یک فعال حوزه هنرمندان و صنعتگران صنایع دستی درباره افق تعریف شده برای رسیدن به صادرات ۲ میلیارد دلاری صنایعدستی در برنامههای وزارتخانه تازهتاسیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با بیان اینکه «با حرف زدن نمیتوان به نتیجه رسید و باید برنامهریزی کرد»، اظهار کرد: باید بتوانیم از همه توان و ظرفیتهای موجود برای رسیدن به اهداف تعیین شده بهره ببریم.
به گزارش ایسنا حسین بختیاری ـ رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل مجمع ملی هنرمندان و صنعتگران صنایع دستی درباره وعده علیاصغر مونسان که بهتازگی بر صندلی این وزارتخانه تکیه زده است، مبنی بر صادرات ۲ میلیون دلاری تا سال ۱۴۰۴ با تاکید بر اینکه «باید به دور از شعارگرایی عمل کنیم»، خاطرنشان کرد: در ابتدا باید برنامههای مدونی ارائه کرد تا مسئولیتها و مسیر پیشرو مشخص شود. همچنین باید بتوانیم از همه توان و ظرفیتهای موجود برای رسیدن به اهداف تعیین شده بهره ببریم. یعنی مردم، هنرمندان، بخش خصوصی، بخش دولتی و غیره با هم در این مسیر مشارکت داشته باشند؛ وگرنه قبلا و در دولت قبلی هم از این حرفها زده شده است.
او با بیان اینکه «در حوزه صنایع دستی نیازمند عزم ملی هستیم» و با تاکید بر اهمیت بخش بازرگانی، افزود: که اگر این عزم ملی تقویت شود، به رقم ۵ میلیارد دلار صادرات صنایعدستی نیز خواهیم رسید. همه ظرفیتهای کشور حتی بخشهایی که تحریم هستند نیز باید به سمت صنایع دستی جذب شوند. اگر این اتفاق بیفتد و بتوانیم جاذبه ایجاد بکنیم که سرمایهگذاران در حوزههای صنایع دستی رغبت سرمایه گذاری داشته باشند.
بختیاری همچنین درباره طرح تجاریسازی صنایعدستی که از دیگر برنامههای وزیر میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری است، اظهار کرد: آقای مونسان از بدو ورود به سازمان، شعار تجاریسازی صنایعدستی را عنوان کرده بودند، ولی متاسفانه در این دو سال انجام نشد.
او ادامه داد: در تجاریسازی، صنایعدستی به دو دسته تقسیم میشود؛ دسته اول صنایعدستی هنری است که آثار فاخر با خلاقیتهای هنرمندان را شامل میشود که برخی از آنها قابل تکرار هم نیستند. دسته دوم صنایع دستی کاربردی است که در سبد خانوادههای ایرانی و خارجی قرار میگیرد و نیاز به تجاریسازی دارد. تا امروز بخشی از این کار توسط خود هنرمندان صورت گرفته است، اما متاسفانه به دلیل اینکه دستگاههای متولی برنامه مدونی در این زمینه نداشته یا برنامه اجرایی ارائه ندادهاند این اتفاق آن گونه که باید نیفتاده است و ما نتوانستهایم جایگاه واقعی خودمان را در بازارهای خارجی به دست آوریم.
بختیاری خاطرنشان کرد: این در حالی است که اگر طرح تجاریسازی اتفاق بیفتد، صنایع دستی ایران متحول خواهد شد و میتوانیم همانند کشورهای چین و هندوستان یکی از برندهای مطرح صنایعدستی در جهان باشیم؛ البته الان نیز رتبه سوم را داریم که قابل قبول نیست و میتوانیم رتبه بالاتری را داشته باشیم؛ به شرط آن که دستگاههای متولی به رسالت خودشان عمل کنند و به کمک بخشهای غیردولتی برنامههای مدونی را در زمینه تجاریسازی ارائه دهند و آنها را اجرایی کنند.
مدیرعامل مجمع ملی هنرمندان و صنعتگران صنایع دستی همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا تبدیل سازمان به وزارتخانه میتواند در پیشبرد این اهداف موثر باشد، یادآور شد: اگر سیاستهای گذشته متوقف شود و برنامههای جدید در اجرای قانون حمایت از استادکاران و هنرمندان صنایع دستی تدوین شود، شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود. این قانون توسط مجلس به تصویب و به دولت نیز ابلاغ شده، اما متاسفانه آییننامه اجرایی آن هنوز تصویب نشده است
