درحالی که طبیعت و ارتفاعات ایران قابلیت بالایی برای توسعه گردشگری زمستانی دارند، اما همچنان در زمینه گسترش آن و جذب گردشگر ورودی و داخلی، فعالیتهای گسترده و مدونی انجام نگرفته است؛ موضوعی که البته چندی پیش معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی نیز بر آن صحه گذاشت. ولی تیموری همچنین به «دنیای اقتصاد» گفته بود که وزارت ورزش و جوانان، راه و شهرسازی، فرهنگ و ارشاد اسلامی، کشور، امور خارجه، شهرداریها، دستگاههای مرتبط و... باید در زمینه توسعه گردشگری زمستانی همکاریهای لازم را با سازمان و بخشخصوصی داشته باشند؛ در غیر این صورت هر فعالیتی در این زمینه انجام گیرد موفقیتی در پی نخواهد داشت.
از سوی دیگر، برخی فعالان گردشگری معتقدند وسعت جغرافیا و زیرساخت دو بال توسعه گردشگری زمستانی هستند و در حالحاضر با وجود آنکه از نظر اقلیم و جغرافیا بسیار غنی هستیم اما زیرساختهای لازم برای استفاده و بهرهمندی از این امکانات خدادادی فراهم نشده است. در عین حال، نبود رویدادها، فستیوالها، جشنوارهها و... برای جذب گردشگر نیز از جمله موضوعات مورد انتقاد در این زمینه عنوان میشود. اگرچه تفریحات زمستانی در کوهستانها اغلب تفریحاتی لوکس محسوب میشوند و مخاطبان خاصی دارند اما رضایت این متقاضیان از خدماتی که در مقاصد زمستانی و کوهستانی ارائه میشود نیز تاکنون کمتر مورد بررسی قرار گرفته است؛ در حالی که توسعه گردشگری بهصورت کلی بدون آگاهی از چگونگی رضایت گردشگران و عامل موثر بر آن ممکن نیست. در این راستا، نتایج یک پژوهش دانشگاهی درباره ارزیابی عوامل موثر بر رضایت در گردشگری زمستانی که پیش از این در دانشگاه تهران انجام شده، نشان داد گردشگران از دو مقصد زمستانی مورد بررسی در این پژوهش رضایت داشتند اما این رضایت بیشتر از آنکه ناشی از عرضه مناسب باشد، متاثر از ویژگیهای خاص منطقه و علاقه و انگیزه شخصی به ورزشهای زمستانی بوده است. اما چه اتفاقی باید رخ دهد که گردشگران زمستانی از چنین مقاصدی رضایت داشته باشند؟
پژوهش مذکور که از سوی لیلا وثوقی، فضیله دادورخانی، سید حسن مطیعی لنگرودی و محمدتقی رهنمایی انجام شده و دو مقصد شمشک و دربندسر را مورد بررسی قرار داده، نشان میدهد که گردشگران رضایت کلی از تجربه خود داشتند، اما این رضایت ناشی از عرضه خدمات گردشگری نبود؛ چالشی که فعالان معتقدند سالهاست گریبانگیر این حوزه از گردشگری بوده است. رضایت این گردشگران بیشتر متاثر از علاقه و انگیزه شخصی افراد به اسکی و برخی ویژگیهای مقصد و جاذبههای طبیعی منطقه و فاصله کوتاه مقصد (خصوصا برای گردشگران روزانه) عنوان شده است.
پژوهشگران معتقدند این مسائل است که باعث شده گردشگران با وجود نارضایتی از برخی عوامل، همچنان به این دو مقصد مراجعه کنند. از این رو میتوان گفت ویژگیهای مقصد و همچنین علایق و انگیزههای فردی نسبت به این فعالیت خاص، درخصوص رضایت و همچنین عامل وفاداری و بازگشت مجدد تعیینکننده بوده است. از طرف دیگر بیتوجهی به بهبود کیفیت این مقاصد و برآورده کردن نسبی انتظارات علاقهمندان متناسب با استانداردها، دلیل عمده کاهش مشتریان این مقاصد عنوان شده است؛ شاخصی که به عدم توسعهیافتگی زیرساختها بازمیگردد.
بخش دیگری از نتایج این تحقیق همچنین حکایت از جایگزینی این مقاصد زمستانی با پیستهای خارج از ایران خصوصا در ترکیه و ارمنستان داشته است. این مقاصد خارجی به دلیل بازاریابی گسترده در ایران و نیز عرضهای متناسب با انتظارات گردشگران علاوه بر اینکه توانستهاند این گردشگران زمستانی را به خود جلب کنند، باعث افزایش انتظار آنها از مقاصد داخلی هم شدهاند؛ دو مساله که از دفعات مراجعه به این مقاصد کاسته است.