با توجه به افول ورزش استان همدان و بیتفاوتی مسئولان در قبال این افول و اختصاص ندادن بودجه مناسب به این امر اینگونه به ذهن متبادر میشود که ورزش از اولویت سیاستگذاری و تصمیمگیریهای استان خارجشده است.
اوج درخشش ورزش استان همدان در سطح کشور، و نیز مسابقات آسیایی و بینالمللی، در دهه 80 و اوایل دهه 90 بود.جایی که محال بود، اردوی تیم ملی کشتی تشکیل شود و یک یا چند کشتیگیر همدانی در آن اردو حاضر نباشند.
والیبال و بسکتبال همدان در لیگ برتر کشور نماینده داشتند. امتیاز تیم فوتبال پاس در لیگ برتر به همدان منتقلشده بود و در زمان میزبانی پاس در همدان در استادیوم جای سوزن انداختن نبود.
همچنین هرروز خبری در مورد افتتاح یا کلنگزنی یک مجموعه ورزشی منتشر میشد که از آن دست میتوان به افتتاح استادیوم شهید مفتح، استادیوم شهید حاجی بابایی، سالن ششهزارنفری شهید سلیمانی چندین استخر سرپوشیده و چندین و چند سالن چندمنظوره اشاره کرد.
نام همدان در آن دهه بهواسطه حضور تیمهای متعدد فعال در لیگهای کشوری، و درخشش ورزشکاران مطرح در مسابقات ملی و بینالمللی مدام روی آنتن شبکههای تلویزیونی و رادیویی شنیده میشد.
مسئولان وقت همدان مدام در رابطه با اتفاقات ورزشی استان، بودجه ورزش همدان و افتتاح پروژههای ورزشی مصاحبه میکردند و ورزش به یکی از اولویتهای سیاستگذاریهای همدان تبدیلشده بود.
اما ورزش استان در دهه 90 رفتهرفته رو به افول رفت، تا جایی که در حال حاضر استان همدان در لیگ برتر رشتههای مهم و پرطرفدار، ازجمله فوتبال، والیبال، بسکتبال، هندبال و کشتی نمایندهای ندارد.معدود تیمهای فعال این استان در لیگهای دسته یک، دوم و سوم نیز با مشکلات عدیدهای روبهرو هستند.
تیم پاس سالها است که در لیگ دسته دوم جا خوش کرده و مسئولان باشگاه هرسال برای بودجه تیم کاسه چه کنم، چه کنم در دست میگیرند. در سه سال اخیر نیز که بخش خصوصی بخشی از هزینههای باشگاه را قبول کرده، با بیتوجهی مسئولان مواجه شده تا عطای فعالیت در باشگاه را به لقایش ببخشد.
شورای شهر همدان بهیکباره تصمیم میگیرد شهرداری تیمداری نکند تا تنها نماینده همدان در لیگ دسته یک منحل شود. هرچند با فشار رسانهها این تصمیم تغییر کرد.
از فصل گذشته نیز باشگاه شهرداری مبالغ زیادی به مربیان و بازیکنان خود بدهکار است. هیأتهای ورزشی به بودجه کم خود معترض هستند. پروژههای کلنگ خورده ورزشی بهکندی پیش میروند. بودجه جاری و عمرانی اداره کل ورزش و جوانان محدود است و بیتردید دست مدیرکل نیز برای برنامهریزی بسته است.در این میان مسئولان ارشد استان در قبال این اتفاقات هیچ عکسالعملی از خود نشان نمیدهند.
اگر در دهه 80 و اوایل دهه 90 بخشی از مصاحبههای مسئولان ارشد استان به ورزش معطوف میشد، حداقل در سه سال اخیر ( 2 سال در دولت گذشته و یک سال در دولت فعلی) مدیریت ارشد استان مصاحبهای در مورد وضعیت ورزش استان، کمبودها و کاستیهای موجود در این حوزه و انتقادات کارشناسان و ورزشکاران نداشتند که خود گویای این نکته مهم است که ورزش از اولویت تصمیمات مهم استانی خارجشده است.
اقتصاد استان همدان بیشتر بر حول محور کشاورزی میچرخد. همدان شهر صنعتی نیست و از کارخانهها و شرکتهای مهم صنعتی بیبهره است. معدود علاقهمندان بخش خصوصی برای سرمایهگذاری در ورزش به دلایل مختلفی ازجمله سرمایه کم،نبود درآمدزایی لازم و بیتفاوتی مسئولان نسبت به سرمایهگذاری آنها پس از مدتی از فعالیت در ورزش پشیمان میشوند؛ حال در این شرایط اگر مسئولان استان نیز نسبت به ورزش و تأمین بودجه آن بیتفاوت باشند ورزش همدان به همین وضعیتی دچار میشود که در آن به سر میبرد.
همه این موارد دستبهدست هم میدهد تا مدیرکل ورزش و جوانان استان از بودجه محدود ورزش همدان گلایه کند و بهعنوان مطالبه اداره کل ورزش و جوانان استان از استاندار بخواهد که توجه بیشتری به حوزه ورزش کند.به گزارش تسنیم، حمید سیفی عنوان کرد: برای گرفتن حق ورزش حاضرم التماس کنم. اگر بخواهیم تحولی در ورزش همگانی و قهرمانی استان ایجاد کنیم با این اعتبارات محدود دولتی امکانپذیر نیست. هنوز جوایز قهرمانان ملی و فراملی استان در سال گذشته و امسال را ندادیم و به بیش 500 میلیون تومان اعتبار نیاز داریم.
متأسفانه ازآنجاکه ورزش همدان برخلاف استانهایی چون خوزستان، اصفهان، کرمان، تهران و تبریز، به دولت وابسته است، و نه بخش خصوصی، اگر مسئولان ارشد استان در دولتهای مختلف به ورزش علاقهمند باشند شاید کمکی به ورزش کنند و توفیقی در ورزش استان حاصل شود، اما امان از روزی که مسئولان ارشد استان علاقهمند به ورزش نباشند تا ورزش همدان دچار چنین حالوروز ناخوشی شود.
