شکی در این نیست که اعتراضات صورت گرفته در هفته‌های گذشته یک ریشه قطور در اهمال‌ها، قصور و تقیصر برخی از کارگزاران و مدیران بخش‌های مختلف داشته است.
پیش‌بینی می‌شد که آثار و عواقب این دست کوتاهی‌ها و اهمال‌کاری‌ها در خدمت به مردم، به نتایج خسارت‌باری منتج شود که اعتراضات یکی از آنها بود و البته قبل از این اعتراضات این سرمایه اصلی بین مردم و سیستم بوده که به حراج گذاشته شد!
از رواج گرفتن سوء استفاده‌ها و رانت‌خواری‌ها و پارتی‌بازی‌ها گرفته تا عیان شدن اختلاس‌های چند هزار میلیاردی که به راحتی و با ایجاد تردید در کارکرد نهادهای نظارتی روی داده است.
آخرین سوء استفاده‌ها از این دست اعمال اعتماد سوز، برداشت 100 میلیاردی کارمند شرکت فرآورده‌های نفتی از سال‌های گذشته آنهم بدور از چشم ناظران و مسئولان حافظ بیت‌المال بوده که افشا شده است.
این دست سوء استفاده‌ها قبل از آنکه آتش اعتراض عمومی شود به سرمایه‌های اساسی از جمله امنیت روانی و اعتماد بین دولت و ملت آتش می‌زند.
حال با این نتایج خسارت‌بار، معاون سیاسی امنیتی استاندار همدان در شورای اداری ملایر از ضرورت عذرخواهی مدیرانی ناتوان در حل مشکلات مردم سخن می‌گوید. شاهرخی در جملاتی اینگونه گفته :«وظیفه مسئولان حل مشکلات است و اگر موفق به این کار نشوند باید از مردم عذرخواهی کنند». البته در وادی امر جای شکرش باقی است که «عذرخواهی» مسئولان به تدریج پذیرفته می‌شود اما عاقبت برخی رفتارها مخصوصاً در کلان آن، گاه به جایی کشیده می‌شود که عذرخواهی و ندامت جبران‌کننده آن نخواهد بود. بخشی از انتقادات مردم و معترضین حقیقی به وضعیت سکون مدیران و تنبلی فرصت‌سوز در ایام خطیر کشور و استان بوده است. چه اینکه اگر برخی مدیران و مسئولانی که خود را علامه دوران می‌دانند و وقعی به دغدغه‌های دلسوزان و ناظران آگاه و مورد رجوع افکار عمومی نمی‌نهند به تغییرات دست زده و نیروهای خسران‌آور برای دولت را کنار می‌گذاشتند شاید چنین اعتراضاتی روی نمی‌داد.
از این‌رو نمی‌توان مردم و منتقدان معترض به وجود مدیران ناکارآمد در استان و کشور بوده را نمی‌توان با وعده عذرخواهی قانع کرد؛ چراکه صرف عذرخواهی یعنی رضایت به ادامه خسارات ناشی از کار این دست مدیران و تداوم انتقادات که خلاف هدف دولت است.
شجاعت تصمیم‌گیری و اتخاذ تصمیمات در حوزه‌های مدیریتی هرچند که در دولت کنونی بسیار کاهش یافته اما اگر این تغییرات اعمال نشود و مدیران خیال راحت، کاهل و فرصت‌سوز که - دوران مدیریتشان نیز مدت‌هاست تمام شده - همچنان باقی بمانند، در همچنان بر پاشنه سابق خواهد چرخید.
متأسفانه در کشور ما مناصب علی‌رغم توصیه‌های شرعی و شرایط قانونی آنچنان راحت دست به دست شده‌اند که اهمیت انتصاب ناشایستگان و خسارات و عواقب آن به فراموشی سپرده می‌شود.
