در دوره‌های اخیر المپیک کشورها جوایزی نقدی برای مدال‌آوران خود در نظر گرفته‌اند تا علاوه بر اعتبار ملی و شهرت بین‌المللی انگیزه دیگری در ورزشکاران‌شان ایجاد کنند.
ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و با احتساب پاداش دولت و کمیته ملی المپیک (300 سکه طلا و 10 هزار دلار برای مدال طلا، 200 سکه طلا و 5 هزار دلار برای مدال نقره، 120 سکه طلا و 3 هزار دلار برای مدال برنز) ورزشکاران طلایی ایران در مجموع حدود 104 هزار دلار، برندگان مدال نقره 67 هزار دلار و برندگان مدال برنز 40 هزار دلار به دست می‌آورند.
آمریکا که بیشترین مدال‌ها را در المپیک کسب می‌کند برای دارندگان مدال‌های طلا، نقره و برنز به ترتیب 25 هزار، 15 هزار و 10 هزار دلار در نظر گرفته است. انگلستان نیز که رتبه دوم در جدول مدال‌ها را در اختیار دارد هیچ نوع پاداش نقدی به ورزشکارانش اهدا نمی‌کند.
البته در این میان کشورهایی نیز هستند که چندین برابر بیش از ایران ورزشکاران خود را در ازای دستیابی به مدال‌های المپیک تشویق می‌کنند.
"هسو شوئی چینگ" نخستين طلایی تایوان بود. این ورزشکار 25 ساله توانست در رشته وزنه‌برداری زنان با مجموع 212 کیلوگرم مدال طلای وزن 53 کیلوگرم زنان را به خود اختصاص دهد. خبرگزاری دولتی تایوان اعلام کرد وزارت آموزش و کمیته المپیک این کشور 952 هزار دلار پاداش به این ورزشکار پرداخت می‌کند.
"جوزف اسکولینگ"، شناگر سنگاپوری، ریودوژانیرو را به عنوان مردی که توانست مایکل فلپس افسانه‌ای را شکست دهد، ترک کرد.. اسکولینگ 21 ساله علاوه بر اینکه توانست در 100 متر پروانه فلپس را شکست داده و به مدال طلا دست یابد، یک میلیون دلار سنگاپور (در حدود 750 هزار دلار آمریکا) نیز از کمیته ملی المپیک کشورش دریافت خواهد کرد.
سومین کشوری که بیشترین پاداش را برای طلایی‌ها می‌دهد باز هم از آسیاست. "لیلیانا ناتسیر" و "تونتوی احمد"، در رشته بدمینتون تیمی توانستند با شکست حریفان چینی تنها مدال طلای اندونزی را به دست آورند. هر کدام از این ورزشکاران 383 هزار دلار از وزارت ورزش و جوانان دریافت می‌کنند.
