اين روزها فوتبال در جام ملتهاي آسيا، جمعيت بسياري را از چهار گوشه قاره کهن به کشور امارات متحده عربي کشانده است و دوستداران پرشور و متعصب فوتبال از کشورهاي مختلف آسيايي لحظههاي شادي خود را در موفقيت تيم ملي کشور خود در اين دوره از رقابتها که به جام 2019 شهرت دارد، جستجو ميکند.
خوشبختانه تيم ملي فوتبال ايران در جام 2019 حضوري منسجم و موفق دارد و توانسته است تا قبل از بازيهاي مرحله نيمهنهايي با پنج برد متوالي، يک مساوي، 12 گل زده و بدون گل خورده ضمن ارائه چهره شادابي از خود نزد علاقهمندان به ورزش فوتبال در قاره آسيا و حتي جهان فوتبال، قلوب ميليونها ايراني را شاد کند.
عرق ملي بين ملتهاي زنده جهان و ميل به پيروزي و سربلندي در تمام عرصههاي اجتماعي و سياسي، زنجير اتحاد و چتر ايمني است که يک ملت از هر قوم و زبان و مذهب را گردهم جمع ميآورد و نگاهها را به يک سمت متوجه ميسازد.
بدون شک همين انگيزه و همين ميل دروني به برتري ملي است که کشورهاي بسياري در اين جهان ملتهب را تاکنون سرپا نگه داشته و ملتها به رقم همه کنشها و واکنشهاي فردي و اجتماعي در درون جامعه خود، همواره يک هدف مشترک و يک نقطه ثقل مشترک براي همسوييها و همخوانيهاي خود دارند که آن نام کشور و رنگ پرچم ملي است که با هيچ ارزش دنيوي قابل قياس و معامله نميباشد.
افتخارات ملي براي مردم يک کشور بالاترين ارزش و گوهر حياتبخش است که هر فردي از درون هر ملت و هر کشور را تشويق و ملزم ميسازد در هر عرصهاي تلاش کند و در کسب افتخارات برزگ پيشقدم باشد و آن را به نام خود در تاريخ ملت و کشور خود ثبت نمايد و همين است که ورزشکاران پاک دل و صادق و وفادار همواره در هر صحنهاي از پروسه موفقيتهاي خود در عرصههاي رقابتي، بر پيراهن ملي خويش بوسه ميزند و آن را توتياي چشم خود ميسازد.
شايد با علم به اين عنصر حياتي اتحاد و يکدلي و يکسويي بين مردم يک کشور است که دولتها را نيز وادار ميسازد از هيچ کوشش و بودجهاي براي پيشرفت ورزش در تمام رشتههاي ملي و المپيکي و جهاني دريغ نورزند و کار بيهودهايست چنانچه از منظر گرايشهاي سياسي بخواهيم توجه دولتها به مقوله ورزش و موفقيتهاي ملي را رنگ و جلاي سياسي بدهيم چرا که بسيار هم طبيعي است اگر رئيس يک کشور و يک ملت در هر برههاي از موفقيتهاي ملي به قهرمانهاي مردم خود تبريک بگويد و خود را در سفره گسترده افتخارات ملي و پيروزي ورزشکاران کشور سهيم بداند.
اينجاست که همه از يک کشور هستند و زير نام يک کشور و دلبسته پرچمي واحد و برافراشتهاند. با توجه به چنين واقعيتهاي نانوشته و رايج است که لازمه پيروزي فرزندان يک مردم و يک کشور در هر عرصه علمي و ورزشي و هنري، يکدلي و يکسويي ملت در پشت پرده رقابتهاي اصلي است و هنگامه کش و قوسهاي رقابت و مبارزه و جنگ و شکست و پيروزي براي نامآوري يک کشور هيچ جاي مجادله و شرط و شروطگذاري و خط و نشان کشيدن نيست و هر کس براي اعتلاي نام کشور به مردم خود قدم بردارد و عرق بريزد بدون شک همراه مردم است و شير مادر بر او حلال حلال.
