انقلاب فناوری اطلاعات، سبک زندگی بشر را در هزاره سوم به‌طور کلی دگرگون کرد و فرصت‌ها و چالش‌های فراوانی را پیش روی انسان عصر مدرن قرار داد. «گردشگری مجازی» یا گردشگری الکترونیک صنعت جدیدی است که عمری کمتر از ۲۰ سال دارد. این گردشگری به‌معنای سیر و سفر مجازی در سرزمین دیجیتالی اطلاعات و ارتباطات و شبکه گسترده جهانی است که امکان مشاهده اطلاعات صوتی، تصویری و متنی را از گردشگری واقعی شهرها و کشورها در اختیار توریست‌های مجازی می‌گذارد. فناوری نقش بی‌بدیل و بسیار مهمی در صنعت گردشگری و مسافرت ایفا می‌کند.گردشگران به‌مراتب بیشتر از گذشته از فناوری استفاده کرده و اغلب بازارهای گردشگری جهان از این تمایلات و خواسته‌ها مزایایی نیز کسب کرده‌اند.
این روزها که همه دنیا با ویروس کووید-۱۹ دست و پنجه نرم می‌کنند، می‌تواند فرصت خوبی برای کسب درآمد از گردشگران خارجی با استفاده از سفر مجازی باشد.
در «مسافرت پشت میزی» یا «مسافرت مجازی» فرد به‌صورت فیزیکی سفر نمی‌کند بلکه از طریق اینترنت، کتاب‌ها، تلویزیون و... به کشف دنیا می‌پردازد.
بازدید از موزه‌های بزرگ جهان، رزرو بلیت هواپیما، هتل، مسابقات بین‌المللی ورزشی و جشنواره فرهنگی هنری جهانی، با رفتارهای سازمانی الکترونیکی همراه شده است.
گردشگری مجازی نمودهایی از گردشگری سنتی را نیز با خود دارد. اطلاع‌رسانی و تبلیغات در زمینه جاذبه‌های گردشگری و همچنین ابزارهایی که بتوان به‌وسیله آن، این اطلاعات را به سراسر جهان مخابره کرد، 2 مقوله مورد توجه گردشگری مجازی است. فروش خدمات از طریق درگاه‌های اینترنتی از مهم‌ترین کارکردهای گردشگری مجازی است.
درحال‌حاضر که در پیک دوم موج نخست شیوع ویروس کرونا قرار داریم صاحبان کالا، تورهای گردشگری، آژانس‌های هواپیمایی و صاحبان هتل‌ها می‌توانند از این فرصت بهره برده و با معرفی دقیق و انتشار جزئیات محصول خود به خدمت‌رسانی به گردشگران اقدام کنند و گردشگران نیز از طریق سامانه‌های اینترنتی یا محصول را خریداری می‌کنند یا برای دیدن جاذبه‌های توریستی معرفی شده آن مکان را در دوران پساکرونا در مقاصد اصلی سفر خود قرار خواهند داد.
دنیا در زمینه گردشگری با استفاده از ابزارهای دیجیتال، موفقیت‌های بسیار چشمگیری کسب کرده است. مثلا چین درآمد سرشاری از گردشگری مجازی کسب می‌کند؛ زیرا چین به‌عنوان یکی از توریست‌فرست‌ترین کشورهای جهان پس از آمریکا که ۱۸ درصد از گردشگران در جهان را توریست‌های چینی تشکیل می‌دهند؛ حساب خاصی روی صنعت گردشگری این کشور به‌ویژه در بخش گردشگری مجازی باز کرده است.
گردشگری مجازی موتور محرک بازار گردشگری به‌شمار می‌آید. سبک زندگی دیجیتالی امکان آشنایی با گروه‌ها و انجمن‌های فعال در گردشگری را فراهم کرده است و فرصتی محسوب می‌شود که گردشگری مجازی، در اختیار گردشگران دنیای واقعی قرار داده است. صنعت گردشگری مجازی سالانه صدها میلیارد دلار گردش مالی را تجربه می‌کند؛ این نوع گردشگری سبب افزایش تصاعدی متقاضیان گردشگری مجازی می‌شود و ارزش افزوده ایجاد می‌کند.
بنابراین درحال‌حاضر که به‌دلیل شیوع ویروس کرونا بازار گردشگری با رکود قابل توجهی مواجه شده است این سبک از گردشگری می‌تواند با شرایط این روزها درآمد خوبی را برای هر کشوری به‌همراه داشته باشد.
گردشگری مجازی یک اقدام اقتصادی است که امروزه به‌وسیله بسیاری از شرکت‌های فعال در این حوزه عرضه می‌شود و افرادی مثل روزنامه‌نگاران، عکاسان، جغرافی‌دانان و نویسندگان را به‌کار می‌گیرد تا بتواند خدمات بهتری به مردم ارائه کند. یکی دیگر از مسائلی که در صنعت گردشگری مورد توجه قرار گرفته است، راه‌اندازی تورهای مجازی پیش از برگزاری یک تور حقیقی است.
این قبیل تورها به کمک تصاویر ویدئویی و عکس‌های سه‌بعدی، چشم‌انداز زیبایی را از محل سفر عرضه می‌کند تا تمایل افراد برای انجام مسافرت‌های واقعی در دوران پساکرونا افزایش یابد. این نوع گردشگری برای معرفی جاذبه‌های باستانی، بناهای جذاب، اشیای قیمتی و هر پدیده مادی دارای فرم، حجم و اندازه کاربرد دارد و برای تمام کشورها به‌ویژه کشورهای درحال توسعه که اغلب، امکانات و زیرساخت‌های مناسب و کافی ندارند یا ساخت و توسعه آنها بسیار گران تمام می‌شود، مناسب است.
تور مجازی برای مکان‌های گردشگری با دسترسی محدود مورد استفاده قرار می‌گیرد و با بازدیدهای پیشرفته به‌وسیله ویدئوها و عکس‌ها و همچنین آشنایی افراد با یکدیگر در دنیای مجازی سه‌بعدی به درآمدزایی زیادی برای فعالان توریسم الکترونیکی منجر می‌شود.
هرچند به‌دلیل بحث کرونا با توقف گردشگری مواجه هستیم؛ بنابراین این برنامه نیازمند بازنگری جدی است. اما در برنامه چشم‌انداز ۲۰ ساله ایران هدف آن است که در ۵ سال آینده بیش از ۲۰ میلیون گردشگر و ۳۶ میلیارد دلار درآمد در صنعت گردشگری حاصل شود. یکی از راه‌های رسیدن به این هدف توجه ویژه و به‌کارگیری کامل گردشگری مجازی است که تمامی دستگاه‌های کشور در امر گردشگری الکترونیک باید آمادگی لازم را به‌دست آورند.
