چرم کالایی طبیعی و شناخته شده در همه جای دنیا است و طرفداران و منتقدان خاص خود را دارد. طرفداران چرم به دلیل جلوه بصری و خاص بودن چرم عاشق آن هستند و منتقدان به خاطر ارتباط مستقیم آن با جان یک موجود زنده با آن مخالف هستند. هرچقدر هم که از استفاده از چرم خوشمان نیاید و مخالف آن باشیم نمیتوانیم سودآوری چرم برای هر کشور را انکار کنیم.
کشورهای زیادی در این صنعت مشغول به تجارت با دیگر کشورها هستند و درآمدهای بالایی هم کسب میکنند.اما سوای تمام مسائلی که پیرامون این صنعت وجود دارد مساله مهمتر این است که صنعت چرم ایران و آینده صنعت چرم ایران در آینده چگونه خواهد بود؟
مصطفی گودرزی یکی از تولیدکنندگان چرم است که به مدت 25 سال است در حوزه صنعت چرم فعالیت دارد که در حال حاضر 4 کارگاه دارد که 15 الی 20 نفر در این کارگاهها مشغول به کار هستند او به عنوان یک تولیدکننده معتقد است برای موفقیت دریک حرفه یا هنر تخصص حرف اول را میزند و تا زمانی که در کاری تخصص کافی نداشته باشیم نمیتوانی یک تولید کننده خوب و توانمند باشیم.
به عنوان یک تولید کننده در صنعت چرم، وضعیت چرم را در ایران و همدان چگونه ارزیابی میکنید؟
صنعت چرم در ایران جزو صنایع مصرفی است و تقریباً همه ساله مردم نسبت به محصولات چرم استقبال کردند و نکته قابل توجه این است که در بیشتر مواقع نسبت به هنرهای دیگر وضعیت بهتری داشته و دارد اما دررابطه با وضعیت چرم همدان نسبت به کشور میتوان گفت وضعیت متوسطی دارد یعنی از لحاظ تورم، تولید کننده واجارهها سبب شده است که برخی از افرا از این شغل خارج شوند اما با توجه به کیفیت محصولات این صنایع کمکم رو به پیشرفت است به طوری که چرم ایران جزو 10 چرم برتر در جهان است، چرم نسبت به کالای دیگر آنقدری افزایش قیمت نداشته است و آن میزانی هم که افزایش داشته است به دلیل این است که مردم توان خرید گوشت را ندارند و از همین رو تولید محصولات چرمی هم کاهش یافته است.
به نظر شما ورکشاپها چقدر میتوانند در روند توسعه چرم تأثیر داشته باشد؟
کیفیت مهمترین چیزی است که مشتریها به دنبال جنسی میوند که باکیفیت باشد، چرم هم جزو کالایی است که مردم در هر برهه زمانی از آن استقبال میکنند بنابراین لازمه تولید یک کالای باکیفیت، داشتن تخصص کافی است زیرا تا زمانی که در تولید یک محصول تخصص نباشد جذب مشتری هم کمتر میشود. متأسفانه در شهر ما کسانی هستند بدون آنکه کوچکترین تخصصی در یک حرفه داشته باشند کسبو کاری را راه انداختهاند در این صورت است که حتی ممکن است با نوعی شکست هم مواجه شوند.
به طور مثال؛ کارهای دست دوز مشتریهای خاص خود را دارد و با چرمهای صنعتی تفاوت بالایی دارد و به صورت عمده نمیتوان محولات مربوط به چرم دست دوز را تولید کرد و وقتی که برای تولید یک محصول هزینه بالا رود ناخودآگاه تعداد مشتری هم کمتر میشود بنابراین لازم است که در ابتدا شیوه تولید را آموزش دهیم و پس از آن بر روی قیمت محصولات کار کرد و در اینجاست که تخصص حرف اول را در تولید یک محصول با کیفیت میزند .
به نظر شما رازهای موفقیت یک تولید کننده در چیست؟
تولید محصولی که نیازش در بازار احساس میشود و مشتری فراوانی دارد باید بتواند از نظر کیفیت با محصول مشابه خود در بازار رقابت داشته باشد تا جایگاه رقبا را به سادگی از آن خود کند.هرمحصولی که تولید میشود یک قیمتی دارد یعنی قیمت تولیدکننده چرمی که دستدوز است با تولیدکننده چرم صنعتی بسیار تفاوت دارد و هزینه آن هم کمتر است اما مشتری بدون توجه به قیمت محصول به کیفیت محصول توجه میکند و هرچه با کیفیتتر باشد موردپسندتر است.
همچنین اگر بخواهم راز موفقیت یک تولیدکننده را بیان کنم بیشتر این نکته را مدنظر قرار میدهم که یک تولید کننده خوب نمیتواند یک فروشنده خوب باشد و یا یک فروشنده خوب هم نمیتواند یک طراح خوب باشد بنابراین برای تشکیل یک مجموعه تخصصی باید یکدیگر تعامل داشته باشیم و این یکی از بزرگترین مشکلی است که بیشتر ما ایرانیها داریم هنوز نتوانستهایم آنطور که باید و شاید با یکدیگر تعامل کاری و گروهی داشته باشیم.
*آینده صنعت چرم در ایران را چطور میبینید؟
صنعت چرم ایران یک محصول کاربردی است اگرچه کشورهایی مانند روسیه و ایتالیا حرف اول را صنایع چرمی میزنند اما نباید فراموش کنیم که ایران نقش بسیار مهمی را در این موفقیت دارد ون بخشی از محصولات پوستی این کشورها را ایران تامین میکند هر چند اسمی از آن برده نمیشود و کار تمام شده به نام همان کشورها به فروش میرسد.
صنعتگرانی همچون ما 20، 30 سال است که در این حرفه مشغول به کار هستند اما تاکنون اتفاق خاصی نیفتاده است و برای اینکه بتوانیم اشتغالزایی را در این حرفه رونق دهیم نیازمند یک تیم منسجم و هماهنگی هستیم که در هر زمینه با یکدیگر تعامل داشته باشند.