روز گذشته در صحن علنی مجلس کیومرث سرمدیواله و 21 نماینده دیگر یعنی 22 نفر از نمایندگان در 18 اسفند 99 سالروز درگذشت سید جمالالدین اسدآبادی، به سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره بیتوجهی به یادمان بیدارگر مشرق زمین تذکر دادند.
این تذکر بهانهای شد تا در سالروز درگذشت آن مرد مبارز که بهحق جمال دین و جمال حوزه بود، مطلبی بنویسم.
به همین منظور شما را به 2 دهه عقبتر برمیگردانم؛ در سال 1375 کتابی به نام سیدجمال جمال حوزهها به قلم جمعی از نویسندگان از جمله سیدعباس صالحی وزیر کنونی فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشته و به چاپ رسیده است.
صالحی در این کتاب به موضوع بررسی 2 اندیشه سیدجمال و عبده پرداخته است، درباره سیدجمال چنین میگوید: «از حضور استعمار فرانسه در خاک فراعنه (مصر) 2 قرن میگذرد. آن اشغال دیری نپایید؛ اما آوای خطر امپراتوری مفلوک عثمانی که روبه احتضار بود، جهان اسلام در گیرودار مصیبتهای مدام روزمرگی بود، آگاهان معدود بودند و سر در گریبان داشتند، جاهطلبان و نامحرمان بیخیال بر مرکب قدرت میراندند، غریو طوفان را نمیشنیدند.
دیگران را نیز از شنیدن بازمیداشتند. در این وانفسا جمال و کمال دین «سیدجمال» را میتوان بازیافت که پاشنه سفر برکشید زبان از نیام برآورد. در زمهریر سکوت از درخت خشکیده آتش افروخته را تمنا کرد. در غربت و بیکسی به طور آمد تا برای خانواده سرمازدهاش که اینک از ترکستان تا مراکش گسترده بود آتش سینایی به ارمغان بیاورد». سیدعباس صالحی در ادامه چنین مینویسد: «نوای سید در عصر و در فضای جهان اسلام پیچید، استعمارگران به خود لرزیدند. قدرتمندان با آن درگیر شدند جاهلان با آن در آویختند اما اهل درد قدر او را دانستند و گرد او جمع آمدند، این گروه بنیاد جمعی را پدید آوردند که در سده اخیر حرکت احیا و قوت مذهب و دین را در کل جهان اسلام رهبری کردند.»
این سخنان آتشین و نوشتهای زیبا به سبک نثر مسجع سعدی شیرین را به یاد میآورد 24 سال پیش سیدعباس صالحی وزیر کنونی فرهنگ و ارشاد اسلامی به بیان و قلم جاری و ساری کرده است. با کمی دقت در نوشتههای صالحی متوجه میشویم که صالحی از غربت و بیکسی سیدجمال در کشورهای خارجی صحبت میکند.
غافل از آنکه همین فرد (وزیر ارشاد) پس از 2 دهه و در زمان وزارتش از نمایندگان مجلس بهعلت بیتوجهی و غربت سیدجمال در زادگاهش و کمتوجهی به یادمانش تذکر میگیرد. و یا اینکه صالحی مینویسد قدرتمندان با آن (سیدجمال) درگیر شدند جاهلان با آن درآویختند اما اهل درد قدر او را دانستند و گرد او جمع شدند.
حال از وزیر کنونی ارشاد پرسیده میشود که آیا شما خود از همان اهل درد نیستید که قدر سیدجمالالدین را دانستند؟ اگر که هستید که به عقیده نویسنده حتماً هستید چرا باید در زمان نظام مقدس جمهوری اسلامی که بهجرأت میتوان ادعا کرد اندیشههای سیدجمالالدین اسدآبادی در پایهگذارای آن مؤثر بوده است، در زمان وزارت جنابعالی به سیدجمال بیتوجهی شود.
درست به یاد دارم چند سال پیش در اسفند 92 علی جنتی وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سالروز وفات و بزرگداشت سیدجمال به اسدآباد آمد و مراسم باشکوهی برگزار شد و از جمله کسانی که حضور داشت مرحوم استاد سیدهادی خسروشاهی سیدجمالشناس برجسته کشورمان بود که روحش شاد و یادش گرامی. فردی که برای شناساندن و گردآوری آثار سیدجمال زحمات زیادی کشیده و مسافرتهای مختلف انجام داده بود.
ولی در زمان وزارت جناب صالحی همتی برای احیای اندیشه و یاد سیدجمال و احیای یادمان سیدجمال صورت نمیگیرد و مراسمی در شأن آن عالم مجاهد برگزار نمیشود.
سیدجمال نه متعلق به اسدآباد است و نه متعلق به استان همدان و نه حتی متعلق به کشورمان ایران اسلامی بلکه متعلق به جهان اسلام است و همانگونه که خود نوشتهاید خانواده سیدجمال از ترکستان تا مراکش گسترده است» از افغانستان و شبهقاره هند گرفته تا قلب اروپا و روسیه و آسیای صغیر (ترکیه) و شمال آفریقا (مصر) سید فعالیت کرده است. سیدعباس صالحی نیز میگوید: نوای سید در عصر او در فضای جهان اسلام پیچید حال که چنین است نباید گذاشت این نوا روبه خاموشی رود.
در این زمینه نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شخص جناب وزیر ارشاد بسیار برجسته است و نباید از این وظیفه ذاتی و وظیفه دینی و ملی خود در حراست و حفاظت از یاد سیدجمال و یادمان سیدجمالالدین اسدآبادی عفلت شود. باید این خواسته بحق نماینده اسدآباد و سایر نمایندگان تذکردهنده را مورد توجه قرار داد.
