در حالی هفته‌های آغازین سال جدید را سپری می‌کنیم که ورزش همدان سال سرنوشت سازی را پیش رو دارد.
بدون تردید مهمترین رویداد پیش رو برای ورزش دوستان همدانی بازی‌های پایانی تیم پاس در لیگ یک است. تیمی که برای نتیجه گرفتن دیر استارت زد و در دو بازی اخیر توانست به شش گل و شش امتیاز شرایط خود را ساماندهی کند.
منتهی هنوز هم پاس نمی‌تواند از ماندن در لیگ یک آسوده خاطر باشد و هفت بازی سرنوشت ساز در پیش دارد و در نهایت پایان اردیبهشت ماه تکلیف این تیم روشن می‌شود.
فوتبال‌دوستان همدانی اکنون با وسواسیت بیشتری دیدارهای باقی مانده پاس را دنبال می‌کنند و حتی منتقدان پاس اصلا دوست ندارند این تیم سقوط کند.
بنابراین مهمترین اتفاق خوشایند یا ناخوشایند ورزش همدان به پاس بازمی‌گردد و اینکه آیا این تیم می‌تواند از ماراتن دشوار و سرنوشت ساز لیگ یک امسال سربلند بیرون بیاید یا اینکه دست آخر به سرنوشت پاس سال 90 دچار می‌شود.
پاسی‌ها سال 90 از لیگ برتر به لیگ یک سقوط کرد و تا به امروز نه تنها نتوانست از لیگ یک صعود کند بلکه حالا تلاش می‌کند از لیگ یک هم سقوط نکند!
رویداد مهم دیگر بدون تردید المپیک ریو است. تاکنون همدانی‌ها دو سهمیه المپیک را کسب کرده‌اند. زورآوند در پیاده روی و جام بزرگ در تیراندازی.
دستگاه ورزش استان در صدد است تا با حمایت بیشتر از قهرمانان، تعداد سهمیه‌های المپیک را افزایش دهد.
باید دید آیا این مهم به دست می‌آید و همدان می‌تواند به نسبت دوره گذشته از سهمیه بیشتری برخوردار باشد یا تنزل سهمیه خواهد داشت.
ورزش ایران چندین مسابقه مهم جهانی و قاره‌ای را نیز امسال در پیش دارد.
قطعا ورزش همدان در رشته‌هایی نظیر جودو، معلولان، پیوند اعضا، کشتی، بدمینتون، هاکی، سنگنوردی و... می‌تواند امیدوار به داشتن سهمیه ملی پوش باشد.
از سوی دیگر تکمیل پروژه‌های نیمه تمام نیز از مطالبات مردم از دستگاه ورزش است. آن‌ها امیدوارند با تأمین اعتبارات لازم بتوان طرح‌های نیمه تمام عمرانی ورزشی را تکمیل و جوانان ورزش دوست را از فضاهای مناسب برخوردار کرد.
