منصور خان پورحیدری عمری با عزت داشت و رفتنش همه را غمگین کرد اما شاید زود رفت تا برخی جماعت متظاهر بیش از این فرصت خودنمایی نداشته باشند و عزیزانش بیش از این رنجیده خاطر نشوند.
منصور خان! ممنون که رفتی تا دیگر جماعت اهل خودنمایی بیش از این فرصت گرفتن عکس یادگاری با پیکر نیمه‌جانت را نداشته باشند.
منصور خان! ممنون که رفتی تا آن قهرمان سیاسی شده، دیگر فرصت نکند تا با پیکر نیمه‌جانت عکس یادگاری بگیرد، هرچند آنقدر بزرگ هستی که عکس یادگاری با پیکرت هم در آینده به درد رأی جمع کردن آن جماعت خواهد خورد.
منصور خان! ممنون که رفتی تا دیگر آن فوتبالیستی که برای عیادت از بیماران، با خود عکاس به بیمارستان می‌برد بیش از این برای صفحه اجتماعی‌اش و گرفتن لایک‌های بیشتر تلاش نکند.
منصور خان! ممنون که رفتی تا عده‌ای از دوستان ما لبخند زنان در کنار پیکر نیمه‌جانت بیش از این عکس یادگاری نگیرند؛ جماعتی که نمی‌دانند همیشه نباید خندید، همیشه نباید ژست گرفت و همیشه نباید نمایش داد.
منصور خان! ممنون که رفتی تا دیگر خانواده‌ات که یک چشمشان اشک است و یک چشمشان خون، بیش از این عذاب نکشند که به جای فکر کردن به سلامتی‌ات، باید پاسخ جماعتی را بدهند که برای انتشار عکس با پیکر نیمه‌جانت به دنبال اجازه گرفتن از عزیزانت هستند.
منصور خان! ممنون که رفتی تا برخی مسئولان برای نشان دادن توجه به پیشکسوتان از همدیگر سبقت نگیرند، مسئولانی که اگر واقعاً به فکر ارج نهادن به پیشکسوتان هستند، می‌توانند دست بسیاری از آنها را بگیرند که همین حالا در شرایط نامناسبی زندگی می‌کنند، کنج خانه افتاده‌اند و فراموش شده‌اند.
منصور خان! ممنون که رفتی تا عده‌ای که سال تا سال حالت را نمی‌پرسیدند، دیگر برای آمدن به بیمارستان و نشان دادن خودشان قدم رنجه نکنند.
منصور خان! ممنون که رفتی تا دیگر خانواده‌ات دغدغه منتشر شدن تصاویری که حال نامساعدت را نشان می‌دهد، نداشته باشند.
منصور خان! ممنون که رفتی تا همسر و خانواده‌ی رنج کشیده‌ات دیگر از دیدن این جماعت متظاهر زجر بیشتری نکشند، هرچند برخی دوستانت بودند که برای دلداری به خانواده‌ات نه برای عکس یادگاری به دیدنت می‌آمدند تا مرهمی کوچک باشند بر زخم بزرگ جگر گوشه‌هایت.
براستی ما مردمان چرا این طور شده‌ایم؟
چرا فرهنگمان را فراموش کرده‌ایم؟
چرا فرصت‌طلبی و خودنمایی به ما امان نمی‌دهد؟ حتی فرصت سوء استفاده از ایستادن در کنار پیکر نیمه‌جان یک پیشکسوت.
براستی ما را چه شده است؟
