همدانپيام: اصيلترين تنپوش مردمان در قديم از آن ايرانيان بوده است و ديگر جوامع با بهرهگيري از داشتههاي ايرانيان در زمينه لباس، تنپوشهاي خود را طراحي كردند. پوشاك مادها داراي شلواري بود كه بسيار مورد توجه اروپاييان قرار گرفت و اين نشاندهنده همين نكته است كه ما ميتوانيم پوشاكي فراتر از سنت خود داشته باشيم.
هخامنشيان نيز از فرمهاي “دراپه” در پوشاك خود استفاده ميكردند و اين فرم بسيار مورد توجه طراحان بزرگ اروپا قرار گرفت.
دوره ساسانيان عطف ارتباطات ايران و كشورهاي غربي است. در زمان ساسانيان به دليل تبادل فرهنگي ايران و غرب پوشش ما تا حدودي تغيير كرد. حضور اسلام در ايران، تحولي را در پوشش ايرانيان به وجود آورد كه امروز از آن به عنوان پوشاك اسلامي ياد ميشود و پوششي كه بعدها در ايران باب شد ادغام لباس ايراني و لباس اعراب بود. اين به آن معناست كه ايرانيان هميشه بهترين را انتخاب ميكردند و هيچگاه از پوشش ديگر فرهنگها تأثير نميگرفتند. اگر اروپاييها به ايران ميآمدند، اين اروپاييها بودند كه با پوشش ايراني خود را تغيير ميدادند. بسياري از اروپاييها به گونهاي شيفته پوشاك ايراني ميشدند كه با لباس ايراني به كشورشان بازميگشتند.
ايرانيان در گذشته به آنچه بودند افتخار ميكردند و صادرات پارچه در دوران صفويه به اوج خود رسيد.
اما در دوره قاجار دولتمرداني پا به صحنه گذاشتند كه پنداشتند اروپاييها بافرهنگاند و ما بايد از آنها بياموزيم و زنهاي قاجاري را از هويت اصلي دور كردند. حكومت قاجار علاوه بر اينكه ميراث فرهنگي ما را بر باد داد، ميراث فكري ما را نيز از ما گرفت.
به ياد داشته باشيم اطرافيان ابتدا شكل ظاهري ما را ميبينند، سپس با ما صحبت ميكنند. علاوه بر آن كشوري هستيم كه متنوعترين و زيباترين پوشاك را از لحاظ بومي و سنتي دارا هستيم.
اينها گزيدههايي از گفتههاي كارشناسان حاضر در دومين جشنواره "نقش تن پوش" بود كه در تالار فارابي دانشگاه هنر تهران برگزار شد. گويا اين جشنواره به هدف معرفي و شناسايي ريشههاي تاريخي لباس در فرهنگ ايرانيان برپا شده است.
