نمایش کلاه جادوی گسن، تلاشی است تا کودکان و نوجوانان با هفت وادی عطار مواجه و با بخشی از این هویت آشنا شوند که هر موجودی هویت و پیشینهای دارد و برای حرکت به سمت آینده باید آن گذشته و پیشینه را بشناسد.
به گزارش همدانپیام ، کودکان توجه ویژهای به مسائل اطراف خود دارند، ذهن آنان همانند کاغذ سفیدی است که میشود با یک برنامهریزی فرهنگی آن را به سمت و سوی فرهنگ در ابعاد مختلف آن سوق داد، این را وقتی بیشتر متوجه میشوید که آنها در مقابل صحنه روشن تئاتر نشسته باشند. چشمان خیره آنها لحظهای از صحنه تئاتر برنمیگردد و خوراک فرهنگی چنان در آنها ریشه میدواند که پس از سالیان سال هنوز صحنه تئاتر و آن موضوع نمایش را که در کودکی به تماشای آن نشستهاند، فراموش نمیکنند.
به باور بسیاری از جامعهشناسان و حتی روانشناسان، آنچه که میتواند ذهن یک کودک را خلاق، پرانرژی و خوشفکر کند سوق دادن آنها به سمت و سوی فرهنگ و کارهای فرهنگی همانند داشتن مطالعه، تماشای فیلم و نمایشهای پربار و همچنین گوش سپردن به موسیقیهای اصیل است و به نظر میرسد که امروز در دنیای صنعتی این امر یک نیاز محسوب میشود همانطور که حامد مکملی، نویسنده و کارگردان قزوینی در این خصوص معتقد است که برای آیندهای آباد نیاز به انسانهای فرهیخته و با هویت داریم و این میسر نمیشود مگر با توجه کردن به نیازهای اساسی و درونی کودکان و نوجوانان امروز.
مکملی که این روزها نمایش کلاه جادوی گسن را به روی صحنه برده تا جایی که این نمایش به 29مین جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان در همدان با حضور چندین نمایش از کشورهای دیگر راه یافته، بر مباحث هویتی و شناخت از خود در کودکان و نوجوانان تأکید دارد و این امر را یک ضرورت میداند.
نمایشنامه کلاه جادوی گسن برای گروه سنی کودک و نوجوان و در خصوص هویت انسانی و تکامل این هویت براساس مراتب 7گانه عطار نوشته شده است که جناب «عطار» در پردازش بینظیر خود از منطقالطیر یا نطق پرندگان، 7 وادی یا 7منزل را در طی طریق از کثرت در رسیدن به وحدت ذکر میکند.
نخست وادی طلب، دوم وادی عشق، سوم وادی معرفت، چهارم وادی استغنا، پنجم وادی توحید، ششم وادی حیرت و هفتم وادی فقر و فنا است که مراحل رسیدن به نقطه نهایی وحدت را بازگو میکند و تلاشی است تا کودکان و نوجوانان با این 7 وادی مواجه و با بخشی از این هویت آشنا شوند که هر موجودی هویت و پیشینهای دارد و برای حرکت به سمت آینده باید آن گذشته و پیشینه را بشناسد.
این نمایش یک شخصیت اصلی به نام گسن دارد که برگرفته از واژه گوسان است که به کسانی که ترانه ملی و مردمی میخواندند و حماسه سرایی میکردند، گفته میشود و به نوعی نقالهای باستانی کشور ما بودند، پایه شخصیت گسن نیز همین است که مادربزرگ گسن به اسم ننهآقا، تمامی داستان و افسانههای گذشته را میداند و به گسن توصیه دارد که او هم این داستانها را بداند و برای اهالی آبادی تعریف کند، زیرا که اگر مردم افسانههای خود را فراموش کنند، آرزوهای خود را نیز از یاد میبرند و دیوها میآیند و آرزوهای آنها را میدزدند و حالا گسن به دنبال این کار میرود و این کلیت نمایش کلاه جادوی گسن است.
در کشورهای دیگر هزینههای زیادی میشود تا قهرمانهای اساطیریشان برای مردم، به خصوص کودکان نشان داده شود برای مثال عکس و نقاشی این قهرمانها بر روی لوازم تحصیل، لباسها و انواع کیفها دیده میشود اما قهرمانان اساطیری کشورمان برای کودکان ما ناشناختهاند که باید توجه بیشتری در این زمینه انجام بگیرد و وظیفه هنرمندان این سرزمین آن است که قلم بزنند و این موضوعات را بر روی صحنه بیاورند. زیرا که تنها راه نجات، فرهنگ و بازگشتن به خویشتن است.