کمتر از سه ماه به انتخابات یازدهمین دوره مجلس در اسفندماه باقی مانده و با این حال در سپهر سیاسی ایران شکل و شمایل انتخاباتی پیدا نکرده است.
آنچه که تاکنون از انتخابات شنیده شده ،در تریبون های رسمی و ساز و کارهای اجرای انتخابات بوده و در این میان جناح های سیاسی شکل و شمایل انتخاباتی از خود نشان نداده اند.
صبر تاکتیکی یا حرکت چراغ خاموش و هر چه که اسمش را بگذاریم آنچه که مسلم است سردرگمی جناح های سیاسی در انتخابات پیش رو است و همین عامل موجب پایین آمدن دمای اتاق احزاب شده است.
در مقابل، تحرکات انتخاباتی به شکل فردگرایانه و شیوه های سنتی از سوی کاندیداهای احتمالی از ماهها پیش از سر گرفته شده و رقابت بر سر حضور در اجتماعات قومی و آئینی و حتی رسمی به ویژه در شهرستانها به شدت جریان دارد.
هر چه فضای انتخاباتی در شهرستانها بطور نسبی رو به تزاید است اما در پایتخت، کلان شهرها و مراکز استانها تحرکات انتخاباتی چندانی احساس نمیشود و تنها نمایندگان فعلی هستند که برای بقا جلوه می کنند.
به سردی رنگهای این تصویر باید نگرانی جامعه از وضعیت اقتصادی و معیشتی خود با توجه به فشارهای تحریمی و سیاست های اعمال شده اخیر در مورد بنزین را نیز افزود که نسبت به عملکرد مجلس نیز گلایه های بسیار دارند.
آنچه که در این فضا مورد دغدغه دلسوزان، صاحب نظران و آگاهانه امر بوده، مشارکت مردم و حضورشان پای صندوق های رای است که هم آثار درونی خواهد داشت و هم پیام های بیرونی.
روند و تجربه گذشته نشان داده هر چه حضور مردم در انتخابات پرشورتر بوده کیفیت انتخابات شوندگان بالاتر رفته و پشتوانه دلگرم کننده ای برای حاکمیت در پیشبرد برنامه های داخلی و روابط خارجی شده است.
با این حال، فراهم شدن زمینه های حضور حداکثری مردم در پای صندوق های رای ملزوماتی داشته و دارد که بسیار تعیین کننده است. به همین دلیل است که در کنار محور مشارکت، «رقابت» نیز مورد تاکید ستاد انتخابات قرار گرفته و بدیهی است که بیشتر شدن قدرت انتخاب و حضور سلائق مختلف رقم زننده رقابت و پر شور شدن انتخابات خواهد بود.
اگر چه همانگونه که اشاره شد جناح های سیاسی کار سختی برای جذب آرا مردم در انتخابات اسفندماه خواهند داشت چرا که به نوعی هر دوجناح،در عمل به وعده هایشان در مجلس، نمایش ضعیفی داشته و گاهی به انحراف گرائیده اند.
به نظر می رسد دریافت حقیقی دغدغه های مردم اعم از معیشت، اقتصاد و امید به آینده گفتمان انتخاباتی احزاب سیاسی در انتخابات پیش رو را به سمت و سوی پاسخ به این دغدغهها ببرد.
سختی کار دقیقا در این نقطه است که احزاب و کاندیداهای سیاسی دیگر نخواهند توانست با عبارات کلیدی و شعارهای دهان پرکن، آرا را به سبد خود بریزند و این از «دیر اطمینانی» رای دهندگان نشات میگیرد که از کارنامه مجلس فعلی و نمایندگان ناامید و دلسرد هستند. دشواری این راه البته برای نمایندگان فعلی که به دنبال حفظ صندلی خود در بهارستان هستند بیشتر از کاندیداهای جدید الورود است چرا که عملکرد و کارنامهای آماده برای قضاوت افکار عمومی دارند.
مع الوصف،تحربه نشان داده که فعل و انفعالات سیاسی و برخی اتفاقات معادلات انتخاباتی را دستخوش خود می کند و این رویدادها نیز در تأخیر و طمانینه احزاب و چهره های سیاسی تاثیر گذار بوده است.
انتخابات مجلس فعلا در پیچ و خم کنش های سیاسی قرار دارد و رویداد های دیگر بر آن سایه افکنده اند. از سوی دیگر تصویر جذابیحداقل در این شرایط برای افکار عمومی نیز ندارد اما آنچه که انکار ناشدنی است،اهمیت مجلس و نقش آن در شکل گیری گفتمان آینده اداره کشور است.