انگار عمل خیر به فوتبال نمی‌افتد! انگار فوتبال با امور خیرخواهانه بیگانه شده و اصلا انگار فوتبال با حاشیه و قهر و دعوا و اتفاقاتی از این دست می‌شود یک رشته جذاب و پرمخاطب. یا نه شاید ما در اشتباهیم! شاید فوتبال مظلوم است و آدم‌های چسبیده به آن که فقط دنبال منافع شخصی هستند هیچوقت اجازه نخواهند داد که فوتبال به اصل خود برگردد!
بازی خیرخواهانه حامیان کودکان سرطانی همدان با رسانه ورزش ایران (تیم عادل فردوسی‌پور) به نفع کودکان سرطانی برگزار شد و به تاریخ پیوست. تبعات آن اما هنوز ادامه دارد و عده‌ای که فقط دنبال منافع شخصی هستند گویا نمی‌خواهند با این واقعیت کنار بیایند که در این بازی فقط و فقط هدف، کار خیر بود و ولاغیر. شاید باور این موضوع که در این بازی مثل مسابقات رسمی خبری از بریز و بپاش مرسوم در فوتبال نبود، برایشان دشوار است!
این افراد منفعت‌طلب این روزها مدام در فضای مجازی جولان می‌دهند که عواید این مسابقه برای کودکان سرطانی چقدر بود؟ آیا بهتر نبود پولی که صرف میزبانی از تیم رسانه ورزش شد به صورت مستقیم به کودکان سرطانی داده می‌شد و از این دست صحبت‌های شگفت انگیز!
با این حال و طبق مدارکی که توسط متولیان هیات فوتبال و مدیر تیم حامیان کودکان سرطانی همدان در اختیار روزنامه همدان‌پیام قرار گرفته، مبلغ جمع‌آوری شده در روز بازی همدانی‌ها با تیم عادل فردوسی پور مستقیم به حساب موسسه محک همدان واریز شده و صورت‌جلسه آن به دست نفراتی چون رئیس و اعضای هیات فوتبال و سرپرست موسسه محک در همدان به امضا رسیده است.
به هر حال هرچه بود تمام شد و بهتر است آقایان دست از کینه‌توزی بردارند. گویا باید انگشت تایید روی اعتقاد متولیان هیات فوتبال استان بگذاریم که معتقدند برای این عده فقط منافع شخصی مهم است و آنها چشم دیدن کار خیر را ندارند! ما هم با رئیس و اعضای هیات فوتبال استان هم‌عقیده‌ایم که چون منافع برخی تامین نشده، نگاه غرض‌ورزانه به یک بازی خیرخواهانه دارند.
عادل فردوسی‌پور با انتقال پاس به همدان مخالف بوده، هست و خواهد بود. اما خود چندین بار تاکید داشته که با مردم همدان هیچ مشکلی ندارد و اتفاقا حضورش در همدان مهر تاییدی به این ادعا زد. حال باید مشکل او با پاس را به یک بازی خیرخواهانه ربط دهیم؟ بدبینی تا کجا؟! چرا دیدن لبخند یک کودک سرطانی به دلمان ننشست و از این بازی تا آنجا که شد انتقاد کردیم؟!
این بازی حداقل به ما این واقعیت را ثابت کرد که فوتبال ایران، در هر منطقه و استانی روی انگشت یک مشت منفعت‌طلب و نان به نرخ روز خور می‌چرخد و تا وقتی که آنها در فوتبال هستند، سر دادن شعار پاکی در این رشته دوست‌داشتنی فقط به مثابه آب در هاون کوبیدن است.
علی دایی از کودکان سرطانی عیادت می‌کند، جواد نکونام و علیرضا حقیقی با کودکان سرطانی فوتبال بازی می‌کنند و اگر برای آنها هم این همه حاشیه پیش آمد که باید خیلی زود پیش فاتحه‌ای قرائت کنیم بر جسم بی جان فوتبال که بازیچه یک مشت منفعت‌طلب و حاشیه‌ساز شده است!
