بدون ترديد بدبينترين علاقمند به كشتي فرنگي هم تصور اين را نداشت كه پس از درخشش خيرهكننده در لندن، كار شاگردان حرفگوشكنِ بنا در ريو به اين شكل گره بخورد. اتفاقاتي كه اشك آقاي خاص كشتي را سرازير كرد!
کشتی فرنگی ایران پس از ثبت نتایجی طلایی و تاریخی در المپیک لندن، نزول عجیبی را در المپیک ریو رقم زد تا نشان دهد این رشته برای بازگشت به روزهای اوج، نیاز به آسیبشناسی و پوستاندازی دارد.
تیم ملی کشتی فرنگی ایران در حالی با همان ترکیب المپیک قبلی به ریو اعزام شد که شاید کمتر کسی فکر میکرد شاگردان طلایی و باتجربه محمد بنا با چنین نتایجی مواجه شوند. البته پرداختن به این بحث، نیاز به اقدامات کارشناسی و تخصصی دارد، اما بد نیست نگاهی متفاوت داشته باشیم به برخی اتفاقات در بدنه کشتی فرنگی ایران که در المپیک ۲۰۱۲ لندن منجر به کسب 3 مدال طلا و در المپیک ۲۰۱۶ ریو با 2 مدال برنز به یک نزول تبدیل شد.
تغییر در لیست مردان طلایی المپیک
از مجموع 7 مدال کشتی فرنگی در المپیک ۲۰۱۲ لندن، ۳ مدال طلا به تیم ایران رسید و روسیه با ۲ مدال طلا و کره جنوبی و کوبا هرکدام با یک مدال طلا در جایگاهی پس از فرنگیکاران کشورمان ایستادند. این در حالی است که از مجموع ۶ طلای المپیک ۲۰۱۶ ریو، کشور کوبا عملکرد بهتری داشت و جمع مدالهای طلای خود را به ۲ رساند. روسیه نیز نتایج دوره قبل خود را تکرار کرد و تیمهای ارمنستان و صربستان نیز هرکدام یک مدال طلا گرفتند. تیم ایران نیز با شکست مردان طلایی المپیک قبلی در کسب طلا ناکام ماند.
آیا تغییر قوانین به ما ضربه زد؟
کشتی در المپیک ۲۰۱۲ لندن در 3 تایم ۲ دقیقهای برگزار و امتیاز هر تایم جداگانه محسوب میشد. بدین ترتیب در نهایت کشتیگیری برنده بود که در 2 تایم از 3 تایم پیروز بود. حتی صرف نظر از اینکه در یک تایم با پوئن بیشتر باخته بود میتوانست به کشتی بازگردد و جبران کند، اما قوانین کشتی در المپیک ۲۰۱۶ ریو با تغییری بزرگ روبهرو شده بود. تغییراتی که سرنوشت کشتی را در 2 تایم ۳ دقیقهای مشخص میکرد و مجموع امتیازات برای تعیین فرد برنده محسوب میشد.
از سویی دیگر قوانین کشتی در المپیک ۲۰۱۲ لندن طوری بود که اگر 2 کشتیگیر از یکدیگر پوئنی کسب نمیکردند به محض رسیدن زمان یک دقیقه و 30 ثانیه، ابتدا کشتیگیر آبی باید در خاک مینشست و کشتیگیر قرمز ۳۰ ثانیه وقت داشت تا فن اجرا کند که اگر اجرا نمیکرد یک پوئن به کشتیگیر آبی داده میشد. در تایم دوم نیز اگر 2 کشتیگیر از یکدیگر پوئن نمیگرفتند، کشتیگیر قرمز در خاک مینشست و این بار کشتیگیر آبی باید در عرض 30 ثانیه فن اجرا میکرد و اگر او هم فن نمیزد، یک امتیاز به کشتیگیر قرمز میدادند.
حالا در این شرایط اگر یک کشتیگیر، "دفاع در خاک" خوبی داشت، میتوانست با اجرای یک بارانداز، کشتی را ببندد و کار را به کلینچ برساند تا در نهایت پیروز میدان شود که انصافاً کشتی فرنگی ایران از این قوانین به بهترین نحو در المپیک قبلی به سود خود استفاده کرد.
با اینکه کشتیگیر به دلیل اینکه نیازی به کار کردن در سرپا نداشت، بدنش کمتر دچار افت میشد و عملاً کشتی در تایمهای 2 دقیقهای نیاز به آمادگی جسمانی بالایی نداشت.
اما با تغییر قوانین کشتی دیگر خبری از این سیستم در المپیک ۲۰۱۶ ریو نبود. در نتیجه نداشتن آمادگی جسمانی و فنی کشتیگیران ایرانی باعث شد آنها که با سیستم المپیک قبلی هماهنگ شده و حتی با همین روش مدال طلا کسب کرده بودند، حالا در المپیک ریو با شکست مواجه شوند.
دیگر از اجرای فن خبری نبود
در المپیک ۲۰۱۶ ریو شاهد بودیم کشتیگیران ایرانی با توجه به اینکه هنوز خود را با قوانین منطبق نساخته بودند به محض اینکه سر خود را روی سینه حریف میگذاشتند از داوران اخطار دریافت میکردند با اینکه به دلیل نداشتن آمادگی جسمانی لازم کم کار شناخته شده و باز اخطار دریافت میکردند که این امر در کشتیهای سعید عبدولی، امید نوروزی و حبیب اله اخلاقی موجب شکست آنها شد.
همچنین در المپیک به غیر از حمید سوریان که بسیار فنی ظاهر شد و به رغم ناکامی فنون زیبایی را اجرا کرد، مابقی فرنگیکاران نتوانستند اجرای فن کنند که این نیز یک مشکل بزرگ دیگر بود و حمید سوریان که از نظر فنی در سطح خوبی بود از لحاظ آمادگی جسمانی بسیار متزلزل ظاهر شد.
در واقع اگر فرنگیکاران ایرانی با قوانین بیشتر آشنا بودند و در مسابقات بینالمللی بیشتری شرکت کرده بودند و حتی اگر شرایط بدنی بهتری داشتند و کمی فنیتر بودند، در حال و هوای کشتیهای المپیک قبلی نمیماندند و قطعا موفقتر عمل میکردند.
