روزگاری شد که یاران یار را ول کرده اند
هم نشینی پیش کش، دیدار را ول کرده اند
موسم تنها نشستن، قحط سال عاشقی
جامع دلدادگان، دلدار را ول کرده اند
هر کسی از روی میلش نرخ تعیین می کند
ناظران اندازه ی بازار را ول کرده اند
خیل محتاجان نان شب در این آشفتگی
مرغ چاق و بره ی پروار را ول کرده اند
خانه ها بیگانه با مهمان و مهماندارها
سفره ی پر رونق بسیار را ول کرده اند
سنگ بسته بر شکم خیل گرسنه مردمان
هر ناهارو وعده ی سرشاررا ول کرده اند
خورده اند از مال مردم عده ای تا خرخره
ننگ را قی کرده کم کم عار را ول کرده اند
واردات دسته بیل و کود حیوانی مجاز
گمرکاتم، علم وفن، پرگار را ول کرده اند
در طبیعت هم گرانی گرد غم پاشیده است
چهچه بلبل، کلاغان قار را ول کرده اند
پای شیر و بال پرواز کبوتر خسته شد
کرکسان و انتر و کفتار را ول کرده اند
پله بازار است و پائین رفته سطح کوچه ها
راه آسان باز و.. هر دشوار را، ول کرده اند
کودکان و برّه ها ناکار در زنجیر غم
اشتباهی مشکل اقشار را ول کرده اند
"دیگران"گویاز شیطان گوی سبقت برده اند
شیوه ی انسانی و هنجار را ول کرده اند
دکّه داری را به جرم احتکار آزرده اند
صاحبان سوله و انبار را ول کرده اند
عده ای درگیر با دزدان دیزی گشته اند
اختلاس و دزدی بسیار را ول کرده اند
باحقوق و وام و پاداش نجومی، دلخوشند
صنعت و تولید و علم و کار را ول کرده اند
در گرانی چادر و کفش و کلاه و روسری
دامن و پیراهن و شلوار را ول کرده اند
دانش آموزان به گوشی سر فرود آورده اند
درس و مشق و دفتر و خودکار را ول کرده اند
جای منطق مغلطه قدرت نمایی می کند
زور بازان شیوه ی ، گفتار را ول کرده اند
تخم شک با بدگمانی مزرع دل را گرفت
حسن خُلق و نیکی پندار را ول کرده اند
شاعر : کیومرث سلطانی راد(کسراد)
توضیحات " شعر منتشر شده در ستون مشاعره هفته گذشته مربوط به کاوه گرشاسبی بوده است که بدین وسیله اصلاح میگردد"
