پس از طرح موضوع استانی شدن بودجه آموزش‌وپرورش، مباحث فراوانی در محافل مختلف بویژه از سوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی مطرح شده که عمده آنها نشان از نوعی دغدغه جدی نسبت به این موضوع حکایت دارد.
آنگونه که پیش از این اعلام شده، منابع آموزش‌وپرورش اختصاصي تلقي شده و بودجه آموزش‌وپرورش نيز استاني مي‌شود و از اين پس شوراهاي آموزش‌وپرورش مي‌توانند با در نظر گرفتن اولويت‌هاي موجود برنامه‌ريزي‌هاي لازم را براي ارتقای تعليم و تربيت در استان‌ها انجام دهند.
این موضوع به لحاظ اهمیت دادن به شوراهای آموزش‌وپرورش و ایجاد فرصت برای بهره‌گیری بهتر از ظرفیت آن قابل توجه است و می‌تواند شرایط بهتری برای بهره‌گیری از ظرفیت شوراهای آموزش‌وپرورش در سطح استان‌ها فراهم نماید.
از طرفی عده‌ای چنین اتفاقی را گامی مؤثر در تمرکززدایی و تفویض اختیار به استان‌ها تلقی می‌کنند که از این جهت شرایط برای بررسی دقیق تر مسائل در استان و رفع مشکلات بیش از پیش فراهم می‌گردد.
مواردی از این قبیل باعث شده تا از یک نگاه استانی شدن اعتبارات دستگاه تعلیم و تربیت نوعی فرصت تلقی شود، اما از جهت اقتصادی و بویژه در نظر نگرفتن شرایط مالی استان‌هایی مثل همدان که به لحاظ درآمدها و تخصیص منابع با مشکلاتی مواجه است، جای تأمل دارد.
در این زمینه دو نکته حايز اهمیت است. یکی هزینه‌های آموزش به عنوان یک دستگاه بزرگ و گسترده با جامعه آماری بالا که بیشتر اعتبارات و بودجه‌های مربوط به آن صرف هزینه‌های جاری می‌شود و دیگری شرایط هر استانی است که در این خصوص شاهد تفاوت‌های زیادی میان استان‌ها هستیم.
در خصوص موضوع نخست باید گفت با توجه به جایگاه آموزش‌وپرورش و گستردگی و حجم بالای فعالیت‌های آن، ماهیت بودجه آن بیشتر جنبه ملی دارد تا استانی و لذا استانی شدن اعتبارات این نهاد بار سنگینی بر دوش استان‌ها گذاشته و مشکلات جدی ایجاد می‌کند.
از طرفی در بحث پاسخگویی مسئولان استانی به مطالبات مجموعه آموزش‌وپرورش در سطح مناطق و شهرستان‌ها بویژه در تخصیص منابع و اعتبارات و کسری بودجه سخت و دشوار خواهد بود.
از این لحاظ بسیاری معتقدند توجیه درستی برای استانی شدن بودجه آموزش‌وپرورش نیست و با استانی شدن آن فقط مشکلات به استان‌ها منتقل می‌شود.
کاهش بودجه آموزش‌وپرورش به نسبت بودجه عمومی کشور نیز این نگرانی‌ها را بیشتر کرده و باعث شده تا موضوع استانی شدن بودجه آموزش‌وپرورش به یک دغدغه جدی تبدیل شود.
حال با این اوصاف مسئولیت دولت و نمایندگان مجلش شورای اسلامی بسیار سنگین است؛ چراکه فرهنگیان و مجموعه آموزش‌وپرورش انتظار دارند در اتخاذ تصمیم برای بودجه بزرگترین و مهمترین نهاد آموزشی و فرهنگی کشور که نقش کلیدی در توسعه و پیشرفت کشور دارد، به‌گونه‌ای باید عمل شود که نه‌تنها آسیبی به این نهاد وارد نگردد، بلکه در نهایت به تحول در این حوزه منجر شود و به رشد و ارتقای آن کمک نماید.
