به زنجیره شهرهای جهانی پیوستن لالجین در شورای جهانی صنایع دستی اتفاق شاخصی است که میتواند آیندهای درخشان را برای استان در زمینه ارتباطات جهانی رقم زند. در این سفر ظرفیتهای شهر سفال فرصتی برای عرض اندام را پیدا کرد. ظرفیتهایی که نمیتوان از کنار آنها بیتفاوت گذشت. یکی از موارد بازدید از کارگاههای ساخت سفال بود. در میان کارگاهها، کارگاه سفالگري حاج عسگر عسگري از آن دست اماکنی بود که به نقل از داوران بینالمللی از شورای جهانی صنایع دستی تا همیشه در خاطر آنها خواهد ماند.
کوین مورای، عضو شوراي جهاني سفال و نايبرئيس منطقه جنوبي اقيانوسيه با اشاره به جذاب بودن کارگاه سفالگري حاج عسگر عسگري هنرمند 80 ساله لالجيني گفت: پسر اين سفالگر نيز همپاي پدر فعاليت ميکند که اين امر نشان ميدهد این هنر نسل به نسل منتقل ميشود.
حاج عسگر عسگري متولد 1305 در لالجين است. وي که به عنوان پدر پير سفال شناخته شده است سفالکاری خوشمشرب و خوشرفتار از هیأت داوران که برای بررسی لالجین برای جهانی شدن به این دیار سفر کردهاند استقبال گرمی کرد. دغدغه این سفالگر بهنام لالجین این است که مبادا روزی این هنر به دست فراموشی سپرده شود. از قدمت کارگاهش برای میهمانان میگوید: از ۵ سالگی از آن زمان که یادم میآید در کنار پدر و پدربزرگم کار ميکردم. در آن زمان درس و مدرسه نبود، به همین دلیل من وارد این هنر شدم و تا الان که عمر از خدا گرفتم اینجا هستم. اینجا حدوداً 350 سال است که ساخته شده، 4 نسل قبلتر از من اینجا کار کردند؛ پدر و پدربزرگ و... .
حاج عسگر از سختیهاي کار در زمانهای قدیم گفت که سوخت برای روشن کردن کوره نداشتند و از خار و خاشاکی استفاده ميشده که از زمینهاي اطراف لالجین جمع ميکردند. با وجود اینکه کمی کسالت داشت با آبو تاب زیاد صحبت ميکرد. سرزنده است و چهره دوستداشتنی و متینی دارد.
پدر سفال لالجین حاج عسگر عسگری زحمات زیادی برای معرفی هرچه بیشتر این هنر اصیل متحمل شده است و در این سالها شاگردان زیادی را آموزش داده است.
حاج عسگر نزد اساتيدي از جمله حاج عباس، اوستا اسماعيل دايي و اوستا غياثعلي نظري هنر سفالگري را ياد گرفته و هماكنون 75 سال است كه در اين كار مشغول فعاليت است و در روز صنايع دستي امسال نيز به عنوان سفالگر پيشكسوت كشور از مقامات كشوري لوح سپاسي را دريافت كرده است.
كارگاه حاج عسگر كه به عنوان كارگاه ميراث فرهنگي ثبت شده و جزو آثار ملي محسوب میشود داراي قدمتي چند صد ساله است كه خاطرات زيادي را با خود به همراه دارد. پدر پير سفال ايران در خصوص خاطرات خود ميگويد: اين كارگاه شاهد حضور بيش از 50 جوان جوياي نام و هنر بود كه توسط بنده هنر سفالگري را ياد گرفته و بيش از 30 تن از آنان هماكنون اساتيد متبحري هستند كه مشغول به كار سفالگري در كارگاههاي خود هستند.و خودمان هماكنون حدوداً 10 سال است كه به صورت پدر و فرزندي در اين كارگاه مشغول به كار هستيم و هفتهاي يك كوره سفال درست ميكنيم كه شامل 35 خمچه و 50 عدد گلدان معمولي است.
