جوان ۱۸ ساله همدانی از پل میدانبار خود را به زمین پرتاب و خودکشی کرد همینقدر سرد همین اندازه تلخ.
هنوز خبرهای مربوط به اقدام خودکشی دختر نوجوان از پل مریانج، از تازگی نیفتاده که بار دیگر یک خودکشی دیگر از روی پل میدانبار خبرساز میشود.
ماجرا از این قرار است ساعت ۳ و ۴۵ دقیقه صبح روز دوشنبه ۱۸ آذرماه جوان ۱۸ ساله همدانی از پل میدانبار همدان آنقدر از دنیا بریدهاست که جز سیاهی چیزی نمیبیند و در نهایت، آرامش را در پرتاب شدن به دنیای تازهتری به نام مرگ میبیند.
پسر جوان همه مدارک و کارت شناسایی خود را به همراه داشته تا هویت جسد بعد از لگدمال شدن آرزوهای جوانی بر کسی پوشیده نماند و مشخص شود اما پلیس در این زمینه میگوید: با وجود این مدارک جسد برای کسب اطلاعات بیشتر به پزشکی قانونی تحویل داده شدهاست.
اگرچه در گذشته نیز خودکشی بین نوجوانان و جوانان وجودداشته اما به دلیل کمبود وسایل ارتباطجمعی این خبرها کمتر بهگوش میرسید اما امروزه با توسعه فضای مجازی و وسایل ارتباط جمعی سرعت مخابره اخبار بالارفته و سبب نشر گستردهتری از خبرها میشود.
اما اینکه چه اتفاقاتی در درون و روحیات یک جوان 18 ساله به خروش برمیخیزد که او را وادار به نقطه پایان گذاشتن بر سطر زندگی میبیند سوالی است که جامعهشناسان همواره در پی یافتن پاسخ آن، در حال پژوهش و مطالعات هستند.
متاسفانه گروه سنی نوجوان و جوان یکی از پرخطرترین گروههای در معرض خودکشی قرار دارند بهطوریکه به ادعا تعداد بالایی از افراد نجاتیافته از این قصد، در لحظهای دنیا برایشان تیره و تار شده و جز رهایی خود از این تلخی به چیز دیگری نیندیشیدند اگر چه در بیشتر موارد اقدامکنندگان به خودکشی در لحظه آخر از انجام آن دچار تردید و پشیمانی میَشوند اما تنها عده کمی هستند که شانس یاریشان میدهد تا قربانی مرگ نشوند.
یک کارشناس جامعهشناسی در گفتوگو با همدانپیام با بیان اینکه عوامل مختلفی انگیزهساز خودکشی در نوجوانان میشود، گفت: ترس از خانواده، مشکلات عاطفی، تجدیدی در امتحان، شکست عشقی و مشکلات مالی شاید مسائل کوچکی به نظر بیاید اما میتواند به مشکل غیرقابلحلی برای یک نوجوان تبدیل شود مشکلی که گاهی با مرگ خودخواسته به پایان میرسد.
حسین رضایی با بیان اینکه، پوچی و بیانگیزگی برای ادامه حیات، تنها مربوط به قشر خاصی از جامعه نیست، افزود: هر کس در هر شرایطی ممکن است چنان به بحران هویتی و شخصیتی برسد که دیگر ادامه زندگی برایش غیرممکن شود از طرف دیگر این حقیقت تلخ نیز آشکار میشود که هر کس در هر قشری ممکن است جنبه سیاه و تاریکی در زندگی خود داشته باشد که آنها را تا مرز نابودی میکشاند.
وی با اشاره به اینکه قدرت درک و کنار آمدن نوجوانان با مشکلات بسیار کمتر از افراد میانسال است، بیان کرد: در مواجهه با خودکشی نوجوانان باید به وضع خانواده و روحیات جوانان توجه وافری داشت به عبارتی میتوان نتیجه گرفت 2 گونه مشکل در خودکشی آنها تأثیرگذار است؛ نخست، مشکلات و تمایلات شخصی آنها که دارای دنیای پیچیدهای هستند، دوم مسائل و مشکلات والدین و خانواده که نیازمند به توجه خاص است و میتوان گفت میان خودکشی آنها و مشکلات خانواده رابطه مستقیمی وجود دارد.
وی ادامه داد: زمانی که یک فرد با ناکامی روبهرو شده و از طرفی در محیطی بزرگ شده که راههای مقابله با ناکامی را نمیداند، عزت نفسش پایین میآید و مأیوس میشود، گمان میکند درد و رنجش راه حلی ندارد و شرایط دشوار همیشه ادامه پیدا خواهد کرد، با خودش فکر میکند با اقدام به خودکشی از مشکلات و مصیبتهایش خلاص میشود.
رضایی تاکید کرد: بنابراین برای پیشگیری از خودکشی در درجه اول خانوادهها باید سلامت روان را در فرزندشان پرورش دهند اگر در دوره کودکی روح و روان فرزندشان را رشد ندادند در دورههای بعدی با مشاوره و رواندرمانی سعی کنند شناخت بیشتری راجع به مشکلات و مقابله با ناکامیها به او بدهند
وی با بیان اینکه نوجوانان و جوانان اقدام کننده به خودکشی در مدت طولانی از لحاظ روحی مشکلات زیادی داشتهاند و مدرسه و خانواده متوجه آن نشدهاند، تصریح کرد: درواقع همه چیز به نوع تربیت و رسیدگی به روح و روان فرزند در خانواده بستگی دارد، بهطور کلی اگر خانوادهها فرزندانشان را با عزت نفس بالا رشد و راهحلهای مسأله و مقابله با ناکامی را آموزش بدهند، میتوانند از اختلالات روانی فرزندانشان بهخصوص در دوران حساس نوجوانی جلوگیری کنند.