شیوع ویروس کرونا از پایان بهمن‌ماه آغاز شد و اکنون 6 ماه است که بر جهان سایه گسترده و تمامی امور زندگی را تحت‌الشعاع قرار داده است، از همین رو اغلب مشاغل و صنوف نیز تحت تأثیر این ویروس خطرناک قرار گرفته است، به طور کلی می‌توان گفت که بیشترین خسارت نیز مربوط به بخش اقتصادی و کسبه‌های بازاری بوده است.
گروه کثیری از مردم که نان‌آور خانه‌هایشان هستند شغل خود را از دست داده و زندگی خود را با مبلغ ناچیز یارانه‌ای که ماهیانه به حسابشان واریز می‌شود زندگی می‌کنند.
برهمین اساس برای بررسی وضعیت قیمت ها سری به سطح شهر زدیم تا صحبت مردم و کسبه را بشنویم.
مردی حدوداً 65 ساله که در مغازه قدیمی‌اش نشسته بود، صحبت خودش را با ما این‌گونه آغاز کرد: من 30 سال است که مغازه خشکبارفروشی دارم، با هزاران بدبختی و جان کندن توانستم این مغازه را تهیه کنم و حالا چند ماهی است که این ویروس از خدا بی‌خبر امان ما را بریده و کسب‌وکار ما را مختل کرده، به همین دلیل فروش جنس‌های من نیز به‌شدت کاهش پیدا کرده است.
کرمی در ادامه گفت :با این شرایط اقتصادی و گرانی، واقعاً چگونه می‌توان خرج زندگی را درآورد! شرایط خیلی بحرانی است و وقتی فروشی نباشد درآمدی هم نیست و جز شرمندگی چیزی برایم در برابر خانواده باقی نمی‌ماند، فقط از خدا می‌خواهم هر چه زودتر ویروس را ریشه‌کن کند و دوباره شرایط به روال عادی برگردد.
میوه‌فروشی که میوه‌های خود را با نظم خاصی کنار هم چیده بود و قیمت آنها را با صدای بلند اعلام می‌کرد در گفت‌وگو با خبرنگار ما گفت: من اصلا نمی‌دانم چگونه و از کجا دردهایم را آغاز کنم، از گرانی بگویم، از اینکه مردم دیگر حتی توان خرید میوه با این قیمت را ندارند، از این ویروس که به جان مردم افتاده است و جان یکی‌یکی آنها را می‌گیرد! من هم شرایط شغلی‌ام ایجاب می‌کند که در معرض بیشتر این ویروس باشم، میوه‌ها چون بدون پوست خارجی هستند درصورت ضدعفونی کردن مداوم با الکل، خاصیت خود را از دست می‌دهند.
او در ادامه افزود: شرایط سخت است خیلی سخت! در چند سال گذشته، تا حدودی از میزان درآمدم رضایت داشتم، اما اکنون واقعاً شرایط سختی دارم و دخل و خرج زندگی‌ام به هیچ‌عنوان با هم یکی نیست، قیمت‌ها افزایش یافته و درآمد‌ها ناچیز شده است.
وارد یک مغازه لباس‌فروشی زنانه شدم، 2 خانم که مشغول صحبت با هم بودند، سر صحبت را با من این‌گونه آغاز کردند: از آنجایی که بسیاری از مردم خانه‌نشین شده‌اند، شرایط پیش از بیماری، خیلی بهتر بود اما اکنون به‌دلیل فاصله‌گذاری اجتماعی و کاهش تردد مردم در خیابان‌ها و پاساژهای شهر، از میزان تعداد مشتری‌های ما کاسته و در نتیجه میزان فروش ما نیز کم شده، حتی با وجود اینکه بیشتر جنس‌های خود را با 30 درصد تخفیف می‌فروشیم، باز هم استقبال خوبی نمی‌شود و خیلی‌ها هم به دلیل وضع اقتصادی نامساعد و همچنین از ترس کرونا تمایلی به خرید ندارند، این موضوع می‌تواند روی میزان حقوق دریافتی هم تأثیر منفی بگذارد.
یکی دیگر از شهروندان همدانی نیز که فروشنده یک مغازه موبایل‌فروشی بود در این‌باره گفت: من به‌طور جد می‌توانم بگویم که اصلاً درآمدی در این چند ماه نداشته‌ام، سود که نکرده‌ام، بلکه زیان هم کرده‌ام، وقتی قیمت یک گوشی همراه به 50 میلیون تومان می‌رسد واقعاً چه کسی دیگر قدرت خرید دارد! درحال‌حاضر بسیاری از مردم در تامین مایحتاج زندگی خود کم آورده‌اند، خرید تلفن همراه که دیگر جای خود دارد! فقط می‌توانم از میزان دریافتی خود اجاره ماهیانه مغازه را پرداخت کنم و اگر اوضاع به همین منوال پیش رود مجبورم برای مدتی مغازه را تعطیل کنم.
شهروند دیگری که خود را متصدی داروخانه معرفی می‌کند درحالی‌که دستکش و ماسک به صورت داشت، گفت: متأسفانه بزرگ‌ترین مشکلی که ما داریم رعایت نکردن اصوی بهداشتی توسط برخی‌افراد در هنگام خرید دارو است، با وجود اینکه فاصله‌گذاری مشخص شده است، باز هم بسیاری از افراد بدون اینکه از ماسک و دستکش استفاده کنند وارد داروخانه می‌شوند و گویا هنوز این بیماری را جدی نگرفته‌اند و هنگامی که تذکر می‌دهیم هم با حالت ناراحتی در پاسخ به ما می‌گویند، زیاد این ویروس را جدی نگیرید هر چقدر حساس‌تر باشید سریعتر به این بیماری مبتلا می‌شوید، واقعاً باید این موضوع فرهنگ‌سازی شود.؛ چون هنگام ابتلای یک نفر به این ویروس، درصورت رعایت نکردن اصول بهداشتی چندین نفر دیگر هم مبتلا خواهند شد.
