همدانپیام: حضرت آیتا... خامنهای ضمن بیان اخلاق پیامبر اعظم (ص)، راز اصلی عبودیت آن حضرت را در واهمه نداشتن از دشمن و به حساب نیاوردن هیچ قدرتی در مقابل خدا برشمردند.
پیامبر با آن مقام و با آن شأن و عظمت، از عبادت خود غافل نمیشد؛ نیمه شب میگریست و دعا و استغفار میکرد. امسلمه یک شب دید پیامبر نیست؛ رفت دید مشغول دعا کردن است و اشک میریزد و استغفار میکند و عرض میکند «اللّهم و لا تکلنی الی نفسی طرفه عین» (خدایا مرا یک لحظه به خود وامگذار) امسلمه گریهاش گرفت. پیامبر از گریه او برگشت و گفت اینجا چه میکنی؟
عرض کرد: یا رسولا...! تو که خدای متعال اینقدر عزیزت میدارد و گناهانت را آمرزیده است «لیغفر لکا... ما تقدّم من ذنبک و ما تاخر» (تا خداوند گناهان گذشته و آیندهای را که به تو نسبت میدادند؛ ببخشد و حقانیت تو را ثابت کند. سوره فتح آیه 2) چرا گریه میکنی و میگویی خدایا ما را به خودمان وانگذار؟ فرمود «و ما یومننی»؛ اگر از خدا غافل بشوم، چه چیزی من را نگه خواهد داشت؟
این برای ما درس است. در روز عزت، در روز ذلت، در روز سختی، در روز راحتی، در روزی که دشمن انسان را محاصره کرده است، در روزی که دشمن با همه عظمت، خودش را بر چشم و وجود انسان تحمیل میکند و در همه حالات خدا را به یاد داشتن، خدا را فراموش نکردن، به خدا تکیه کردن، از خدا خواستن؛ این، آن درس بزرگ پیامبر به ماست.
خدای متعال در همه صحنهها به یاد پیامبر بود و رسول اکرم در همه صحنهها از خدا استمداد کرد، از خدا خواست و از غیر خدا نترسید و نهراسید. راز اصلی عبودیت پیامبر در مقابل خدا این است؛ هیچ قدرتی را در مقابل خدا به حساب نیاوردن، از او واهمه نکردن، راه خدا را به خاطر اهوای دیگران قطع نکردن.
جامعه ما با درس گرفتن از این اخلاق نبوی، باید به یک جامعه اسلامی منقلب شود. انقلاب برای این نیست که کسانی بروند و کسان دیگری بیایند؛ انقلاب برای این است که ارزشها در جامعه تغییر کند؛ اعتبار و ارزش انسان به عبودیت خدا باشد؛ انسان، بنده خدا باشد، برای خدا کار کند، از خدا بترسد، از غیر خدا نترسد، از خدا بخواهد، در راه خدا کار و تلاش کند، در آیات خدا تدبر کند، عالم را درست بشناسد، کمر به اصلاح مفاسد جهانی و بشری ببندد و از خود شروع کند؛ هر کدام ما از خودمان شروع کنیم.