سال گذشته در گزارشی با عنوان «بایدها و نبایدهای حمل و نقل مواد خطرناک در همدان» اشاره‌ای داشتم به ضرورت توجه به مقوله‌ای بازدارنده و اساسی به نام «پدافند غیرعامل» امروز وقوع برخی رخدادها از جمله حادثه ویرانگر شهر بندری و زیبای بیروت، ضرورت توجه به پدافند غیرعامل را بیش از پیش نمایان می‌کند.
به هر جهت حدود ده روز پیش در ساعت 3 بامداد صدای غیرقابل تصوری اهالی خیابان سعیدیه جنوبی (سعیدیه بالا) همدان شمار قابل توجهی از ساکنان منطقه را از خواب شبانگاهی بیدار کرد. منشأ این صدای مهیب که برای حدود نیم ساعت تداوم داشت ناشی از ایجاد مشکل فنی در یک ایستگاه کنترل فشار و یا تقویت فشار گاز شرکت گاز بود که در این منطقه مسکونی از خیابان سعیدیه استقرار دارد.
صدای خروجی ناشی از این مشکل فنی این ایستگاه به‌قدری شدید بود که جمعی از شهروندان ساکن در این منطقه بلافاصله اقدام به ترک ساختمان‌های خود، خارج کردن خودروها از پارکینگ‌ها و ترک محل کردند که صدالبته اقدام آنها توجیح عقلانی داشت.
هر چند پس از گذشت حدود نیم ساعت با ورود به‌موقع عوامل فنی شرکت گاز و آتش‌نشانی این اتفاق ختم به‌خیر شد اما تردید نباید کرد درصورت وقوع انفجار و یا آتش‌سوزی احتمالی، می‌توانست خسارت جانی و مالی قابل توجهی به بار آورد که شاید جبران آن امکان‌پذیر نبود.
اشاره به این ۲ مصداق به‌دلیل ضرورت اقدامات پیشگیرانه یا همان پدافند غیرعامل، پیش از وقوع رخداد است که در این راستا نخست اینکه ضروری است برنامه‌ریزی شود این‌گونه مراکز یا تأسیسات پرخطر از محل‌های مسکونی خارج شده و در نقاط غیرمسکونی استقرار یابد، دوم اینکه درصورت نبود امکان انتقال، سازوکارهای تخصصی سخت‌افزاری و نرم‌افزاری لازم برای تاب‌آوری بیشتر سازه یا تأسیسات موجود فراهم شود تا درصورت بروز مشکل، خسارات احتمالی به صفر رسیده یا به حداقل ممکن برسد و سوم اینکه به نظر می‌رسد مقوله مهم برگزاری جلسه‌های پدافند غیرعامل استان نسبت به گذشته کمرنگ‌تر شده و از قوام لازم برخوردار نیست که با توجه به اینکه هر مزیتی آنقدر که یک فرصت است، می‌تواند یک تهدید تلقی گردد، ضروری است با تداوم نشست‌های تخصصی همواره نگاهی بهنگام به پدافند غیرعامل داشته باشیم و تلاش گردد این مقوله مهم به یک گفتمان عمومی تبدیل شده و در زمره مطالبات مردم از مسئولان قرار گیرد تا فردا مصداق ضرب المثل «نوشدارو پس از مرگ سهراب» نشویم.
