همیشه میگفت قدیمیترین یا شاید دو آتیشهترین پرسپولیسی عالم است، همیشه کری میخواند و شاید هیچوقت برایش فرقی نداشت طرف مقابل استقلالی است یا پرسپولیسی!
او یک عشق به تمام معنای فوتبال بود، همیشه در مصاحبههایش چه ورزشی چه هنری گذری به پرسپولیس میزد و تیکههای جالبی حواله استقلالیها میکرد! سخن از «مرتضی احمدی» است که امسال در غم فراقش خیلیها زانوی غم بغل گرفتند.
بخصوص قرمزپوشان که همواره با یادآوری بازی معروف «6 تاییها» نام مرتضی احمدی برایشان تداعی میشد. مردی که نام او در صف هنرمندانی قرار گرفت که با رفتار و صحبتهایشان ثابت کردند که فوتبال برای آنها مقدم بر مشاغلی است که در آن فعالیت دارند.
آری؛ اینجا و در دایره شهرت، فوتبال برای خیلیها مقدم بر هنر، خوانندگی، سوپراستاری سینما، مجریگری یا خیلی چیزهاست.
هرکه باشند و به هراندازه هم که محبوب باشند، اگر واژههای سنگین سوپراستاری سینما را با خود به یدک بکشند یا صفحات شخصیشان در دنیای مجازی پر باشد از به قول امروزیها لایک و... باز شخصیت حقیقیشان ایجاب میکند که اگر اهل فوتبال هستند برای جذابیت بخشیدن به زندگی ورزشی خود یکی از 2 راه «قرمز» یا «آبی» را انتخاب کنند.
محال ممکن است در کشور ما اهل فوتبال باشی و خود را تافته جدا بافته از 2 تیم پایتختنشین بدانی. اصلاً مگر میشود فوتبالی که حرفهای نیست و شاید هیچوقت هم حرفهای نشود را بدون کریهای جالب و جذاب استقلالیها و پرسپولیسیها تصور کرد؟
کریهایی که بزرگان اهل هنر، موسیقی و حتی مردان سیاسی گاه به آن تن دادهاند و به جرأت میتوان گفت در روزگاری که فوتبال در کشور ما رمق ندارد و مخاطب را راضی نگه نمیدارد همین کریها بوده است که فوتبال را با واژه جذابیت و حساسیت آشتی داده و حداقل موجب شده است که مستطیل سبز قابل تحمل باشد!
اما نفرات مشهوری هستند که در خط مقدم این کریها قرار دارند. از مرتضی احمدی که بگذریم در کاروان استقلالیهای متعصب بیتردید نام «آزاده نامداری» به چشم میخورد. مجری توانمندی که برایش مهم نیست در برنامه سیاسی روی سن رفته باشد یا فرهنگی. او کار خودش را میکند و اگر نامی از استقلال در برنامههایش به میان نیاورد شاید دچار افسردگی شود!
نامداری در پاسخ به سؤال خبرنگار ورزشی همدانپیام که چرا و چگونه استقلالی شدید؟ گفت: «افراد مشهور قبل از اینکه شغلی مثل بازیگری، خوانندگی یا مجریگری داشته باشند شخصیتی حقیقی دارند و این شخصیت حقیقی کاراکتر و علایق خاص خود را دارد.»
وی در این زمينه ادامه داد: «این غریزه خیلی به این موضوع مربوط نمیشود که فلان فرد ستاره خوانندگی است یا سوپر استار سینما! اتفاقاً نخست استقلالی یا پرسپولیسی است سپس یک هنرمند یا خواننده و مجری! در مجموع اینکه شخصیت حقیقی ایجاب کرده است که فرد طرفدار چه تیمی باشد.
مجری باسابقه کشورمان با بیان اینکه فوتبال برای همه جذاب است، تأکید کرد: «از چهارم یا پنجم ابتدایی که فوتبال را فهمیدم طرفدار استقلال شدم. فوتبال و کریهای جالب این ورزش برای همه جذاب است و برای من هم چنین قاعدهای مستثنا نیست. پسر عمههای من استقلالی بودند و تأثیرگذاری آنها شاید نقش مهمی در انتخاب تیم محبوبم داشت.»
نامداری یادآور شد: آن زمان «بهزاد غلامپور» گلر استقلال بازیکن محبوب من بود. از سویی «احمدرضا عابدزاده» هم در تیم پرسپولیس بازی میکرد که محبوبیت فوقالعادهای داشت اما استقلالیها به غلامپور تعصب بيشتري داشتند.
مجری توانمند صداوسیما با بیان اینکه همیشه خاطرات تلخ فوتبال در اذهان علاقهمندان ماندگارتر است، افزود: بازی استقلال و جوبيلو ايواتا ژاپن در فینال جام باشگاههای آسیا را هیچوقت فراموش نخواهم کرد. استقلال در آن بازی برخلاف گل «سیروس دینمحمدی» 2 بر یک بازی را باخت و نتوانست قهرمان آسیا شود. البته «ناصر حجازی» آنقدر برای استقلالیها حرمت داشت که هواداران پس از بازی حرکات جالب و قابل احترامی برای این اسطوره انجام دادند.
وی در خصوص بازیهای دربی و کریهای جالب این بازی سنتی هم بيان کرد: 3 سال پیش دربی معروف 74 با ایام برگزاری جشنواره فیلم فجر توأم شد. قرار بود طرفداران 2 تیم در یک محل بازی را تماشا کنند اما من نرفتم. وقتی استقلال 2 گل پیش افتاد و من همه چیز را تمام شده تلقی کردم به همه پیامک دادم اما وقتی در 10 دقیقه "ایمون زائد" 3 گل زد تلفن همراه خود را خاموش کردم!
نامداری در پایان درخصوص اجراهایش گفت: به هرحال من استقلالی متعصب هستم و همیشه دوست دارم استقلالی بودنم را ثابت کنم. در بسیاری از برنامهها سخن از فوتبال و استقلال به میان میآورم و این نشان میدهد که فوتبال در کشور ما مورد علاقه بسیاری از قشرهاي مختلف جامعه است.