اشتغال 500 نفر در مقابل سلامت یک میلیون و 700 هزار نفر؛ مگر می‌شود اشتغال کمتر از 500 نفر بهانه‌ای باشد برای مسئولان تا از انجام وظیفه خود در قبال بهداشت و سلامت مردم اقدامی نکنند؟ امسال خبر داده اند در همدان هیچ سبزی سالمی کشت نمی‌شود و هر چه که هست با آب فاضلاب آبیاری می‌شود. اما همچنان وقتی صحبت از ممانعت از کشت سبزی فاضلابی در همدان می‌شود پای مسئولان می‌لرزد.
این فاضلاب‌ها، هم به پساب بیمارستان‌ها و بیماری های میکروبی و روده ای و هم به انواع پساب‌های شیمیایی، آلوده هستند. اما تعدادی از دستگاه‌های مسئول همچنان به اشتغال کشاورزانی که از این آب برای آبیاری سبزی‌های خود استفاده می‌کنند تأکید دارند و با اقدام نکردن از آنها حمایت ویژه می‌کنند.
اشتغال برای استان همدان نقطه ضعفی شده تا هر مسئول یا دستگاهی می‌خواهد سستی یا اهمال کاری کند از این حربه استفاده کند و به این شکل صدای اعتراضات را می خواباند.
امروز ضعف کشور و استان در اشتغال جوانان است. بیکاری تبعات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی زیادی برای استان و کشور به وجود آورده است اما قرار هم نیست سلامت و بهداشت جمعیت کل کشور به قیمت ایجاد تعداد محدودی شغل، به خطر بیفتد. اگر به آمار بیماری‌هایی که فقط تابستان‌ها از مصرف سبزیجات آلوده به آب‌های فاضلاب ایجاد می‌شود، نگاه کنیم یا سرطان‌هایی که مردم از این طریق می‌گیرند و در آینده به یک اپیدمی تبدیل خواهد شد توجه کنیم، می‌بینیم که کشت سبزی های فاضلابی به مراتب هزینه بیشتری روی مردم و کشور گذاشته است.
سلامت مردم شوخی بردار نیست که مسئولان شرکت آب و فاضلاب، جهاد کشاورزی، شهرداری، دستگاه قضایی و بهداشت کشت سبزی با آب‌های فاضلابی آلوده به پساب‌های شیمیایی، میکروبی و انگلی را پشت گوش و هر یک از دستگاه‌ها تقصیر را به گردن دیگری می‌اندازند.
اگر استان نتواند از پس فاضلاب‌ها و کشت سبزیجات آلوده که کار سختی هم نیست بر بیاید چگونه می‌خواهد اشتغال و رفاه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را برای مردم ایجاد کند؟
