یک متخصص طب سالمندی با تأکید بر اینکه در ۳۰ سال آینده حدود یک‌سوم تا یک‌چهارم جمعیت کشور را سالمندان تشکیل می‌دهند، گفت: طبیعتا باید برای مواجهه با این پدیده برنامه‌ریزی کنیم؛ زیرا پاندمی کرونا تنها بحران پیش روی بشر نیست و کشورها همواره در معرض بروز بیماری‌های عفونی و واگیردار هستند که در این میان سالمندی یک فاکتور خطر است.
مریم نیک صولت عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن تبیین دلایل تفاوت آمارهای ابتلا و مرگ و میر ناشی از ویروس کرونا در کشورهای با هرم جمعیتی مختلف، با اشاره به افزایش قابل توجه جمعیت سالمندی کشور در سال‌های آینده؛ راهکار و پیشنهاداتی را برای کاهش تبعات منفی ناشی از این مسأله ارائه کرد.
وی با بیان اینکه ویروس کرونا یک بیماری عفونی است که ابتلای آن به چندین عامل بستگی دارد، اظهار کرد: با درنظر گرفتن صرف متغیرهای دموگرافیک مثل گروه‌های سنی یا جنسی و نرخ رشد جمعیت، کشورهای دارای جمعیت سالمندی بالاتر، بیشتر درگیر می‌شوند، این در حالیست که این پدیده فقط به متغیرهای دموگرافیک وابسته نیست.
چرا سالمندی در کرونا فاکتور خطر است؟
وی با تأکید بر اینکه سالمندی یک فاکتور خطر برای ویروس کروناست، تصریح کرد: با افزایش سن سیستم ایمنی بدن ضعیف می‌شود، از طرف دیگر معمولا افراد بالای ۷۰ سال دچار بیماری مزمن مانند دیابت، فشارخون و بیماری‌های قلبی عروقی هستند که منجر به افزایش خطر مرگ و میر در آنان می‌شود.
آیا کنترل کرونا در کشورهای دارای جمعیت جوان موفق‌تر است؟
این استاد دانشگاه با اشاره به مطالب مطرح شده مبنی بر کنترل سریع‌تر همهگیری کرونا در کشورهای جوان، توضیح داد: اینکه گفته می‌شود در برخی کشورهای جوان مانند کشورهای جنوب شرقی آسیا از جمله پاکستان، شیوع کرونا راحت‌تر کنترل شده و یا آمار مرگ‌ومیر و ابتلا در این کشورها کمتر است، تنها به‌دلیل جوان بودن هرم جمعیتی آن‌ها نیست بلکه می‌تواند به‌دلیل بیماریابی کمتر، ضعف سیستم بهداشتی و موارد دیگر باشد.
وی افزود: به‌طور مثال کشور آلمان با وجود دارا بودن هرم جمعیتی پیرتر، در مهار کرونا بسیار موفق عمل کرده که دلیل آن وجود زیرساخت‌های بهداشتی مناسب و قوی است، در مقابل ایتالیا مرگ‌ومیر بالایی داشت که نشان‌دهنده ضعف زیرساخت‌های بهداشتی و درمانی آن است.
عوامل تأثیرگذار در کنترل سریع‌تر همه‌گیری‌ها
این عضو هیأت علمی دانشگاه با تأکید بر اینکه نمی‌توان تنها به فاکتورهای دموگرافیک جمعیت‌شناسی اکتفا کرد، گفت: در این میان چند عامل مهم دیگر از جمله ظرفیت‌های بهداشتی، وجود کیت‌های تشخیصی برای انجام تست، آشنا بودن سیستم بهداشتی به اهمیت مسأله پیشگیری پیش از درمان و تقویت زیرساخت‌ها از جمله فرهنگ‌سازی و ارائه آموزش‌های صحیح و مؤثر به مردم باید مورد توجه و تمرکز قرار بگیرد.
اهمیت مسأله فرهنگ‌سازی
و ارتقای سواد سلامت جامعه
وی با تاکید بر اهمیت مسأله فرهنگ‌سازی و ارتقای سواد سلامت جامعه، عنوان کرد: تحقق این مسأله به‌صورت مقطعی امکان‌پذیر نیست و سال‌ها باید برای فرهنگ‌سازی و تقویت زیرساخت‌های آموزشی برنامه‌ریزی شود؛ به‌عنوان مثال در کشور ژاپن به جای روبوسی تعظیم می‌کنند، ماسک را راحت‌تر پذیرفته و استفاده می‌کنند، حداقل فاصله یک یا 2 متر را رعایت می‌کنند و آموزش‌های مربوط به شستن دست و رعایت بهداشت را از دوران ابتدایی ترویج می‌کنند؛ یا مثلا برخی کشورها سیاست‌های درستی را همزمان با آغاز همهگیری پیاده کردند، به‌عنوان نمونه ایرلند هنگام شیوع کرونا با انتشار فراخوان یک جمعیت داوطلب برای خرید و تهیه لیست موادغذایی برای افراد سالمند تشکیل داد که نشان‌دهنده همبستگی مردم برای مقابله بهتر با بحران‌هاست.
چالش‌های سالمندی کشور در همه‌گیری‌ها
نیک صولت با تبیین وضعیت جمعیتی کشور، اظهار کرد: جمعیت کشور درحال‌حاضر جوان است اما در ۳۰ سال آینده حدود یک‌سوم تا یک‌چهارم جمعیت کشور را سالمندان تشکیل می‌دهند، طبیعتا باید برای مواجهه با این پدیده برنامه‌ریزی کنیم، زیرا پاندمی کرونا تنها بحران پیش روی بشر نبوده و کشورها همواره در معرض بروز بیماری‌های عفونی و واگیردار هستند و در این میان سالمندی یک فاکتور خطر است.
