در سپهر سیاست ایران آن دسته از فعالان سیاسی که از ابتدا بر اصولی که انتخاب میکنند، پایدار بوده و بر اساس باوری که به آن رسیدهاند عمل میکنند، محبوبیت بیشتری دارند و مردم هم آنها را با توجه به حرکتی که در مسیری مشخص داشتهاند، میپذیرند و در نزد مردم محترم هستند.
البته در مواردی فعالی سیاسی احساس کرده راهی که آمده درست نبوده یا یافتههای جدیدی دریافت کرده که بر اساس آنها روش و نگاه سیاسی او تغییر کرده است که این تغییر هم قابل پذیرش است.
اما برخی فعالان سیاسی که مورد نفرت مردم هم هستند افرادی هستند که سعی دارند در هر تفکر سیاسی که در قدرت است خود را جا داده و زیست مدیریتی داشته باشند.
این افراد به طور معمول در انتخاباتها در چند ستاد زنبیل گذاشته و نام خود را به عنوان طرفدار در میدان ثبت میکنند تا پس از انتخابات بتوانند بهرهبرداری لازم را داشته باشند.
اتفاقی که چند دوره انتخابات ریاست جمهوری است در استان باب شده فعالیت یک فعال سیاسی در استان برای یک داوطلب و فعالیت همزمان برای رقیب او در ستاد پایتخت است!
افرادی در دولت سیزدهم با این روش توانستند به منافع ناشی از قدرت برسند و اکنون نیز امید به تداوم بهرهمندی از این منافع در دولت چهاردهم با ادعای فعالیت در ستاد پزشکیان دارند در صورتی که در ستاد رقیب وی هم بودهاند.
جدای از این شعار وفاق رئیس جمهور دلیلی شده که برخی از فعالان سیاسی که تاکنون در برابر پزشکیان و دولت وی شناخته میشدند برای بهرهمندی از مدیریت با شعار وفاق قصد کمک به دولت را داشته باشند و در مواردی نیز دولت از آنها برای مدیریتهای سیاسی استفاده کرده است اما این رفتار را طرفداران دولت نمیپذیرند و ادامه آن را در تضاد با راهکار وفاق عنوان میکنند.
اینکه این افراد با توجه به سابقه خود چگونه میخواهند وعدههای دولت را محقق کنند و همچنین چرا نسبت به قضاوت مردم درباره خود که آنها را افرادی قدرت طلب و بدون تعهد به باورهای خود ارزیابی میکنند، نگران نیستند، موضوعاتی است که نیاز به تأمل بیشتری درباره این رفتار دارد.
به هر حال اکنون طرفداران اصلاحطلب دولت با صراحت به رئیسجمهور اعلام کردهاند که در انتصابات بر مبنای اعلام شده که همان کار کارشناسی و شایستهسالاری، بود، برگردد و به شعارها و وعدههای انتخاباتی بیتوجه نباشد.
در این زمینه یکی از افراد نزدیک به رئیس جمهور اصلاحات خطاب به پزشکیان نوشته است؛ تغییر رویه فعلی را از همین امروز آغاز کنید؛ اصولگرایان و نو اصولگرایانی که بر اصول خود پایدار نماندهاند، به طریق اولی از شعار «وفاق ملی» هم عبور خواهند کرد. با این اوصاف میتوان آینده انتصابات در استان را که به کام طرفداران بوده یا نارضایتی آنها را به دنبال داشته را در آینده مشاهده کرد.
همچنین نوع رفتار جناحهای سیاسی با افرادی که برای کمک به دولت از آنها جدا میشوند و فعالان آن جناح را بیتوجه به اصول و باورها و در به در به دنبال قدرت معرفی میکنند، بزودی مشخص خواهد شد.