ادامه مذاکرات با تهران در چارچوب آژانس بینالمللی انرژی اتمی به حفظ وضع موجود کمک میکند و از تنشزا شدن رودرروییها میکاهد.
رویکرد معناداری در جهت حفظ برجام در پرتو مواظبت از مواضع هر دو طرف در جریان است. حفظ برجام از یکسو و از سوی دیگر تأکید بر مواضع اصولی هر دو طرف 2 لبه قیچی این رویداد هستند.
ایران و آمریکا به عنوان بازیگران مرکزی پرونده هستهای بر مواضع خود تأکید دارند. آمریکا خواهان ورود ایران به عنوان یک بازیگر معمولی به نظام بینالملل و پذیرش گزارههای ناشی از این جایگاه در نظم بینالملل از سوی این کشور است و ایران خواهان آن است که نظم بینالمللی حاکم بر نظام بینالملل را به چالش فرابخواند و به عنوان یک چالشگر علیه آمریکا نه تنها این نظم را در منطقه، بلکه در نظام بینالملل هدف قراردهد و در چارچوب جهتگیریهای خود و تعریف انقلاب اسلامی به عنوان یک نظام انقلابی در برابر استکبار جهانی به رهبری آمریکا وارد عمل شود.
به گزارش ایسنا، رئیسی میراثدار شعارهای آشکار در برابر آمریکاست و از سویی واضع تعریف انقلاب اسلامی در مبارزه با استکبار جهانی و ایجادکننده فضای انقلابی در ایران و منطقه و گرایش به تشکیل یک جبهه جهانی علیه آمریکاست. اینجاست که نقطه گرهای موضوع مشخص میشود؛ از یک طرف آمریکا خواهان آن است که نظام بینالملل در فشار به ایران با واشنگتن همکاری کند درحالی که جامعه بینالملل نگران یک جنگ گسترده با محوریت ایران در منطقه و گسترش آن به جهان است. در منطقه کشورهای همسو با آمریکا در پرتو ایرانهراسی، ایران را خطری بسیار تهدیدآمیز علیه نظامهای حاکم در منطقه میدانند. اسرائیل در نقطه مرکزی این ایرانهراسی قراردارد.
آژانس بینالمللی انرژی اتمی در وسط ایرانهراسی و اسلامهراسی و جهتگیریهای انقلابی تهران و از سویی تلاش جهان برای شکل دادن به نظم نوین جهانی قراردارد. از طرفی کشورهای اروپایی، پیروزی آمریکا بر ایران را شکست خود در رقابت جهانی میدانند و خواهان حفظ برجام و جلوگیری از جهتگیریهای نظامی آمریکا هستند. آمریکاییها هم نمیخواهند خود را درگیر جنگ دیگری آن هم با ایران کنند، از اینرو سازمانهای بینالمللی لایه میانی این کنشها قرار میگیرند. بنابراین ادامه مذاکرت با تهران توسط این سازمانها به حفظ وضع موجود کمک میکند و از تنشزا شدن رودرروییها میکاهد. اینکه گزارشهای این سازمانها و نحوه برخوردشان چه تأثیری دارد متوجه گزارشهای این سازمانها در ارتباط با ایران است.
از طرفی ایران هم تلاش دارد تا با باز کردن گارد خود در برابر شرق و نیم نگاهی به اروپا از وضعیت موجود استفاده و این فرایند را به عقب بیندازد.
در رابطه با تلاش کشورهای اروپایی برای تشکیل نشستی در نیویورک با حضور وزیرانخارجه ایران و 1+4 باید گفت که این تلاش برای کنترل تنش و سپس به دست آوردن امتیاز است.
ایران در یک وضعیت ویژه قراردارد، نفس قبول مذاکره از سوی دولت انقلابی آقای رئیسی موجب ریزش حمایتهای عقیدتی و لرزش حامیان در مقابل رقبای این دولت میشود؛ چراکه اگر این دولت مسائل خود را بدون یک تحول عظیم در صحنه عملیات و گرفتن یک امتیاز بزرگ و قابل استناد و ملموس از آمریکا حل کند و پای میز مذاکره برود و به برجام برگردد، بار دیگر این پرسش پیش میآید که موضوع، مسائل حزبی و جناحی در ایران است یا به واقع تحریمها اثرگذار هستند؟