچشاند و اوست كه در كنار شوهر الگوي كامل و تحسينبرانگيزي براي زنان زن عالم واقع ميشود و معناي تكامل مرد توسط زن را به انسانيت ميآموزد. آنچنان كه به معناي واقعي كلمه هر مردي از دامن زن به معراج ميرسد.
زهراي اطهر(س) در خانه علي خود را سپر بلاي شوهر قرار ميدهد و در دفاع از حريم امامت و عزت و بزرگي علي از او پهلويي شكسته و قلبي محزون باقي ميماند. فاطمه(س) سرآمد تمام بانوان عالم به زنان درس شهامت و از خودگذشتگي و وفاداري سپيدبختي آموخت تا خويش در نهايت به خدا رسيد.
فاطمه در حريم پيشواي اول مسلمين جهان به اوج بشريت رسيد و مادر شد تا درخت اسلام شاخه دواند و جهان اسلام را سايه گستراند. فاطمه حسن و حسين(ع) را در آغوش مهر و مهرباني و عظمت مادري گرفت و شير جوانمردي، خداشناسي و انساندوستي خورانيد تا خون شرف و آزادگي براي هميشه در رگهاي بشريت و عالم وجود جاري گردد. فاطمه زهرا(س) به حسن درس بردباري و مدارا و خويشتنداري داد؛ چون خود مادري كه انسانيت را در هزار توي تاريخ مبهوت روسپيدي مظلومان جهان و نگونبختي ظالم ساخت. فاطمه با زمزمههاي مادرانه خويش در گوش حسين، حقيقت عاشورا را نواخت. همين نجواي مادرانه فاطمه در عاقبت و آخرت حسين و تمام آزادگان جهان بود كه چشمه جوشان عاشورا را براي هميشه تاريخ جاري ساخت.