یک منتقد و مشاور مذهبی سریالهای تلویزیونی گفت که سریال «کیمیا» که از شبکه دو پخش میشود از عمق بخشی به موضوعات و مسائل غفلت کرده و قهرمان آن هم شعاری است.
حجت الاسلام گلی با اشاره به سریال «کیمیا» که این شبها به کارگردانی جواد افشار از شبکه دو سیما پخش میشود، گفت: با توجه به آنچه که گفته شد سریال «کیمیا» را هم باید در همین چارچوبها بررسی کرد.
در وهله نخست باید در نظر داشت که این سریال را نمیتوان به طور مثال با اثری مثل «شهرزاد» ساخته حسن فتحی مقایسه کنیم و درباره موفقیت آن بحث کنیم بلکه باید آن را با توجه به درجه و سطحی که دارد با اثری مثل خودش مقایسه کنیم و در چنین مقایسهای نمیتوان انتظار داشت که «کیمیا» همچون سریالهای «خاک سرخ» ساخته ابراهیم حاتمی کیا یا «در چشم باد» اثر مسعود جعفری جوزانی که با درجه کیفی الف ساخته شدند، باشد. برای یک سکانس از «در چشم باد» گاهی عوامل سه روز مشغول چیدن میزانسن و یا طراحی گریم و دیگر موارد میشدند.
وی ادامه داد: سریال «کیمیا» را باید با آثار درجه ب مقایسه کرد، این اثر بیشتر شبیه کارهای مناسبتی است و البته در مقام این مقایسه اثر موفقی است و میتوان نمره متوسط به بالا را به آن داد.
این منتقد و کارشناس در پاسخ به میزان موفقیت سریال «کیمیا» و نقاط ضعف این اثر یادآور شد: این سریال اشکالاتی دارد که در درجه نخست متوجه خود صدا وسیماست زيرا از پرداختن به مسائل، مفاهیم و موضوعات و عمق بخشی به آنها غفلت کرده است. عمق بخشی به مسائل در فیلمنامه مورد توجه قرار میگیرد، فیلمنامهای که مصوب میشود باید مسألهای را طرح کرده باشد، درحالیکه «کیمیا» و آثاری از این دست از عمق محتوایی صحیحی نسبت به آنچه میخواهند بیان کنند، برخوردار نیستند.
حجت الاسلام گلی با اشاره به اینکه «کیمیا» توانسته مخاطب را با خود همراه کند، بيان كرد: اگرچه این سریال چندان عمیق نیست اما توانسته مخاطبان را پای خود بنشاند با این حال مخاطب گاهی فکر میکند تنها در حال دیدن یک اثر اجتماعی است و نه سریالی که بنا بود به انقلاب و دفاع مقدس بپردازد. تصویرسازی از ساواک، پیروزی انقلاب و مبارزههای مردم و جنگهایی که ما در سریال دیدیم تصاویری سطحی بودند که ما بسیاری از آنها را باور نمیکنیم اگرچه که مخاطب را ناراحت هم نمیکند و وقتش را برای تماشای آن صرف میکند.
وی در خصوص لطیفههایی که نسبت به سریال ساخته شده و در فضای مجازی منتشر شده است، اظهار کرد: مردم را نمیتوان به تماشای یک اثر اجبار کرد و همین که «کیمیا» توانسته است مخاطبش را پای خود نگه دارد و آن را پیگیری میکند نوعی موفقیت است.
