13 رجب، سالروز ولادت امام علی (ع)، برای مردم ایران یکی از مهمترین روزهای تقویم به حساب میآید.
روزی که چیزی کم از اعیاد مذهبی و ملی ما ندارد و برای همه به ویژه مردان، روز بسیار شیرینی است. دلیل این شیرینی هم انتخاب این روز با عنوان «روز پدر» یا «روز مرد» است.
سبک زندگی و مرام و مسلک امیرالمؤمنین علی (ع) به قدری آموزنده و جذاب است که مورد تحسین هر مرد مسلمانی قرار میگیرد و در طول تاریخ بسیاری از مردان خرد و کلان، تلاش کردند که ایشان را الگوی کار و زندگی خویش قرار دهند. مخصوصاً کسانی که در مسند امور جاری مملکت خویش جایگاهی دارند و «عدالت علی» را سرلوحه زندگی حرفهای خود قرار میدهند.
به همین دلیل میتوان گفت که انتخاب روز تولد چنین مردی، بهترین زمان برای انتخاب روز مرد یا روز پدر است و بهترین زمانی است که میتوان به طرز شایستهای از تمام مردانی که برای تأمین معاش زندگی خانوادهشان تلاش میکنند، قدردانی کرد.
امام علی (ع) در مقابل کودک یتیم متواضع و مهربان بود و در برابر طفل یتیم روی خاک مینشست، دست مرحمت بر سر او می کشید. او پدری مهربان بود و در شبهای تاریک برای آنان طعام میبرد و چنان محبتی بر یتیمان روا میداشت که دیگران بر آنان غبطه میخوردند.
باتوجه به همین مسأله که حضرت علی (ع) نخستین مردی بود که به پیامبر اعظم (ص) ایمان آورد و مسلمان شد، از نظر شیعیان، او طبق فرمان خدا و تصریح پیامبر، جانشین رسول خدا (ص) محسوب میشود و جایگاهی والاتر از بسیاری از مردان تاریخ دارد. شاید به همین سبب باشد که اهل تشیع هر ساله سیزدهم رجب را که مصادف است با زادروز امیر مؤمنان، وصی نبیمکرم اسلام، پیشوای حقیقی مسلمانان و نخستین امام شیعیان حضرت علی علیهالسلام، به عنوان «روز پدر» یا روز «مرد» نامگذاری کردهاند.
مردان در زندگی بسیار تلاش میکنند و بار اصلی تأمین معاش و تربیت و اداره خانوادهها برعهده آنهاست. پس چه روزی بهتر از روز ولادت نخستین مردی که اسلام آورد، برای تکریم این قشر زحمتکش جامعه؟ حال اگر این مردان پدر هم شده باشند، که جایگاه آنها بالاتر است و مسائل تربیتیشان در ارتباط با فرزندان و نشان دادن راه و رسم درست زندگی به آنها یکی دیگر از وظایف نانوشته آنهاست که یک روز در سال میتواند زمان مناسبی برای تشکر کردن از زحماتشان باشد.
اما صرفاً همین موارد نیست و برای این مسأله که چرا روز ولادت امام علی (ع) به عنوان روز پدر انتخاب شده است، مستندی روایی نیز وجود دارد. پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد (ص) در روایتی معتبر، خود و حضرت علی (ع) را پدران امت اسلام معرفی کرده و فرمودند: «أنا و علیٌّ أبوا هذه الاُمّة»، یعنی: «من و علی پدران این امت هستیم». چه سندی معتبرتر از روایت نبوی برای تبیین جایگاه حضرت علی (ع) نیاز است؟ پس به همین دلیل نیز پر بیراه نیست که روز میلاد خجسته امیر مؤمنان علی (ع) را به عنوان روز پدر نامید.
در حقیقت «روز پدر» روزی برای بزرگداشت پدرها و پدر بودن است تا سبب عمیق شدن پیوند عاطفی در میان پدران و فرزندان شود. شاید پدرها به اندازه مادرها نتوانند برخوردی احساساتی و ملموس با فرزندانشان داشته باشند، اما بهانههایی مثل روز پدر میتواند این پیوند را بسیار پررنگ، شفاف و عمیقتر کند.
13 رجب، سالروز ولادت امام علی (ع)، برای مردم ایران یکی از مهمترین روزهای تقویم به حساب میآید. روزی که چیزی کم از اعیاد مذهبی و ملی ما ندارد و برای همه به ویژه مردان، روز بسیار شیرینی است. دلیل این شیرینی هم انتخاب این روز با عنوان «روز پدر» یا «روز مرد» است.
سبک زندگی و مرام و مسلک امیرالمؤمنین علی (ع) به قدری آموزنده و جذاب است که مورد تحسین هر مرد مسلمانی قرار میگیرد و در طول تاریخ بسیاری از مردان خرد و کلان، تلاش کردند که ایشان را الگوی کار و زندگی خویش قرار دهند.
مخصوصاً کسانی که در مسند امور جاری مملکت خویش جایگاهی دارند و «عدالت علی» را سرلوحه زندگی حرفهای خود قرار میدهند. به همین دلیل میتوان گفت که انتخاب روز تولد چنین مردی، بهترین زمان برای انتخاب روز مرد یا روز پدر است و بهترین زمانی است که میتوان به طرز شایستهای از تمام مردانی که برای تأمین معاش زندگی خانوادهشان تلاش میکنند، قدردانی کرد.
امام علی (ع) در مقابل کودک یتیم متواضع و مهربان بود و در برابر طفل یتیم روی خاک مینشست، دست مرحمت بر سر او می کشید. او پدری مهربان بود و در شبهای تاریک برای آنان طعام میبرد و چنان محبتی بر یتیمان روا میداشت که دیگران بر آنان غبطه میخوردند.
