قاضی‌زاده:

انتشار ۷۵۰ هزار نسخه روزنامه برای ۸۵ میلیون نفر شوخی است

علی‌اکبر قاضی‌زاده روزنامه‌نگار پیشکسوت انتشار ۷۵۰ هزار نسخه روزنامه برای ۸۵ میلیون نفر جمعیت ایران را به یک شوخی شبیه و آن را مایه تأسف دانست.
به گزارش مهر، نشست «تحول در تحریریه‌ها در دهه‌های اخیر» دوشنبه ۸ آبان و در چهارمین روز از برپایی بیست‌وسومین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها با حضور علی‌اکبر قاضی‌زاده روزنامه نگار پیشکسوت در تالار گفت‌وگوی شماره ۶ این نمایشگاه برگزار شد.
وی که از روزنامه‌نگاران سال‌های دور مؤسسه کیهان بوده است، با اشاره به تحولات فنی و تکنولوژیک در حروفچینی صفحات روزنامه‌ها در آن سال‌ها، ورود لاینوتایپ را موجب ایجاد یک تحول بزرگ در حروفچینی این روزنامه ذکر کرد و در ادامه به تأثیر تکنولوژی کامپوست یا همان حروفچینی کامپیوتری در این کار اشاره کرد.
قاضی‌زاده در خصوص نحوه بهره‌برداری روزنامه‌نگاران شاغل در مطبوعات آن دوره به خصوص دو روزنامه بزرگ کیهان و اطلاعات از اخباری که خبرگزاری رسمی‌ کشور (پارس) منتشر می‌کرد، گفت: آن زمان در 2 نوبت در یک روز نشریه یا همان بولتن خبرگزاری به روزنامه می‌آمد، ولی من به جرأت می‌گویم که بچه‌های تحریریه روزنامه، حتی یکبار هم لای این بولتن را باز نمی‌کردند که ببینند چه نوشته است، چون خیلی برایشان اُفت داشت که خبرشان را بخواهند از جای دیگری بردارند، حتی اگر آنجا خبرگزاری رسمی ‌مملکت باشد.
این روزنامه نگار پیشکسوت درباره نظام ارتقای شغلی روزنامه‌نگاران در دوره‌ای که خود در این کسوت بوده است، گفت: یک خبرنگار خیلی باید زرنگ می‌بود و کارهای کارستانی می‌کرد تا بعد از ۱۵-۱۰ سال به دبیری انتخاب می‌شد و یک دبیر هم باید هنرهای زیادی از خود نشان می‌داد تا روزی سردبیر شود. متأسفم که بگویم امروز ما یک تکه کاغذ به کسی می‌دهیم و می‌گوییم برو روزنامه دربیاور!
وی با ذکر مثالی به بحث رقابت خبری میان رسانه‌ها در آن دوره پرداخت و گفت: مکافات عظیمی‌ که ما در آن دوره فعالیت در کیهان داشتیم این بود که هر روز حوالی ساعت ۱۰:۳۰ صفحات لایی کیهان منتشر می‌شد و واقعاً ما در این لحظه فرار می‌کردیم تا خدای ناکرده نبینیم خبری را روزنامه اطلاعات که رقیب ما بود کار کرده است و ما آن خبر را نداریم.
قاضی‌زاده درباره نظام پرداخت حقوق و دستمزد به خبرنگاران آن دوره هم گفت: واقعیت این بود که ناشران و سردبیران با ترازوی مثقال، دستمزدها را پرداخت می‌کردند و این مسأله اصلاً هم قابل پرسیدن نبود؛ یک نفر۱۶۰ تومان می‌گرفت، یک نفر ۱۲۰ تومان، یک نفر۱۰۰ تومان و یک نفر هم ۸۰ تومان اما الان همه خبرنگاران ما از دَم، یک میلیون و ۳۵۰ هزار تومان دستمزد می‌گیرند!