این بی خیالی است نه بی خبری

 از ابتدای وقوع پدیده گرد و غبار ، متولیان امر وارداتی یا سوغات بودن آن از نابسامانی همسایه غربی را دلیل اصلی اعلام کرده و با این بیان در پی تنگ دستی خود در پیشگیری و یا علاج آن افتادند. گرد و غبار اگرچه در سالهای نخست خود تنها افق دید و نفس شهروندان را تنگ می کرد امروز به جایی رسیده که مختل کننده زندگی عمومی مردم و شبکه برق در برخی استانها شده است.
در همدان اگر چه باید شکر کرد که هنوز قصه به تلخی استانهای دیگر نرسیده اما تعداد حضور این میهمان ناخوانده در استان به  یک سوم از روزهای سال رسیده تا جایی که سال گذشته به گفته مسئولان امر 184 روز آلوده در همدان سپری شد.
تجربه حضور گرد و غبار در استان اما هرچه که بر تعداد روزهایش افزوده شده پیشرفتی در احساس مسئولیت به خود ندیده است. مجموعه نهادهای مسئولیت دار در این موضوع بیشترشان برنامه مدونی برای پیشگیری ، هشدار و یا گام برداشتن برای کاهش عوارض آن نداشته اند و کار به جایی رسیده که غافلگیری از گرد و غبار امروز در استان امری عادی تلقی می شود.
این در حالی است که سالانه منابع قابل توجهی برای حفظ سلامت و حقوق شهروندان به دستگاهها پرداخت می شود که برابر آن برای حفظ و ارتقای آن تکلیف دارند. در پرونده گرد و غبار در استان همدان سازمانها و نهادهایی از جمله هواشناسی، حفاظت  از محیط زیست و علوم پزشکی نقشی مستقیم دارند و "غافلگیری" پاسخ مناسبی به رنج  مردم از این پدیده نخواهد بود. چه اینکه این سال نخستی نیست که گرد و غبار روانه آسمان همدان می شود و برای نخستین بار هم نیست که مسئولان از آمدن آن بی خبر بوده اند. هجوم گرد و غبار در استان همدان به نحوی بوده که می توان به شکل مشخص نمودارهای زمانی ساده برای آن ترسیم کرد و فراوانی ها را از آن احصا کرد.
این تجزیه و تحلیل آماری اگر تا کنون صورت می گرفت می توانست میزان آمادگی و حساسیت دستگاههای مسئول در استان را نسبت به پدیده گرد و غبار بسیار بیش از آنچه که هست بکند اما با وجود این منابع دم دستی دستگاههای مسئول در استان حتی در ایام حساس و مسافر پذیر سال نیز نسبت به اقدامات پیش دستی و نه چندان پرزحمت خود به مانند اعلام هشدارها باز مانده اند.
با داشتن چنین تجربیاتی و در دسترس بودن آمار غافلگیری از ورود گرد و غبار به استان همدان را باید "بی خیالی" دانست نه "بی خبری" و البته دود این بی خیالی به چشم مردمی می رود که در پیشبرد امور عمومی اعتمادی حداکثری به مسئولان داشته اند و پای کار بوده اند.