اگر همه این سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها فکری اساسی برای توسعه شهر همدان از سمت شمال و شرق و غرب شده بود، اگر چند شهرک جدید احداث شده بود و اگرهای بسیار دیگر؛ امروز با بحران مسکن مواجه نبودیم.
این روز‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها آن‌چنان بحث گرانی و تورم اجناس و کالاهای اساسی زندگی مردم بالا گرفته که اگر فردی تنها به چند سال گذشته رجوع کند، به‌لحاظ تفاوت قیمت انگار چند قرن را پشت‌سر گذاشته است!
در این میان قیمت سرسام‌آور بازار مَسکن و اتفاقات رخ داده در این حوزه، خود حکایتی جدا از سایر کالاهای ضروری دارد!
این اتفاق در شهری نظیر همدان به نسبت سایر شهرهای ایران حتی تهران، وضعیت وخیم‌تری دارد و حال و روز مَسکن در همدان از حال و روز کرونا در شهرهای با وضعیت قرمز بدتر است.
همدان بهدلیل خوش آب و هوا بودن و بهدلیل نزدیکی به پایتخت، همواره مورد توجه بسیاری از متمولان پایتخت‌نشین بوده تا جایی‌که بسیاری از آنان در این شهر خانه‌ای برای ایام ییلاق دارند!
از طرفی نبود ظرفیت‌های سرمایه‌گذاری در شهر و استان سبب شده سرمایه‌های مردم به سمت بازار مَسکن سرازیر شود و این 2 عامل از مهم‌ترین عوامل گرانی بی‌حد و حصر مسکن در همدان است!
در کنار این 2 عامل، نبود نظارت بر بازار مَسکن، محدود بودن زمین‌های شهر و تصویب نشدن طرح جامع تفصیلی شهر همدان برخلاف گذشت چندین سال از اتمام زمان طرح تفصیلی پیشین و...، سبب شده تا رؤیای خانه‌دار شدن به‌ویژه برای جوانان و کسانی که پس از سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها زندگی نتوانسته‌اند سرپناهی برای خود فراهم کنند، تبدیل به آرزویی دست‌نیافتنی شود.
این اتفاق درحالی رخ داده که همه مسئولان استان و شهر همدان تأکید دارند که باید چاره‌ای برای وضعیت موجود اندیشیده شود اما در عمل هیچ اتفاقی نمی‌افتد!
گلایه‌های نماینده محترم ولی فقیه در همدان از وضعیت نابه‌سامان مسکن در استان و تقاضای ایشان برای ورود دستگاه قضایی به این مقوله، خود گواه بر این مدعاست که حال مَسکن خوب نیست.
اما آنچه مسلم است، مدیران استان از استاندار گرفته تا معاون امور عمرانی ایشان، فرماندار، مدیرکل مسکن و شهرسازی استان، شورای شهر و شهردار همدان، نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و دیگر مدیران و نهادهای ذی‌ربط هیچ برنامه مشخصی برای وضعیت افسارگسیخته مسکن نداشته و ندارند، زیرا اگر برنامه‌ای داشتند حداقل تا به امروز یک جلسه فوریتی در این زمینه برگزار می‌کردند!
امروز وضعیت مسکن از مرز بحران عبور کرده و آژیر قرمز آن به‌صدا درآمده است و هر کس در این زمینه سکوت کند به مردم خیانت کرده است!
امروز آن‌هایی که تا همین چندی پیش، مخالف توسعه شهر بودند و حتی برای الحاق چند روستا به شهر فریاد وامصیبتا سر می‌دادند باید پاسخگوی وضع فعلی باشند. آن‌هایی که دیدند و شنیدند، یک سال و اندی پیش، فردی زمینی را در یکی از مناطق خوب شهر همدان در یک مزایده چندبرابر قیمت خرید تا در آینده نه‌چندان دور قیمت زمین‌های آن منطقه را چندبرابر کند، باید پاسخگو باشند که چرا سکوت کردند!
امروز شورای شهر به‌جای لیست بالابلند پرسش از شهردار که پاسخ خیلی از آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها دردی از مردم دوا نمی‌کند، باید بگویند برای تسهیل در روند صدور پروانه برای ایجاد شهرک‌های مسکونی جدید و... چه کرده‌اند!؟ شهردار همدان باید بگوید جز پیاده‌روسازی، لکه‌گیری آسفالت و جدولگذاری چه اقدامی برای توسعه شهر کرده است!؟ چرا گره ساخت و ساز در خیلی از نقاط شهر از جمله بلوار آیت‌ا... نجفی باز نشده است!؟
امروز مسکن و شهرسازی باید جوابگو باشد، زمین‌های این مجموعه با چه قیمتی و در اختیار چه کسانی قرار گرفته است!؟ مردم عادی چه بهره‌ای از این زمین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها برده‌اند!؟
استاندار همدان که در همه جلسات سند راهبردی 3 ساله خود را به‌عنوان یک سند افتخار اعلام می‌کند، باید بگوید در این سند چه برنامه‌ای برای بخش مَسکن به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بخش‌های اقتصادی داشته و تا چه حد پیشرفت کرده است!
نمایندگان مجلسی که از پیش بودند، باید اقدامات و پیگیری‌های خود برای این بخش را بازگو کنند و نمایندگان جدید هم از برنامه‌هایشان بگویند! برخی ارائه ندادن مجوز ساخت در دامنه الوند و صدور نشدن مجوز مرتفع‌سازی در رینگ اول شهر را از عوامل گرانی مسکن عنوان می‌کنند که در مجموع باید گفت اگر همه این سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها فکری اساسی برای توسعه شهر از سمت شمال و شرق و غرب شده بود، اگر چند شهرک جدید ساخته شده بود و اگرهای بسیار دیگر؛ امروز با بحران مسکن مواجه نبودیم. شهر همدان از شمال تا جورقان و حتی پلیس‌راه جاده تهران، از غرب تا شهرهای مریانج و بهار و... و از شرق تا کیلومتر‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها به سمت ملایر به‌راحتی می‌تواند با حفظ باغات و محیط زیست و منابع طبیعی، گسترش پیدا کند اما انگار کسی دلش نمی‌خواهد این شهر توسعه یابد؛ چون این توسعه مستلزم ارائه برخی خدمات به مردم خواهد بود و احتمالا منافع برخی که خانه‌های فراوان در شهر دارند در خطر خواهد افتاد.
پس بهتر است این‌گونه وانمود کنند که همدان بن‌بست است! شهری که شهرداری‌اش 5 سال است درگیر ساخت یک پل روگذر است، شهر و استانی که خیلی از مدیرانش غیربومی بوده و تعلق خاطری به این مرز و بوم ندارد، استانی که برخی مدیران بومی و غیربومی آن دنبال حاشیه هستند تا اصل و گاه برای مردن خرگوشی، غوغا به پا می‌کنند، مشخص است که امروز مردم آن شهر باید در آتش بی‌خانمانی بسوزند و فریادشان به جایی نرسد!
و کلام آخر اینکه با وضعیت امروز مسکن در همدان به‌جرأت می‌توان گفت که مسکن دیگر در این شهر سرپناه نیست و حتی فکر کردن به آن انسان را دچار سردردهای شدید می‌کند آن‌قدر که دیگر مُسکن هم جواب نمی‌دهد. تا اوضاع وخیم‌تر از این نشده لطفا فکری بکنید.
