بهترین تعبیری که می‌توان در رابطه با ماه مبارک رمضان به کار برد این است که ما در حال وارد شدن به یک مهمانی هستیم که تفاوت‌هایی با مهمانی‌های دنیایی دارد. هرچند مهمانی‌ها یک نقطه مشترک باهم دارند و نقطه اشتراک آنها در این است که انسان اصولا برای مهمانی باید خود را از جهت آراستگی ظاهری و همچنین وسیله ای که با آن به مهمانی می‌رود، آماده کند.
حجت‌الاسلام جلال صدر، مبلغ دینی گفت: طبیعتا مهمانی خدا نیز آمادگی‌های خاصی می‌طلبد. اما چون این مهمانی یک مهمانی معنوی است آمادگی برای آن نیز باید جنبه‌های معنوی داشته باشد.
تفاوت این مهمانی با مهمانی دنیایی آن است که انسان در مهمانی‌های دنیایی با مادیات پذیرایی می‌شود اما مهمانی خدا شکل و شمایل دیگری دارد. چرا که خدا با روزه و گرسنگی و برخی محرومیت‌های مادی از ما پذیرایی می‌کند که درعین حال این محرومیت‌ها نتایج والاتر و بالاتری برای انسان به دنبال خواهد داشت.
به گزارش شبستان، این کارشناس دینی تصریح کرد: اگر بخواهیم نتیجه روزه در ماه مبارک رمضان را در کلمه خلاصه کنیم خداوند متعال آن را به خوبی در قران بیان فرموده آن جا که می‌فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا كُتِبَ عَلَيكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذينَ مِن قَبلِكُم لَعَلَّكُم تَتَّقونَ؛ ای افرادی که ایمان آورده‌اید! روزه بر شما نوشته شده، همان‌گونه که بر کسانی که قبل از شما بودند نوشته شده بود.
خداوند می‌فرماید: من روزه را بر شما واجب کردم در حالی که برای امت‌های قبل نیز واجب بود و دلیل وجوب آن « لعلکم تتقون»، برای این که به تقوا برسید و نتیجه تقوا نیز بندگی است. یعنی خداوند روزه را بر ما واجب کرده است تا ما بنده الهی شویم.
حجت‌الاسلام صدر در ادامه به مقدمات لازم برای ورود به ماه مهمانی الهی اشاره کرد و گفت: برای این که بتوانیم بر سر این سفره معنوی بنشینیم و بهره کافی از آن ببریم باید نکاتی را به عنوان مقدمه در نظر گرفت و پیش از ورود به ماه رمضان به آنها عمل کرد.
نکته اول در این رابطه آن است که نیت و عزم جدی برای دوری از گناه داشته باشیم! انسان برای این که بتواند از انوار معنوی ماه رمضان بهره‌مند شود یکی از مهمترین مقدمات و آمادگی‌ها این است که تصمیم بگیرد در این ماه مرتکب گناه نشود. اما در باره این تصمیم می‌بایست پیش از ماه مبارک فکر کرده و تصمیم قطعی گرفت. مسئله دوم این است که برای بهره مندی از ماه مبارک رمضان باید به دو موضوع «حق‌ا...» و «حق‌الناس» توجه جدی داشت. «حق‌ا...» یعنی واجبات و وظایفی که بر عهده یک عبد است. انسان باید تلاش کند اگر نواقصی در این امور داشته مانند نماز یا روزه واجبی که هنوز به جا نیاورده در این فرصت باقیمانده تصمیم بگیرد تا جایی که برای او امکان دارد جبران کند و مابقی را بعد از ماه مبارک ادامه دهد.
وی خاطرنشان کرد: مطلب دیگر توجه به «حق‌الناس» است. «حق‌الناس» یعنی حقوقی که در ارتباط با دیگران بر عهده ماست. «حق‌الناس» یا مادی است و یا معنوی!
اگر در امور معنوی باشد در صورتی که انسان به آنها (صاحبان حق) دسترسی داشته باشد باید از آنها طلب حلالیت کند به عنوان مثال اگر غیبتی کرده، تهمتی زده، باید حلالیت بطلبد.
