خانه مسافرهای بدون مجوز در ایام عید، برای اقامت 2 نفر در یک اتاق 2 تخته شبی 1/5میلیون و برای اقامت مسافران نوروزی در ویلاهای استخردار شبی ۳۰ میلیون تومان اجاره میگیرند.
خانه مسافرهای بدون مجوز در ایران کم نیستند. مالکان این خانهها در ایام عید که مسافرتهای بیشتری به شهرهای گردشگری انجام میشود، روی دیگری از خودشان نشان میدهند.
اگر تا روزهای قبل از عید نوروز قیمتی ارزان برای در اختیار گذاشتن یک اتاق یا یک آپارتمان و ویلا تعیین میکردند اکنون برای جبران مافات و جبران مشکلاتی که در ایام غیر پیک داشتند؛ قیمتهای نجومی تعیین میکنند.
تعیین قیمت اجاره روزانه خانهها توسط این مالکان هیچ حساب و کتاب مشخصی ندارد. گاهی مدیران این خانهها از یکدیگر پرسوجو میکنند و با یکحساب سرانگشتی قیمتی برای اجاره منزل خود اعلام میکنند.
گاهی این نرخها را روی سایتهای اجاره خانه مورد بررسی قرار میدهند. آنها میبینند که برای یکخانه شبیه به خانه آنها چقدر نرخ گذاشته شدهاست و همان را اعلام میکنند مسافر اگر توانست این قیمت را بپردازد که مشکلی نیست اگر هم نتوانست مشتری بعدی این هزینه را میدهد.
ولی خیلی از اوقات این نرخها با خدماتی که در این خانهها نیست؛ و تمیزی و مناسب بودن محل اقامت تناسبی ندارد. خیلی اوقات این نرخها گرانتر از حد معمول است اما چون در ایام پیک سفر، مسافر جایی برای اقامت پیدا نمیکند ناگزیر به پرداخت میشود.
این خانهها در بیشتر ایام سال تعطیل هستند و گاهی آخر هفتهها میزبان گردشگران و مسافران میشوند. مالکان این خانهها برای پذیرش مسافران هیچ مجوزی ندارند به همین دلیل ضابطهای برای تعیین نرخی که مشخص میکنند نیز وجود ندارد. امنیت این خانهها را کسی تضمین نمیکند.
خیلی از این خانهها به خصوص در بافتهای تاریخی شهرها که اقامتگاههای رسمی و دارای مجوزشان پر میشود، در اختیار مستأجران قرار دارد و مستأجران نیز آنها را در ایام عید خالی میکنند یا اتاق مبله خود را به مسافر اجاره میدهند و هزینه اجاره یک تا 2 ماه خود را در یکی دو روز جبران میکنند.
اجاره میلیونی خانه مسافرهای بدون مجوز درحالی است که تا پیش از ایام نوروز از شبی ۲۵۰ هزار تومان به بالا قیمت داشت اما اکنون با آغاز فصل سفر در نوروز ۱۴۰۲ این میزان برای همان خانهای که روزی با ۲۰۰ هزار تومان هم راضی میشد تا اتاقش را در اختیار مسافر بگذارد؛ حالا با کمتر از شبی یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان راضی نمیشود.
یکی از مستأجران خانههای قدیمی در بافت تاریخی شیراز به خبرنگار مهر گفت: من مستأجر هستم و مالک خانه فرد دیگری است. اگر در ایام عید مراجعه کنید با شبی یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان خانه خودم را در اختیار مسافر قرار میدهم و خانواده را به خانه اقوام میبرم. اما باید بدانید که شاید مستأجر بعدی نخواهد خانه خود را اجاره دهد به همین دلیل فعلاً قول امسال را میدهم.
مالک یک خانه دیگر در استان بوشهر گفت: خانه من به صورت دربست در اختیار مسافر است ولی نباید بیشتر از 2 نفر اقامت کنند. هزینه هرشب اقامت هم در روزهای عید از 3 میلیون تومان آغاز میشود. به هر حال باید بتوانم، چند سالی که کرونا اجازه نداد درامدی داشته باشم را جبران کنم!
مالک یک خانه بزرگ دیگر در دماوند گفت: این خانه 4 اتاق دارد و برخی از این اتاقها سرویس جداگانه دارند. برای اقامت در این اتاقها شبی 2 میلیون تومان تعیین کردهام. یک بوم گردی که تنها یک تخت در اختیار مسافر میگذارد شبی یک میلیون تومان هزینه میگیرد. ولی ما اینجا به مسافر اجازه میدهیم تا از آشپزخانه مشترک نیز استفاده کند.
چند ماهی است خانه مسافرها نه مجری دارند که روی آنها نظارت کنند و نه ساز و کاری برای آنها مشخص شدهاست.
در شهرهای نوشهر، رامسر و متل قو ویلای استخردار شبی ۲۵ تا ۲۷ میلیون تومان اجاره میشود. در واقع مالک هر اندازه که توانسته این قیمت را بالا برده تا اگر یک مسافر هم به این خانه رفت، هزینه چند ماهش را به دست آوردهباشد.
این وضعیت از زمانی بغرنج شد که چند ماهی است خانه مسافرها نه مجری دارند که روی آنها نظارت کنند و نه سازوکاری برای آنها مشخص شدهاست. حالا قرار است ادارههای کل میراث فرهنگی در استانها تصمیم بگیرند که در استان خود آیا نیاز به مجری خانه مسافرهای دارای مجوز دارند یا نه.
روند دریافت مجوز برای افرادی که خانههای خود را اجاره میدهند نیز طولانی و زمانبر است. از طرفی سامانههای تعریفشده برای دریافت مجوز توسط مالکان به راحتی قابل بررسی نیست به همین دلیل مالکان خانههای مسافری که مجوز فعالیت دارند، به جای شرکتهای مجری، به کافینتها مراجعه میکنند تا بتوانند مدارکشان را برای دریافت مجوز، پروانه کسب و ادامه فعالیت کسب کنند.
