چند صباحي بيشتر به آغاز جشن 24 سالگي جشنواره تئاتر كودك در همدان باقي نيست و همين مسأله باعث شده تا پس از يكسال بيخبري از فعاليتهاي نمايشي حوزه كودك باز تب داغ خبرهايي كه چارچوبي بر موضوعات تئاتري كودك را ميسازد بر سطر خبرها نشر پيدا كند. همان قالب خبرهايي كه بيشتر به تعريف و تمجيد پرداخته ودر بهترين حالت ممكن از اجراي نمايش و تاريخ و مكان آن خبر ميدهد.
كمرنگ بودن نقدها و تحليلهاي كارشناسي شده در رسانههاي استان كار را به جايي برده كه تا لحظههاي نهايي و آغاز جشنواره اطلاعات و اخبار مندرج شده در آنها بيشتر محتوي آمار و اطلاعاتی باشد كه با صلاحديد خود دبيرخانه اين جشنواره نشر پيدا ميكند.
متأسفانه جشنواره تئاتر كودك و نوجوان امروزه در حالي كه بايد رشد و بالغ شده باشد، اما روالي نزولي را در پيش گرفته و اتفاقاتي را رقم زده كه در بيانيههاي مختلف شاهد نقد و انتقادات بيشماري از گروههاي نمايشي در خصوص روند برگزاري جشنواره در همدان هستيم. انتقاداتي كه گاه از آن به عنوان سهمخواهي ياد ميشود و گاه تحت عنوان نبود مديريتي اصولي در استان و در خصوص چگونگي برپايي اين جشنواره بينالمللي همدان را تحت شعاع قرار ميدهد. برخلاف ميل باطني تمامي دلسوزان حوزه نمايش و تئاتر كودك بايد اعتراف كرد كه همدان در سالهاي اخير بيشتر برگزاري جشنواره تئاتر كودك را يك رفع تكليف ميداند تا برپايي فستيوالي كه با يدككشي عنوان بينالمللي بودن ميتواند استان را در رسيدن به مؤلفهها و اهداف بسياري از جمله جذب گردشگر، شناخته شدن ظرفيتها و استعدادهاي هنري اين ديار به تمام دنيا، تبادل فرهنگ و تعامل شيوههاي برگزاري ياري كند. بر این اساس جشنواره بيستوسوم را شايد بتوان نقطه اوج تمام اين بيتوجهيها عنوان كرد. نبود تبليغاتي منسجم و هدفمند چه در محيطهاي مجازي و رسانهها و چه در بخش تبليغات محيطي سبب شد تا روزهاي ابتدايي جشنواره بیست و سوم در بيخبري شهروندان همداني و يا حتي بتوان ادعا كرد كه در سكوت برگزار شود. گواه اين ادعا هم استقبال مردم درروزهاي پاياني جشنواره و اظهارنظرات آنها در خصوص بياطلاعي از برگزاري جشنواره در آذرماه است.
سال گذشته بيرغبتي مسئولان همداني و چرتكهاندازيهاي آنها در برگزاري جشنواره به قدري مشهود بود كه بارها در خبرهاي در گوشي و شنيدهها اعلام شد كه همدان مردد در گرفتن ميزباني از جشنواره است و حركت اين موج تفكري به سمتي حرکت در پيش گرفت كه چيزي نمانده بود بلايي كه بر سر همدان در جشنواره فيلم كودك و نوجوان آمد، بار ديگر در تئاتر تكرار شود.
با اينكه تمامي دستاندركاران برگزاري رويدادهاي فرهنگي و فستيوالهاي ملي و بينالمللي حوزه فرهنگ از نقش تأثيرگذار اين جشنواره در توسعه و رشد منطقه ميزبان در تمام ابعاد اجتماعي، فرهنگي، هنري و... اطلاع دارند و شاهد حمايتهاي بخش خصوصي از جمله هتلهاي مطرح شهر مانند هتل باباطاهر از ميزباني هستيم با اين حال برخي حركتهاي غيرمنتظره و تصميمگيريهاي غيراصولي سبب شده تا در مورد اسكان هنرمندان و گروههاي نمايشي در جشنواره تئاتر كودك نقدهايي وارد شود. از جمله آنكه گروهها تنها به دليل هزينهبر بودن اقامت در روزهايي كه نزديك به تاريخ اجرا هستند، وارد همدان ميشوند و به طور عيني و مشهود از حضور در كارگاههاي آموزشي، آشنا شدن با محيط و سالن نمايش خود و حتي در دكورزنيها با مشكل مواجه ميشوند. اين نقد شايد واردترين انتقادي باشد كه به برگزاري جشنواره ميشود در حالي كه مسئولان برگزاري جشنواره ميتوانند از ظرفيت هتلهاي استان كه همواره پاشنه كشيده در حمايت از ماندگار بودن ميزباني همدان از جشنواره تئاتر كودك به ميدان آمدهاند، استفاده كنند اما توجيههايي روتين از جمله كمبود بودجه سبب شده تا همدان در مورد اسكان گروههاي نمايشي با نقد مواجه شود.
اگر متهم به سياهنگاري در مورد جشنوارهها نشويم بايد اعتراف كرد كه بيشتر انتقادهايي كه در قالب بيانيه كانون تئاتر كودك و نوجوان خانه تئاتر كشور به جشنواره 23 وارد شد، نقدهايي بجا و درست بود. با اين حال جالب توجه است كه رسيدگي به برنامههاي جشنواره تئاتر كودك از سالي تا سال ديگر به فراموشي سپرده ميشود و درست در فصل نزديك به برگزاري مجدد در دستور كار قرار ميگيرد. سالنهاي نمايشي كه بيشتر به فضايي براي تمرين گروههاي نمايشي است تا يك سالن نمايش براي جشنوارههاي بينالمللي و يا سطحي انجام شدن اصول تبليغات و يا حتي ترديد مديران در گرفتن ميزباني همه و همه گواهي دودليهاي مسئولان همداني را ميدهد كه بر مدار بيانگيزه برگزار كردن جشنواره حركت دارد.
بر اين اساس رسيدگي به زيرساختها و توجه به شيوه برنامهريزيهاي برپايي انتظاري است كه فعالان حوزه نمايش و دلسوزان عرصه فرهنگ استان از مسئولان برگزاري جشنواره تئاتر كودك در 24 سالگي آن دارند. انتظاري كه در سالهاي اخير نتوانسته پاسخ مثبتي را دريافت كند و كار را به جايي كشانده كه گروههاي نمايشي شركتكننده در جشنواره به طور خاص در دوره گذشته در مصاحبهها و خواستههاي خود خواستار جابهجايي مكان ميزباني شوند و اين همان ترس و دلشورهاي است كه اين روزها خواب را از چشمان دلسوزان فرهنگ و هنر ديار مادستان گرفته است.