حدود یک ماه و نیم دیگر به اجرای انتخابات سراسری یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی باقی است درحالیکه تمام شواهد سیاسی و اوضاع اجتماعی نشان میدهد با برگزاری این انتخابات جریان سیاسی بسیار سرنوشتسازی در کشورمان در شرف وقوع میباشد.
اهمیت این دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی در آغاز پنجمین دهه پیروزی انقلاب ایران آنقدر محرز و غیرقابل انکار است که بدانیم چنانچه حاکمیت جمهوری اسلامی بخواهد کنترل و هدایت کامل کشور و ملت را در سالهای پیشروی انقلاب به خوبی در دست داشته باشد، باید این انتخابات و کیفیت مجلس یازدهم را به یک فرصت جدی و کارآمد تبدیل کرده و حرکت و قدرت مجلس جدید را مبنای خدمت واقعی و تحولات رو به جلو و بالاخره تحقق آرمانهای مردم قرار دهد.
با گذشت 10 دوره و 4 دهه از فعالیتهای بنیادی هدایتگر و قانونگذار نظیر مجلس شورای اسلامی، اینک مردم کشورمان آنقدر به بلوغ ایدهها و مفهوم سیاسی رسیدهاند که بدانند نمایندگان منتخب آنان در مجلس چه وظیفه خطیری به عهده دارند، چه کارهایی میتوانند برای کشور انجام بدهند، چه کارهایی کردهاند و چه نکردهاند! و کل مجلس و قوه قانونگذاری در کجای این نظام و این مملکت قرار گرفته است، خصوصاً اینکه صحن مجلس شورای اسلامی در تمام دورههای گذشته با اکثریت و اقلیت بین 2 طیف مشخص و نمایندگانی که اغلب حدود ثلثی و کمتر و بیشتر از عمر خویش را در مجلس سپری کرده اند، دست به دست گشته و چرخیده و سفارش شده است!
حال در چنین شرایط و با علم به نیاز کشور و ملت در برهههای پیشرو و با توجه به تمام راههای رفته و نرفته در مجلس ادوار گذشته و همچنین قابلیتهای چهرههای شناخته شده، برعهده قشرهای مردم است تا برای دوره یازدهم، مجلسی تحولگرا و ترقیخواه و قدرتمند تشکیل دهند، مجلسی که از عهده برآوردهساختن مطالبات به حق و بایسته مردم برآید و کشور را بیش از این در معرض آزمون و خطا قرار ندهد و اجازه ندهد انتظار جامعه برای بنیانی آباد و بستری امن به سوی آسایش و رفاه به درازا بکشد.
حق کشور و جامعه ما است، حق این مردم شهید داده و ایستاده و قدرشناس است تا بعد از این و با درس عبرت از تحولات گذشته و حوادث ریز و درشتی که در تمام این سالها تحمل کردهایم، مجلسی پر قدرت داشته باشیم و افراد و نمایندگانی اعتماد و آرای ارزشمند مردم را تحویل بگیرند که توانایی حل مشکلات مردم و ایدهپردازی درست و قابل عمل ارائه دهند.
واقعیت این است که مشکلات امروز جامعه ما بیشتر ناشی از نظریهپردازیهای غلط و انداختن توپ مسئولیت و اشتباهات به زمین این و آن در بازیها و برخوردهای گوناگون سیاسی و اجرایی کشور میباشد.
ما عادت کردهایم در هر زمینهای فقط نظر بدهیم و از ارائه راهکارهای قابل اجرا همواره عاجز و ناتوان بودهایم. در جامعه ما همیشه جای انتقاد سالم و سازنده با تخریب و تخطئه عوض شده است درحالیکه لازمه پیشرفت در هر کشور و جامعهای ارائه راهکارهای عاقلانه است و دلسوزی و مسئولیتپذیری شرط نخست مشارکت جمعی و ادای دین نسبت به خدا و کشور و مردم است و نباید جناحگرایی و دیدگاههای گروهی مانع خدمت به جامعه باشد.
پیشنهاد میشود برای انتخابات پیشروی مجلس نامزدها هم با طرح دیدگاههای خود راهکارهایی برای حل مشکلات مردم ارائه دهند و از شعار و وعدههای دور و دراز پرهیز نمایند.